اگرچه گفتگوهای بسیاری با اعضای شورای شهر در خصوص تبعات برگزاری الکامپ در داخل تهران برگزار شد و همه آن‌ها هم با استناد به پر مخاطب بودن آن، نسبت به برگزاری الکامپ در داخل تهران مخالفت کردند، اما تا زمان برگزاری نمایشگاه، هیچگاه هیچ عضوی هیچ تذکر کتبی یا شفاهی در صحن شورا نسبت به برگزاری الکامپ نداد! و همین وضعیت سبب شد تا مسئولان الکامپ میخ خود را برای برگزاری الکامپ محکم‌تر بکوبند و در نهایت از روز شنبه( 6 مرداد ماه) کار خود را شروع کردند.
یک روز بعد از آغاز به کار الکامپ، زهرا نژادبهرام عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران، با ابراز تاسف از برگزاری الکامپ در محل نمایشگاه‌های بین المللی تهران، طی تذکری به شهردار تهران و وزارت صنعت خواستار جلوگیری از برگزاری نمایشگاه‌های پر مخاطب در داخل تهران شد.
این در حالی است که وزارت صنعت همواره با بهانه‌هایی ضد و نقیض خبر از جدیت خود برای برگزاری الکامپ در داخل تهران داده بود و مسئولان مدیریت شهری باید با توجه به این شرایط خیلی زودتر اقدامات جدی تری انجام می‌دادند! نه آن که تذکر رسمی خود را به بعد از برگزاری نمایشگاه موکول کنند و نوش دارویی بعد از مرگ سهراب باشند.
انجام وظیفه وارونه
اما قصه غم انگیزتر از رسیدن نوش دارو بعد از مرگ سهراب، انجام وظیفه وارونه شهرداری تهران در مواجهه با برگزاری نمایشگاه الکامپ در داخل تهران است.
اگرچه انتظار عمومی این بود که شهرداری تهران مانع برگزاری الکامپ در تهران شود تا به موجب آن اتوبان چمران و خیابان‌های اطراف نمایشگاه دچار گره ترافیکی نشوند، اما این نهاد نه تنها با جلوگیری نکردن از برگزاری الکامپ مانع این گره ترافیکی نشده است، بلکه با حضور خود در الکامپ، به افزایش گره ترافیکی در این منطقه هم دامن زده و با وارونه انجام دادن وظیفه خود، چون گره‌ای وا نکرده، خود گره شده است.
محمد علی افشانی شهردار تهران، از هنگامی که در شورای شهر حضور یافت تا برنامه خود جهت اداره شهر تهران را ارائه دهد، همواره شعار «شهر زیست پذیر، شهروند مشارکت پذیر» را سر لوحه کلام خود قرار داد و همواره در اغلب مصاحبه‌ها، مجالس و سخنرانی‌ها هم این شعار را تکرار کرده است.
البته 50 درصد دوم شعار افشانی به مدد وظیفه شناسی مردم شریف تهران تحقق یافته و آن‌ها با انفعال در برابر طرح‌هایی نظیر طرح جدید ترافیک، تلاش برای استفاده بیشتر از حمل و نقل عمومی و پرداخت به موقع عوارض خودرو و ساختمان مشارکت پذیری خود را به نمایش گذاشته‌اند.
اما اگر شهردار تهران با همین فرمان جلو برود و با حضور بی موقع معاونت فن آوری اطلاعات و ارتباطات در نمایشگاه الکامپ بر گره ترافیکی خیابان‌های شهر اضافه کند، امیدی به تحقق 50 درصد اول شعار او مبنی بر «شهر زیست پذیر» نخواهد بود.
شهری که مردمانش مجبور باشند در ساعات پایانی روز برای رفتن به منزل خود، ساعت‌ها در ترافیک بمانند و متحمل گرمای فراوان و هدررفت سوخت خودروی خود شوند، قطعا هنگام رسیدن به خانه به جای آن که لبخند را ارزانی خانواده خود کنند، با چهره ای خسته و گرفته وارد خانه خواهند شد و بی شک مشاهده چهره ای خسته و ناراحت بر اهل خانه هم تاثیر می گذارد و به جای آن که یک خانواده در پایان روز گرد هم آیند و بخندند، باید با حالی توام با اضطراب، نگران پرخاشگری های احتمالی سرپرست خانواده باشند.
در حالی که برای تحقق «شهر زیست پذیر» باید به سمتی رفت که وقتی مردمانش از محل کار خود خارج می‌شوند، هیچگاه نگران ترافیک فزاینده خیابان‌های شهر نباشند و وقتی که با خود حساب می‌کنند، یک ساعت دیگر به منزل می‌رسند، دقیقا سر یک ساعت با رعایت سرعت مجاز و قوانین راهنمایی و رانندگی به منزل برسند.
«شهر زیست پذیر» شهری است که وقتی مردمانش علی‌رغم پرداخت عوارض سالانه خودرو و بیمه، به احترام دعوت مدیران شهری، خودروی نرم خود را کنار می‌گذارند و حاضر می‌شوند با اتوبوس‌های به اصطلاح تندرو به مقصد بروند، هنگام سوار شدن به اتوبوس شاهد حضور مدیران شهری در کنار خود باشند، نه آن که ناگهان شاهد حضور یک خودروی شخصی با چراغ چشمک زن در خط ویژه باشند که با سرعت از کنار اتوبوس‌ها سبقت می‌گیرد و سرنشین آن، یکی از مدیران شهری و یا مقامات مسئول دیگر اعم از رئیس جمهور یا وزرا است.
«شهر زیست پذیر» شهری است که مردم استفاده از حمل و نقل عمومی را به خاطر سهولت در رفت و آمد و زودتر به مقصد رسیدن انتخاب می کنند، نه شهری که شهروندانش استفاده از حمل و نقل عمومی را تنها به خاطر مجاز نبودن به استفاده از خودروی شخصی انتخاب می‌کنند و در نهایت هم دیر به مقصد می‌رسند و هم به خاطر بی نظمی در ساعت تردد اتوبوس‌ها و ازدحام جمعیت، تحمل رنج و سختی فروانی را متحمل می شوند.
«شهر زیست پذیر» شهری است که مدیران آن، تنها دلیل ترافیک شهری را خودروهای تک سرنشن نمی‌دانند و در کنار آن به رویکردی منصفانه دلایل دیگر ترافیک را هم می‌نگرند و برای رفع آن هر کاری که از دستشان برآید را انجام خواهند داد.
