بر اساس جزئیات لایحه بودجه 98 دولت برای راهآهن جمهوری اسلامی ایران 13 هزار و 989 میلیارد و 516 میلیون ریال پیشنهاد داده است؛ در بودجه امسال اعتبارات عمرانی شرکت راهآهن یک‌هزار و 582 میلیارد و 300 میلیون تومان بود. این در حالی است که در وزارتخانه‌ای نظیر بهداشت با کاهش بودجه وزیر بهداشت و درمان متن استعفای خود را تقدیم دولت کرد اما در مورد توسعه ریلی کشور که اولویت حمل‌ونقل بوده و در برنامه‌های توسعه‌ای تاکید ویژه‌ای بر آن شده، هیچ‌کدام از مسئولان با کاهش بودجه ریلی، هیچ اعتراضی نداشته‌اند.
طبق آمار و مستندات موجود از زمان کلنگ زنی احداث خط آهن در ایران در سال 1306 تا 27 مرداد 1317 که راهآهن سراسری به پایان رسیده و دو خط شمال و جنوب در ایستگاه سمیه به یکدیگر متصل شده و در روز سوم شهریورماه 1317 به بهره برداری رسیدند ،چیزی بیش از 10 هزار کیلومتر خط ریلی ساخته شده است. از سوی دیگر طبق گزارش های منتشر شده در حال حاضر با مدنظر قرار دادن پروژه های نیمه تمام ریلی حدود 14 هزار کیلومتر خط ریلی در کشور وجود دارد که اگر تفاضل این دو دوره را لحاظ کنید متوجه می شویم که در چهار دهه اخیر 4000کیلومتر براین خطوط افزوده شده است یعنی به طور متوسط سالانه 100کیلومتر.
این رکورد در حالی ثبت شده که نوع نگاه متولیان به حوزه ریلی کاملا متفاوت بوده و این افراد همواره شعار توسعه ریلی را سرداده اما در عمل کاری از پیش نبرده اند.
« توسعه ریلی از اولویت‌های مهم این دولت است» این جمله ای است که رییس جمهوری آذر 95 چندین بار آنرا تکرار و با تأکید بر لزوم توسعه ریل و گستردگی اتصال آن به مناطق معدنی، بنادر و مراکز صنعتی، این اقدام را برای حفظ محیط زیست و سلامت مردم ضروری دانست. روحانی ابراز امیدواری کرد تا با توجه به اهمیت راهبردی راهآهن و نقش مهم آن در اتصال به کشورهای همجوار، ترانزیت کالا و مسافر، شاهد تحرک بیشتر این بخش باشیم. از اولویت‌های مهم این دولت توسعه ریلی است که در لایحه بودجه سال 1396 نیز بر این اولویت تصریح شده است.
2 سال از آن روز می گذرد و در طول این مدت مانند تمام این سالها همچنان متولیان درگیر آمار و ارقام کاغذی هستند و نه تنها به اولویت های وعده داده شده بلکه به مردم، امنیت ،آسایش و حتی رفاه آنها نیز فکر نمی کنند. این مسئله در میزان اعتبارات مربوط به توسعه زیرساخت‌های ریلی کشور در لایحه بودجه 98 به خوبی مشاهده می‌شود.
