بلایی که سوء مدیریت آخوندی بر سر خانه آورد

حدود یک سال پیش در چنین روز‌هایی بازار مسکن دچار تنش بزرگی شد؛ نقدینگی سرگردان در کشور که راه خود را به سمت هر بازاری کج می‌کرد در یک بازه زمان کوتاه به سمت بازار مسکن کشیده شد و مشکلاتی را برای این بازار به وجود آورد.

افزایش قیمت در بخش مسکن تقریباً با جهشی ناگهانی شروع شد؛ از یک سو وام‌های بانک مسکن برای مسکن اولی‌ها آزاد شده بود و امکان خرید مسکن را به مسکن اولی‌ها می‌داد و از طرف دیگر در سال‌های اخیر میزان ساخت و ساز مسکن به حداقل رسیده بود.

در کنار این مشکلات خوابیدن و مسکوت ماندن پروژه‌های مسکن مهر تقاضا بر عرضه پیشی گرفت تا جایی که افزایش قیمت و تورم موجود در این بخش از ۲۰۰ درصد نیز بالاتر رفت و مسکن که تقریباً برای بخش زیادی از جامعه قابل دسترسی نبود یکباره به کالای لوکس و غیر قابل دسترس برای بخش اعظم جامعه تبدیل شد.

سیاست‌های اقتصاد آزاد در حوزه مسکن که با تفکر و عملکرد آخوندی در این حوزه همراه شده بود در نهایت باعث شد از سال ۹۲ تا سال ۹۷ سالانه کمتر از ۴۰۰ هزار واحد مسکونی در کل کشور تولید شود و این مسکن‌ها در قالب طرح‌های بزرگ مسکن مانند مسکن اجتماعی و یا پروژه امید اجرا نشد و این پروژه‌ها نیز با شکست مواجه شدند. این در حالی بود که بر اساس طرح جامع مسکن که آخوندی و مشاورانش آن را بازنگری کرده بودند قرار بود سالانه حدود ۱ میلیون و ۶۰ هزار واحد مسکونی در کشور ساخته شود.

در طول ۵ سال گذشته سالانه ۶۰۰ هزار مسکن کمتر از برنامه‌ها تولید شده است به عبارت دیگر در سال ۹۷ کشور با یک کمبود ۳ میلیون واحدی در حوزه مسکن رو به رو شد و همین مساله در کنار تنش‌های زیادی که در حوزه نقدینگی سرگردان در کشور وجود داشت منجر به افزایش قیمت مسکن در برخی از نقاط کشور حتی تا بیشتر از ۲ برابر قیمت قبل شد.

حاکم شدن فضای رکود تورمی بر بازار مسکن

بعد از گذشت یک سال از تورم سنگین بر بازار مسکن در شرایط فعلی به دلیل بی اعتمادی به آینده بازار مسکن، فروشندگان ترجیح داده اند از فروش صرف نظر کنند و منتظر آینده این بازار باشند از طرف دیگر خریداران نیز به خاطر شرایط پیش آمده و ناکافی بودن وام‌های مسکن توانایی خود را برای خرید مناسب از دست داده اند و به این ترتیب شاهد «رکود تورمی» در بازار مسکن هستیم.

گزارش‌های میدانی از بازار مسکن حاکی از آن است که در ماه‌های انتهایی سال ۹۷ تب و تاب معاملات مسکن خوابیده است؛ تا جایی که با توجه به ترک بازار مسکن توسط خریداران حرفه‌ای میزان معاملات فروردین ماه نسبت به فروردین ماه سال گذشته ۵۱ درصد کاهش یافته است.

این در حالی است که قیمت مسکن در فروردین ماه سال جاری نسبت به قیمت‌ها در آذرماه سال قبل حدود ۱۸۳ درصد افزایش داشته و این یعنی تب و تاب و جذابیت بازار مسکن در سال گذشته طولانی‌تر و بیشتر از بازار طلا و ارز بوده است. چرا که میزان رشد طلا و ارز در این بازه زمانی ۱۶۰ درصد اعلام شده بود و سایه سنگین رکود تورمی در بازار مسکن در شرایطی است که کارشناسان پیش بینی می‌کنند به خاطر عدم کشش این بازار برای افزایش قیمت مسکن تا چندین سال قیمت مسکن ثابت خواهد بود، بر روی این حوزه افتاده است؛ از یک طرف بازار با کمبود مسکن مواجه شده و از طرف دیگر به خاطر قیمت بالا خریداران به خود جرات ورود به این حوزه را نمی‌دهند.

حباب‌های قیمت مسکن نترکیده ثابت شد

طبق آمار وزارت راه و شهرسازی میانگین قیمت مسکن شهر تهران در اسفندماه ۱۳۹۷ به ۱۱ میلیون تومان در هر متر مربع رسیده که نسبت به زمان مشابه سال قبل از آن ۹۵ درصد رشد یافته است. این در حالی است که از ابتدای سال گذشته تا کنون بار‌ها اعلام شده که این افزایش قیمت‌ها یک حباب بوده و مردم نباید گول حباب قیمت‌ها را بخورند، اما حقیقت این است که قیمت‌های جدید مسکن که حباب نامیده می‌شود دیگر تثبیت شده است.

بازار مسکن در شرایطی رکود تورمی را سپری کرده که قدرت خرید متقاضیان به شدت کاهش یافته و امروز نیز خبر رسید که بانک مرکزی با افزایش تسهیلات تا سقف ۲۸۰ میلیون تومان مخالفت کرد. سقف این وام برای زوجین هم اکنون ۱۶۰ میلیون تومان است. البته عده‌ای از کارشناسان و همچنین وزیر راه و شهرسازی معتقدند که بالا بردن رقم تسهیلات اثرات تورمی در بازار مسکن ایجاد می‌کند.

با توجه به شرایط جدید کشور مبنی بر جاری شدن سیلاب در برخی از مناطق کشور و شروع موج مهاجرت به تهران اگر مدیریت صحیحی در مسیر حوزه مسکن قرار نگیرد، این بازار دچار تنش‌های بیشتری در سال جاری می‌شود.