روسیه بزرگترین دشمن آمریکا نیست

فرزند ریگان نوشته است: «همه نگاه‌ها به روسیه است تا مشخص شود پوتین چه در سر دارد.

ما شهروندان معمولی نمی‌دانیم آیا پوتین (رئیس جمهوری روسیه) واقعا با ۱۲۷ هزار سربازی که در مرز گردهم‌آورده، به اوکراین حمله خواهد کرد یا نه.

اما دولت جو بایدن (رئیس جمهوری آمریکا) - که پیرو مکتب سیاست خارجی نویل چمبرلین است - نیز نمی‌داند پوتین چه در سر دارد!

اعزام ۳۰۰۰ نیرو به شرق اروپا برای جنگ با روسیه نیست؛ بلکه برای این است که پوتین بداند آمریکا در تعهد خود نسبت به بخشی از اوکراین - که البته روسیه هنوز آن را تصرف نکرده - جدی است.  

بایدن به این می‌گوید جدیت در مقابل روسیه.

روسیه بزرگترین دشمن آمریکا نیست

اما اگر رهبری واقعی، هوشمند و با دل و جرات داشتیم، به پوتین می‌گفتیم اگر تا ۷۲ ساعت آینده نیروهایش را از مرز اوکراین عقب نکشد، ورشکستش خواهیم کرد - همان طور که در دهه ۸۰ میلادی کردیم.

خط لوله حیاتی انتقال گاز "نورداستریم" از روسیه به آلمان را می‌بندیم، خط لوله "کی‌استون" خود را باز می‌کنیم، تجهیزات استخراج گاز خود را فعال کرده و آمریکا و همه دنیا را غرق در انرژی ارزان می‌کنیم.

بایدن با اجازه دادن به ادامه ساخت خط "لوله نورد استریم ۲" در را برای پوتین باز کرد، اکنون باید با بازگشایی خط لوله کی‌استون آن در را بسته و به الکسندریا اوکاسیو کورتز (نماینده دموکرات مجلس آمریکا) و دیگر ترقی‌خواهان بگوید بروند در نیروگاه‌های بادی، بادبادک هوا کنند!

بسیاری از دموکرات‌ها، کارشناسان لیبرال و کارمندان سابق سی‌ان‌ان که هنوز معتقدند پوتین انتخابات ۲۰۱۶ را برای ترامپ دزدیده است، معتقدند روسیه همچنان برای آمریکا یک تهدید نظامی است.

اما روسیه، علیرغم زرادخانه‌های سالخورده هسته‌ایش، دیگر نه یک ابرقدرت، بلکه کشوری از پا درآمده و فقرزده است که تولید ناخالص ملی‌اش از کانادا هم کمتر است. روسیه چیزی بجز نفت، گاز طبیعی - و شاید خاویار - برای ارائه به غرب ندارد.

روسیه روبل یا طلایی ندارد که در جنگی بزرگ - یا حتی کوچک - خرج کند؛ اما چین دارد.

بر خلاف چین، دست روسیه در جیب تک‌تک آمریکایی‌ها نیست. مقصود من هم تنها شرکای تجاری چین که ان‌بی‌ای یا خانواده بایدن را اداره می‌کنند، نیست.

اگر از زمانی که پدرم (رونالد ریگان، رئیس جمهوری سابق آمریکا از حزب جمهوری‌خواه) واشنگتن را ترک کرد، در جزیره‌ای متروک در اقیانوس آرام به سر نبرده باشید، حتما می‌دانید که اقتصاد ما بکلی و به شکلی خطرناک به چین و کارخانه‌هایش وابسته است.

اصلا صادرات از مبدا چین مانند آیفون، نایک و ابزارها و لوازم "بلک اند دکر" را فراموش کنید؛ فکر می‌کنید همین کیت‌های آزمایش خانگی کرونا که بایدن وعده ارسالش به خانه‌هایتان را داده، در کجا ساخته شده‌اند؟

البته که خطرناک‌ترین محصولی که چین به ما - و دیگر کشورهای جهان - صادر کرد، کووید-۱۹ بود. این واقعیت آنقدر عجیب است که نوشتن چیزی مشابه آن حتی برای فیلمنامه‌نویس‌های هالیوود نیز دشوار است: چین به ما ویروسی کشنده داد که حدود یک میلیون آمریکایی را به کام مرگ کشاند و حالا کشتی کشتی کیت‌های تستش را به ما می‌فروشد که ببینیم به آن مبتلا شده‌ایم یا نه!

در ضمن، این چین کمونیست است که در آسیا و در سراسر جهان قدرتنمایی کرده و در ۲۵ سال گذشته در حال افزایش نفوذش بوده است؛ نه روسیه.

چین و دیکتاتورهایش هنگ‌کنگ را تصرف کرده و بخش اعظم آزادی مردمش را گرفته‌اند.

قبل از آن‌ هم تبت را تصرف کرده و اسم این کارشان را "آزادسازی مسالمت‌آمیز تبت" گذاشتند.

آن‌ها همچنین در دریای چین جنوبی جزایری مصنوعی با اهداف نظامی ساخته‌ و اخیرا جنگنده‌هایشان را بر فراز آسمان تایوان به پرواز درآورده و برای این جزیره آزاد، شاخ و شانه‌ می‌کشند.

چین برای "شرارت‌های" خود چه در داخل و چه در خارج مرزهایش - حتی برای کشتار ۱۲ میلیون اقلیت مذهبی و اسکان چندین میلیون تن در اردوگاه‌های کار اجباری - هیچ هزینه‌ای پرداخت نکرده است.

چین کشوری است که جهان باید از آن بترسد و ما از روسیه می‌ترسیم؟ این هم مثل بخش اعظم "تفکر" سیاست خارجه بایدن، با عقل جور در نمی‌آید.

پس رفقا! نگران این نباشید که روسیه جنگ جهانی سوم را به راه بیاندازد؛ چرا که از دهه‌ها پیش آغاز شده و نه بین ما و روسیه، که میان آمریکا و چین است و باید بگویم که ما در حال شکست خوردن هستیم.»