روزنامه آمریکایی واشنگتن پست آنچه را که هگست به تازگی در سخنرانی خود در پایگاه نیروی دریایی «کوانتیکو» به صدها ژنرال و دریاسالار آمریکایی پیشنهاد داد به انتقاد گرفت.
هگست روز گذشته (سه شنبه به وقت محلی) در این پایگاه نظامی گفت: ارتش می تواند با به عقب راندن زمان، «اخلاق جنگاوری» را احیا کند.
این وزیر آمریکایی گفت: استانداردهای نظامی در سال ۱۹۹۰ چه بودند؟ و اگر تغییر کرده‌اند، به من بگویید چرا؟ آیا این تغییر به‌دلیل چشم‌انداز در حال تحول میدان نبرد ضروری بوده، یا این تغییر حاصل نرم شدن، تضعیف، یا پیگیری اولویت‌های جنسیتی بوده است؟» به نظر می‌رسد ۱۹۹۰ نقطه شروع خوبی باشد.
واشنگتن پست نوشت: هگست مقطع حساسی از تاریخ ارتش آمریکا را انتخاب کرده است. اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی نیروی دریایی ارتش آمریکا با بزرگترین رسوایی خود در طول تاریخ آن مواجه شد.
گردهمای سالانه انجمن «تیل هوک» سازمانی متشکل از خلبانان و تفنگداران نیروی دریایی آمریکا به یک مهمانی سه روزه مملو از بی اخلاقی و بی نظمی تبدیل شد و طبق تحقیقات رسمی وزارت دفاع آمریکا در این مراسم ۸۳ زن و هفت مرد مورد تعرض جنسی قرار گرفتند.
رسوایی هتل هیلتون لاس‌وگاس
این رسوایی، که در هتل هیلتون لاس‌وگاس رخ داد، یکی از تاریک ترین لحظات در تاریخ ارتش آمریکا محسوب می‌شود و از فرهنگ مردسالارانه، سکوت سازمانی و نبود پاسخگویی در سطوح فرماندهی پرده برداشت.
برنامه هگست برای بازگشت به استانداردهای وزارت دفاع که به زعم او از دهه ۱۹۹۰ تاکنون تغییر کرده‌اند، شامل دوره ای است که زنان نظامی از حمایت کمتری برخوردار بودند و استانداردهای جسمانی آنها به طور قابل توجهی پایین تر از معیارهای امروزی بود.
تارنمای بیزنس استاندارد نیز در این زمینه نوشت: در حال حاضر مشخص نیست که آیا منظور هگست فقط استانداردهای آمادگی جسمانی بوده که برای زنان از دهه ۱۹۹۰ تاکنون افزایش یافته‌اند یا این که او به مجموعه‌ای گسترده‌تر از سیاست‌های ارتش اشاره دارد که به بهبود ادغام زنان در محیط کاری نظامی کمک کرده‌اند.
هگست پیش از این سخنرانی کمیته مشورتی پنتاگون را منحل کرد که به گفته نظامیان زن باعث تقویت ارتش با تضمین این موضوع شده بود که آنها بتوانند خدمت کنند، بجنگند، و در لباس نظامی باقی بمانند.
این اقدام وزیر جنگ آمریکا زنگ هشدار را برای زنان به صدا درآورده است زیرا آنها نگران تخریب حمایت هایی هستند که در محیط کار دریافت می کردند.
زنان نظامی هشدار داده‌اند که انحلال این کمیته می‌تواند به تضعیف حمایت‌های شغلی و کاهش توان ارتش در حفظ نیروهای زن منجر شود. برخی زنان نگرانند که تمرکز جدید بر «استانداردهای یکسان» ممکن است به حذف حمایت‌هایی منجر شود که ارتباطی با شایستگی ندارند، اما برای امنیت و عدالت در محیط کاری ضروری هستند.
هگست در اقدام دیگری خواستار بازنگری در تعارف کنونی از «رهبری سمی» و «آزار و اذیت» در ارتش شده است، موضوعی که می تواند پیامدهای گسترده ای از جمله تغییر در نحوه شناسایی و برخورد با رفتارهای نادرست فرماندهان، احتمال محدود شدن ابزارهای حمایتی برای قربانیان آزار جنسی یا سوءرفتار، بازتعریف فضای کاری ارتش به سمت انضباط سخت‌گیرانه‌تر، اما با خطر نادیده گرفتن آسیب‌های روانی و اجتماعی داشته باشد.
