در چنین روزی در سال 1969 یک صهیونیست استرالیایی به نام "مایکل دنیس" به عمد مسجد الاقصی را به آتش کشید و به بخشهای بسیاری از آن خسارت وارد کرد.
در آن حادثه بیش از 1500 متر مربع از این مسجد که 4400 مترمربع مساحت دارد، در آتش سوخت و خسارتهایی به ستونها، و آثار تاریخی و قدیمی آن وارد شد و 2 ستون اصلی گنبد فرو ریخت.
علاوه بر این خسارتهایی به گنبد داخلی و محراب و دیوارهای جنوبی مسجد الاقصی وارد شد، و 48 پنجره شکست و قالیچه ها و بسیاری از اشیاء تزئینی و نسخه های بسیاری از قرآن در آتش سوخت.
مقامات صهیونیست برای توجیه این رسوایی، عامل این آتش سوزی را بازداشت و به بهانه مشکلات روانی او را در بیمارستانی بستری و پس از مدت کوتاهی به استرالیا بازگرداندند.
این جنایت، با واکنش گسترده ای در جهان اسلام همراه شد و تظاهرات و راهپیمایی های اعتراض آمیز گسترده ای در کشورهای مختلف برگزار شد.
تأسیس سازمان همکاری اسلامی، یکی از پیامدها و واکنش کشورهای اسلامی به این جنایت بود.
درپی واکنش و اعتراض‌های گسترده مسلمانان، شورای امنیت سازمان ملل هم در اقدامی بی سابقه با صدور قطعنامه 271 این اقدام اهانت آمیز را محکوم کرد، و خواستار لغو همه تدابیر این رژیم علیه هویت قدس اشغالی، و رعایت همۀ بندهای توافقنامه ژنو و قوانین بین المللی درخصوص مناطق اشغالی شد.
با این حال، اقدامات رژیم صهیونیستی علیه مسجد الاقصی تا امروز همچنان ادامه دارد، و این رژیم به صورت سازماندهی شده روزانه درحال اعزام صهیونیست‌ها به داخل محوطه‌های مسجد الاقصی، و همچنین ادامه حفاری‌ها در زیر و اطراف مسجد الاقصی است؛ تا به آرزو و هدف دیرینه خود یعنی تخریب کامل مسجد الاقصی و ساخت معبد ادعایی خود به جای آن، دست یابد.
