انتظار می‌رود سران دولت‌های همسود نخست در خصوص مسائل مهم مربوط به تعاملات اقتصادی در چارچوب این اتحادیه تبادل نظر و زمان و محل اجلاس بعدی را مشخص کنند.
سپس مقامات ارشد کشورهای همسود در نشستی گسترده 13 موضوعی را که در پیش نویس دستورکار این اجلاس درج شده مورد بحث و بررسی قرار می‌دهند.
بررسی توافقنامه همکاری کشورهای عضو همسود در زمینه آمادگی برای حوادث هسته‌ای و کمک متقابل برای حذف عواقب آن از مسائلی می‌باشند که در جریان این نشست بررسی می‌شوند.
انتظار می‌رود در این اجلاس تغییرات و اصلاحاتی در برنامه هدفمند بین دولتی «احیا قلمروهای کشورهای تحت تاثیر اورانیم» صورت گیرد.
برنامه مذکور بازسازی و احیای 5 مرکز آلوده به اورانیم در قرقیزستان و یک مرکز دیگر در تاجیکستان را در بر می‌گیرد.
نخست وزیران کشورهای همسود همچنین در مورد کنسپسیون همکاری کشورهای عضو برای گسترش تولید تجهیزات پیشرفته انرژی و طرح اقدامات اصلی برای اجرای آن بحث و گفت‌و‌گو می‌کنند.
سند دیگری که در این نشست مورد بررسی قرار می‌گیرد توافقنامه فعالیت مشترک کشورهای همسود در زمینه اکتشاف و استفاده از فضای کیهانی برای مقاصد صلح آمیز می‌باشد.
در طول این اجلاس همچنین امضا پروتکلی در زمینه تبادل اطلاعات به صورت الکترونیکی میان کشورهای عضو به منظور مدیریت مالیاتی برنامه ریزی شده است.
سران دولت‌های همسود همچنین روند توزیع حقوق مربوط به مالکیت معنوی را در راستای اجرای پروژه‌های بین المللی و فعالیت‌ها در چارچوب برنامه بین دولتی همکاری‌های نوآورانه کشورهای هسمود تا سال 2020 میلادی را تصویب می‌کنند.
همچنین تعدادی از اسناد که در این نشست مورد بررسی قرار می‌گیرد دارای ماهیت مالی بوده و به این بخش مرتبط خواهد بود.
اتحادیه کشورهای مستقل مشترک المنافع پس از فروپاشی شوروی سابق شکل گرفت. بیانیه تاسیس این اتحادیه در 21 دسامبر 1991 (20 آذر 1380) در «آلماتی» توسط رهبران آذربایجان، ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، مولداوی، روسیه، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان و اوکراین امضا شد.
عضویت گرجستان دراین اتحادیه به دنبال تصمیم رسمی روسای جمهور کشورهای عضو در 3 دسامبر 1993 (12 آذر 1382) و به دنبال درخواست «ادوارد شواردنادزه» رئیس جمهور گرجستان در 8 اکتبر 1993 (16 مهر1382) صورت گرفت.
بیش از 70 درصد بودجه جامعه مشترک المنافع توسط روسیه پرداخت می‌شود هزینه می‌شود.
