سیزده بدر یکی از روزهای نوروز می‌باشد، مردم پس از انجام دوازده روز برگزاری جشن های سال نو، روز سیزدهم را در دل طبیعت می‌گذرانند.
در این روز که پایان دوره نوروزی تلقی می شود، کمتر کسی در منزل می‌ماند، در ساعت اول روز خیابان ها شلوغ و پر‌رفت و آمد است، پارکها و مناظر طبیعی اطراف شهر پذیرای میلیونها زن و مردم و جوان و پیر و کودکانست، خانواده‌ها با صفا و صمیمیت در کنار هم می‌نشینند و گل می‌گویند و گل می‌شنوند.
در این روز پایانی، نیز چون روزهای دیگر عید، خوراکی ویژه، همچون آش رشته و دیگر خوراک های سبزی دار می پزند.
گندم هایی را که برای سفره هفت سین رویانیده‌اند، با خود به صحرا می برند و با انداختن آن در جوی و رود و بیرون از خانه نحسی سیزده را که یا به آن معتقدند و یا بنا به رسم کهن، آن را خوش یمن تلقی نمی کنند از خود و خانواده دور می سازند.
*رسوم جشن سیزده بدر:
بسیاری از مردم به نحسی عدد سیزده نه تنها اعتقادی ندارند، بلکه در اساس تأثیر عددی خاص را در سرنوشت خود مؤثر نمی‌دانند، اما این باور که در قدیم عدد سیزده را خوش یمن تلقی نمی کرده‌اند، شاید به این دلیل باشد که در طالع نمای نجومی، در روزگار گذشته معتقد بودند که آسمان دوازده برج دارد و هر تولدی که صورت می گیرد، دارای ستاره‌ای در یکی از دوازده برج است و بنا براین اینکه کدام ستاره در کدام برج قرار گرفته، طالع و خوی فرد متولد شده شکل می گیرد و خارج از دوازده برج که عدد سیزده است، نابجا و نحس به شمار می آمده است.
در هر حال اکنون دیگر نحسی عدد سیزده مورد پذیرش قرار ندارد و بیشتر جنبه خرافی دارد، گروهی از مردم معتقدند که برای دور‌کردن نحسی این روز باید از خانه خارج شوند و سیزده بدر کنند تا نحسی روز در طبیعت به در شود.
در این روز سبزه‌های، سبز شده را که چند روز اول سال نو مهمان سفره هفت سین بوده به آب روان می سپارند، خوراکی های باقی مانده نوروز، به مصرف می‌رسد و بساط بازی های دسته‌جمعی پهن است.
روز سیزدهم، کمتر کسی در منزل می‌ماند، در ساعت اول روز خیابان ها شلوغ و پر‌رفت و آمد است، پارکها و مناظر طبیعی اطراف شهر پذیرای میلیونها زن و مردم و جوان و پیر و کودکانست، خانواده‌ها با صفا و صمیمیت در کنار هم می‌نشینند و گل می‌گویند و گل می‌شنوند.
مردمی که در طول سال در هیاهوی شهر، پی نام و نان هستند و با هم روابطی سرد و خشک دارند، در این روز تغییری در رفتارشان روی می‌‌دهد، همه مهربان و شادمان هستند، گویی بهترین روز سال همین روز است، هر‌چند گروهی آن را نحس می‌شمارند، اما در این روز همه چیز و همه کس، رنگ شادی دارد.
