ابوالفضل ظهره‌وند ، کارشناس مسائل غرب آسیا و سفیر سابق ایران در افغانستان در گفت‌وگو با افکارنیوز درخصوص شرطی شدن اقتصاد و سیاست کشورمان به مذاکرات بیان کرد: مهم ترین موضوع این است که بدنه اقتصادی به طور صنعتی مناسباتش با کشورهای غربی و متحدان غربی بوده است.
وی افزود: ورود به عرصه های جدید نیازمند زمان، تحول و ریسک پذیری است و هنوز ما با آن فاصله داریم. یعنی باید تجار ما هم نگاه به منافع مالی خودشان و هم یک نگاه ملی و بلند مدت هم داشته باشند.
ظهره‌وند گفت: این رویکرد هم اکنون در بین تجار کشور ضعیف است. یعنی نگاه راهبردی است که می‌تواند تجارت ما را از شرایط فعلی به یک شرایط مطلوب تغییر دهد.
او معتقد است که البته باید دولت در این زمینه کمک کند چرا که ریسک نباید فقط متوجه تاجرها باشد و سفارتخانه‌ها باید تجاری را که می خواهند با کشورها و بازارهای جدید روابط برقرار کنند حمایت کنند و بیمه وجود داشته باشد تا اگر خسارت هایی به وجود آمد از تجار حمایت شود.
این کارشناس ادامه داد: موضوع بعدی این است که به هر حال اقتصاد غرب در داخل کشور ما نفوذ دارد و شبکه نفوذ هم وجود دارد و وابستگی ریال به دلار هم یک عامل بسیار مهمی در این میان است.
ظهره‌وند تاکید کرد: حتی فعالانی که در بازارهای نظیر دلار و طلا فعالیت و تلاش می کنند از بالا و پایین شدن این قیمت ها سود ببرند هم در این موضوعات اثر گذار هستند. اگر دولت بتواند یک پول ملی که پشتوانه ارزش ذاتی داشته باشد را به میان بیاورد می تواند بسیار اثر گذار باشد.
*در روزهای آینده به سطح حداقلی از توافق می‌رسیم
سفیر سابق ایران در افغانستان بیان می‌کند: احتمال فراوان ما در روزهای آینده به یک سطح حداقلی از توافق دست پیدا می کنیم اما این فقط خنثی کننده تاثیرات روانی جامعه است و از لحاظ میزان آورده ای که این توافق می تواند برای ما داشته باشد به نسبت بزرگی اقتصاد آن چنان نخواهد بود.
او تشریح کرد: به عنوان مثال فرض کنید 10،20 میلیارد دلار وارد شود و تا حدودی هم بتوانیم نفت بیشتر بفروشیم اما مشکل اصلی ما در جای دیگر است. ما باید به دنبال تحول در ساختار اقتصادی، نگاه جدید به اقتصاد و از همه مهمتر مدیریت ملی در عرصه های مختلف به خصوص در اقتصاد است.
ظهره‌وند افزود: هم اکنون بحران مدیریت داریم و باید به دنبال حل آن باشیم. مشکل نبود بهره وری داریم که باید برای این ها فکری کرد. تا بتوانیم هم دولت و اقتصاد را چابک تر کنیم و موانع اصلی را از سر راه خودمان برداریم.
کارشناس مسائل غرب آسیا اظهارکرد: آن قدر که ما از تحریم های داخلی رنج میبریم تحریم های خارجی اثر گذاری ندارند. حتی تحریم های خارجی به اتکای تحریم های داخلی موثر قرار می گیرند. یعنی موانعی که در کسب و کار داریم و یا مشکلاتی که در سیاست های مالیاتی داریم.
او درانتها متذکر شد: همچنین نرخ بهره ای که وجود دارد بزرگترین تهدید علیه نظام است و این فسادی که ایجاد کرده ریشه در ربا دارد که ما بایستی برای از بین بردن این ها فکری کنیم. چرا که عوارض این ها تبدیل به تورم، کاهش ارزش پول ملی، از دست رفتن بودجه های عمرانی و... می شود که موجب ضعیف شدن اقتصاد و شکاف طبقاتی شده است.
