تصاویر دیده نشده از جنگنده سوخو 34 را مشاهده می کنید. سوخو-۳۴ ، (نام‌گذاری ناتو: فول‌بَک)، هواپیمای تهاجمی جنگنده-بمب‌افکن دو سرنشینه و دوموتورهٔ جت توربوفن ساخت شرکت هوانوردی سوخو در روسیه است که براساس طرح بدنهٔ پروازی جنگندهٔ سوخو-۲۷ طراحی شده‌است. سوخو-۳۴ برای جایگزینی جنگنده-بمب‌افکن تاکتیکی سوخو-۲۴ و بمب‌افکن دوربرد توپولف تو-۲۲ام در نیروی هوایی روسیه ساخته شده‌است و تاکنون به هیچ کشوری صادر نشده‌است.
میخائیل سیمونوف طراح اصلی سوخو-۳۴ معتقد است که این جنگنده تنومند، مانورپذیر و زرهپوش به یک تانک پرنده شباهت دارد. کابین جادار و زرهپوش خلبان با یک قفس فولادی به ضخامت ۱۷ میلی‌متر در مقابل ترکش‌ها و گلوله‌ها محافظت می‌شود.
این هواپیما پرواز آزمایشی از مسکو تا دریای اختسک انجام داد. هواپیما ۱۶ ساعت را در آسمان گذراند و چهار بار سوخت‌گیری هوایی کرد. در آن زمان هواپیما هیچ مشکلی در پرواز نداشت اما خستگی بسیار زیاد دو خلبان بعد از پرواز نشان می‌داد که آن‌ها نخواهند توانست بعد از چنین پرواز فرسایشی، بازدهی مناسبی داشته باشند. از این رو کابین خلبان اصلاح شده و به گونه‌ای طراحی شد که خلبان و ناوبر هواپیما به راحتی در کنار یکدیگر قرار بگیرند و بتوانند بایستند، حرکات کششی عضلانی انجام بدهند یا حتی در راهرو چرت بزنند و یا غذا بخورند. همچنین بدنه سوخو-۳۴ به گونه‌ای طراحی شده تا سطح مقطع راداری کوچکی داشته باشد و به گفته سیمونوف آشکارگی راداری آن در حد یک موشک کروز مافوق صوت است.
سوخو-۳۴ نخستین تجربهٔ جنگی خود را در جنگ داخلی سوریه به دست آورد. در سپتامبر ۲۰۱۵ شش فروند از این هواپیما به فرودگاه لاذقیه منتقل شد تا تروریست‌های داعش را هدف قرار دهند. در حملات روز اول و دوم اکتبر ۲۰۱۵ استفاده از سوخو-۳۴ گزارش شد. سوخو-۳۴ها در این حملات در ارتفاع بالای ۵ هزار متر حملات خود را انجام دادند تا از موشک‌های دوش‌پرتاب دشمن در امان باشند. همچنین این هواپیما برای حمله به داعش از طریق پایگاه سوم شکاری در ایران نیز به کار گرفته شده‌است.
جنگنده‌های مک‌دانل داگلاس اف-۱۵ ایگل، داسو رافال، شنیانگ جی-۱۶، سوپر هورنت و سوخو-۲۴ از رقبا و جنگنده‌های مشابه سوخو-۳۴ هستند. با وجود این‌که سوخو-۳۴ سرعت کمتری نسبت به سوخو-۲۷ دارد، ولی همچنان توان پایداری در برابر نیروی ۹+ جی را داراست.
