
در چنین بزنگاههایی، آنچه اهمیت دارد حفظ آرامش روانی جامعه و دوری از قضاوتهای شتابزده است. در میدان جنگ، گاهی پیروزیها پیاپیاند و گاهی خسارتهایی نیز رخ میدهد، اما نباید نه از پیروزیها مغرور شد و نه از سختیها دچار یأس. همانگونه که قرآن کریم میفرماید: «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»؛ اگر ایمان دارید، سستی نکنید، اندوه مدارید، شما برترید.در روزهایی که یگانهای عملیاتی کشور، حملات مستمر و مؤثر علیه مواضع دشمن را اجرا کردهاند، غیبت تصاویری چون لاشه جنگنده متخاصم، نباید بهانهای برای بیاعتمادی شود. پنهانماندن برخی اطلاعات، بخشی از تدابیر امنیتی در سناریوهای بزرگ نظامی است و طبیعتاً همه جزئیات نبردهای پیچیده، در دسترس افکار عمومی قرار نمیگیرد.باور کنیم که ساختار دفاعی کشور طی سالهای گذشته بهگونهای طراحی شده که شگفتیهای جنگ را در دل خود نهفته دارد. چهرههای تازه در جایگاههای راهبردی، فناوریهای نوین در زیرساختهای دفاعی و تجربههای متراکم سالیان اخیر، امروز در حال به بار نشستن است. غافلگیری در برخورد با تهدیدهای جدید یک واقعیت اجتنابناپذیر است، اما در مواجهه با رژیم صهیونیستی و حامیان آن، ایران کاملاً آماده وارد میدان شده است.فرماندهان و اندیشمندان نظامی کشور سالها برای چنین لحظاتی برنامهریزی کردهاند. اکنون، بیش از هر زمان دیگر، نیازمند همدلی و اعتماد ملی هستیم تا در کنار هم، از این مرحله سخت عبور کنیم؛ با توکل بر خدا و تکیه بر توان درونی.