
گاه یک قرن افول، در کمتر از یک دهه به پایان میرسد. امروز، آمریکا با مجموعهای از نشانهها روبهروست که همزمان پدیدار شدهاند. اگر این روند ادامه یابد، فروپاشی هژمونی آمریکا بسیار نزدیکتر از آن است که تصور میشود.
فروپاشی مشروعیت سیاسی: فساد، زوال عقل و بیکفایتی در بالاترین سطوح حاکمیتی، از جمله ریاستجمهوری.
فروپاشی اخلاقی: حمایت بیقید از نسلکشی در غزه، مشارکت مستقیم در جنایات جنگی، و حمایت از تروریستهایی مانند جولانی در سوریه.
ناتوانی نظامی: شکست در افغانستان، بنبست در اوکراین، ناتوانی در برابر پاسخ نظامی ایران در جنگ ۱۲ روزه، و ناتوانی کامل اسرائیل در شکست حماس — با وجود پشتیبانی کامل نظامی، اطلاعاتی و لجستیکی از سوی آمریکا، ناتو و متحدان منطقهای غرب.
زوال اقتصادی: بدهی کلان، تورم مزمن، و افول نقش دلار در اقتصاد جهانی.
شکاف اجتماعی عمیق: قطبیسازی شدید، خشونت داخلی، بحران هویت ملی.
ظهور نظم جهانی جدید: ایران، روسیه، چین و دیگر اعضای بریکس، در حال ساختن نظمی بدون دلار و بدون آمریکا هستند.
اگر بخواهیم بر اساس تجربههای تاریخی و وضعیت امروز آمریکا پیشبینی کنیم، چند سناریو محتمل است:
سناریوی خوشبینانه: اگر آمریکا از سیاستهای جنگطلبانه دست بکشد، نظم نوین چندقطبی را بپذیرد و اصلاحات درونی انجام دهد، میتواند برای ۱۰ تا ۱۲ سال آینده از فروپاشی ساختاری جلوگیری کند. اما هیچ نشانهای از چنین اصلاحاتی دیده نمیشود.
سناریوی واقعگرایانه: اگر روند کنونی ادامه یابد، یعنی حمایت از جنگها، فروپاشی اخلاقی، شکست نظامی، و بیثباتی داخلی تداوم یابد، فروپاشی قدرت جهانی آمریکا بین ۵ تا ۸ سال آینده اتفاق خواهد افتاد — یعنی تا سال ۲۰۳۰ میلادی.
سناریوی تسریعشده: در صورت وقوع یک جنگ مستقیم با ایران، چین و روسیه، یا شورش داخلی گسترده، یا فروپاشی مالی ناگهانی، ممکن است این فروپاشی در عرض ۳ تا ۵ سال آینده کامل شود.
اگرچه بسیاری هنوز بر قدرت نظامی و اقتصادی این کشور تأکید میکنند، اما تاریخ نشان داده که فروپاشی امپراتوریها همیشه از درون آغاز میشود، و وقتی بحرانهای داخلی با شکستهای خارجی و انزوا در نظام جهانی همراه شود، پایان بسیار سریعتر از آنچیزیست که تصور میشود.
اکنون تنها پرسش این است:
آیا آمریکا واقعیت جدید جهان چندقطبی را میپذیرد، یا تصمیم میگیرد جهان را با خود بسوزاند؟
نخبگان غربی میدانند امپراتوری تکقطبیشان در حال فروپاشی است آنها دیگر قصد نجات آن را ندارند. آنها با سقوط آن همراه شدهاند تا در نظم چندقطبی (BRICS) آینده نفوذ کنند و از درون، آن را به نفع خود بازنویسی کنند.
بریکس کور نیست!