در روزهای گذشته اطلاعات و تصاویر مربوط به شماری از خلبانان نیروی هوایی رژیم صهیونیستی منتشر شد. افرادی که نقش مستقیم در بمباران مناطق مسکونی ایران طی جنگ ۱۲ روزه اخیر داشتند. این تصاویر و اطلاعات، صرفا یک شوک خبری نبود، بلکه اعلام قدرت و یک تاکتیک اطلاعاتی هدفمند محسوب می‌شود که می‌تواند توازن روانی و امنیتی رژیم صهیونیستی را به چالش بکشد. انتشار داده‌های شخصی و شناسایی خلبانان رژیم صهیونیستی برای اولین بار، معادلات اطلاعاتی جنگ تحمیلی اخیر را تغییر داد. رسانه‌ها اطلاعات کلیدی همچون هویت دقیق، محل زندگی، گروه‌های عملیاتی، پایگاه‌های اصلی و حتی نقش آن‌ها در سایر عملیات‌ها را نشان دادند. این اقدام در شرایطی صورت گرفت که بارها رسانه‌های اسرائیلی با تار کردن چهره خلبانان و فرماندهان، درصدد پنهان‌سازی هویت آن‌ها بودند.
برای نمونه، «یائل اش» سرگرد کمک خلبان و معاون فرمانده اسکادران ۱۱۹ (خفاش) از جمله چهره‌هایی بود که شناسایی و معرفی شد. همچنین «بار پرینس» خلبان و همسر یائل اش، از دیگر نام‌هایی بود که در فهرست سربازان افشا شده قرار داشت. نکته جالب توجه، پیوندهای خانوادگی برخی نظامیان ارشد اسرائیلی با گذشته نظامی این رژیم است؛ از جمله پدربزرگ یائل اش که در جنگ یوم کیپور مفقود شد.اقدام وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران در شناسایی و شکار برخی از خلبانان متجاوز، نشان‌دهنده یک رقابت تنگاتنگ اطلاعاتی با رژیم اسرائیل است. راهبرد نیروهای اطلاعاتی ایران صرفاً بر جمع‌آوری داده معطوف نشده، بلکه با بهره‌گیری از ابزارهای جنگ روانی و انتشار هدفمند اطلاعات، به دنبال اثرگذاری عمیق بر روح و روان تصمیم‌گیرندگان و افکار عمومی در طرف مقابل است.دسترسی به اطلاعات پرسنل عملیاتی دشمن در زمان جنگ، علاوه بر مزایای استراتژیک و امکان طراحی عملیات روانی و فریب، آسیب‌پذیری دشمن را به رخ می‌کشد. این اقدام نشان داد حتی سخت‌گیرانه‌ترین تدابیر حفاظتی رژیم صهیونیستی در پوشش صرفاً چهره خلبانان نمی‌تواند مانعی جدی برای دستگاه اطلاعاتی ایران باشد.
انتشار عمومی اطلاعات خلبانان و فرماندهان جنگنده‌های اسرائیلی حامل چند پیامد مستقیم و غیرمستقیم است:
۱. افزایش ناامنی روانی میان پرسنل نظامی اسرائیل: هر یک از این خلبانان و خانواده‌های آنان از این پس خود را در معرض آسیب روانی و حتی تهدیدات فیزیکی می‌بینند.
۲. ایجاد بازدارندگی: امکان انتقام‌جویی هوشمندانه برای ایران در صورت لزوم، حتی پس از پایان جنگ افزایش می‌یابد. دشمن می‌داند که اقداماتش بی‌پاسخ نمی‌ماند.
۳. پیام اقتدار برای افکارعمومی مردم ایران: افشای این اطلاعات برای افکار عمومی ایرانیان پیام اقتدار و کنش فعال اطلاعاتی دارد.
چرا انتشار اطلاعات خلبانان اهمیت دارد؟
انتشار گسترده این داده‌ها، صرفاً برای وارد کردن شوک به دشمن نیست،بلکه در سطح راهبردی چند رویکرد را دنبال می‌کند:
-افزایش هزینه‌های روانی و اجتماعی برای دشمن: نظامیان دشمن دیگر ناشناس نیستند. این افشاگری باعث نگاه مضاعف بر اقدامات آنان می‌شود و حتی می‌تواند موجب محدودیت برای حضور اجتماعی، سفر یا فعالیت‌های روزمره آن‌ها گردد.
-ایجاد انعطاف عملیاتی برای ایران: اطلاعات شخصی، محل زندگی و پایگاه عملیاتی خلبانان اسرائیلی برای دستگاه تصمیم‌گیری ایران نقش ابزاری در طراحی انتقام یا ضربه تاکتیکی دارد.
-دگرگون کردن معادلات جنگ اطلاعاتی: تاکنون اغلب اسرائیل بود که اطلاعاتی از نیروهای محور مقاومت فاش می‌کرد. این بار «صحنه جنگ داده‌ها» معکوس شده است.
بازتاب این موضوع تنها محدود به رسانه‌های داخلی نبود. رسانه‌های مطرح خارجی، همچون پایگاه تحلیلی «گلوبال سکوریتی» آمریکا، با تیترهایی همچون «ماموران اطلاعاتی ایران مشخصات کامل خلبانان و فرماندهان نیروی هوایی اسرائیل را کشف کردند»، این خبر را مطرح کردند. طبق گزارش این رسانه، بخش مهمی از اطلاعات پرسنل نیروی هوایی، شامل هویت، محل اقامت، واحدهای عملیاتی و نقش آن‌ها، علیرغم همه تلاش‌های اسرائیل برای پنهان‌کاری، شناسایی و منتشر شد. همچنین اندیشکده «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» (FDD) آمریکا نیز پیش از این در مطلبی نوشته بود: «یک هک و نشت داده که اطلاعات حدود ۴۰ خلبان اسرائیلی را فاش می‌کند، از ۱۴ ژوئن در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد.»
این اقدام اطلاعاتی ایران ، تائید دیگری بر توان بالای اطلاعاتی و سایبری ایران است؛ چرا که به باور صاحب‌نظران، انتشار این حجم از اطلاعات و تصاویر، آن هم درباره افراد حساس، فقط زمانی ممکن است که «نفوذ عمیق» در ساختار امنیتی دشمن رخ داده باشد. توان اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران صرفاً متکی بر رصد عوامل انسانی نیست؛ بلکه استفاده پیشرفته از ابزارهای فناورانه و داده‌های ماهواره‌ای نیز بخش مهمی از این موفقیت‌هاست.
بر اساس گزارش‌ها، تصاویر ماهواره‌ای از کشف و شناسایی محل دقیق زندگی خلبانان، فرماندهان و هدایت‌گران پهپادها حکایت دارد.در این میان، حمله روانی نیز بی‌اهمیت نبوده است. رسانه‌های ایران با انتشار اطلاعات، دشمن را با واقعیت تلخ «قابلیت ردیابی دائمی» مواجه کردند. دیگر نه جغرافیای تحت سیطره، نه دیوارهای نظامی و نه حتی فضای مجازی نمی‌تواند برای نیروهای دشمن امن باشد.
آگاهی از محل اقامت و واحدهای عملیاتی پرسنل دشمن، همچنان‌که پایگاه «گلوبال سکوریتی» تحلیل می‌کند، یک مزیت راهبردی بی‌بدیل است. نه تنها تلافی‌جویی یا مقابله به مثل را سهل‌تر می‌کند، بلکه می‌تواند زمینه استفاده از عملیات‌های فریب، تهدید نرم و جنگ روانی را در آینده گسترش دهد.
برای دستگاه اطلاعاتی ایران، پیروزی در جنگ داده‌ها به معنای تغییر توازن قوا در شاخه‌های نرم جنگ است. اکنون، نه فقط میدان نبرد یا آسمان‌ها، بلکه فضای اطلاعاتی هم به بخشی از جبهه تبدیل شده است.موفقیت ایران در دستیابی به داده‌های عمیق دشمن، یک نقطه عطف جدید در تاریخچه رقابت اطلاعاتی در منطقه غرب آسیا است. رژیم صهیونیستی که همواره از خود چهره‌ای شکست‌ناپذیر در جنگ سایبری و اطلاعاتی نشان می‌داد، اکنون خود را در موضع تدافعی می‌بیند. این تجربه نشان داد که حتی پیچیده‌ترین سامانه‌های حفاظتی و رمزگذاری نیز در برابر ترکیب هوش انسانی و فناوری، کاملاً آسیب‌پذیرند.
ایران، پیشتاز نبردهای آینده اطلاعاتی
