پس از برگزاری انتخابات 7 اسفند، راست‌گرایان جبهه سیاسی ایران که درصد حضور خود در پارلمان دهم را به طور نسبی ضعیف می‌دیدند، برای حفظ و ادامه مسیر وحدت انتخاباتی خود و نیز شکل‌دهی و فُرم‌بخشیدن به فعالیت‌های آینده خود در مجلس، دیدار و تشکیل جلسه با آیت‌الله موحدی کرمانی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز تهران را در دستور کار خود قرار دادند. دیداری که به تولد کمیته‌ای مشتمل بر 7 نفر از اصولگرایان راه‌یافته به پارلمان انجامید.
اصلی‌ترین دستور کار این کمیته، رتق و فتق امور اصولگرایان و تشکیل فراکسیون واحد اصولگرایی در مجلس آینده بود. در همین‌باره، سیدحسین نقوی حسینی سخنگوی این کمیته از تشکیل فراکسیون واحد اصولگرایان با محوریت علی لاریجانی خبر داد.
اصولگرایانِ خارج از منظومه فکری فراکسیون رهروان، با این نگاه که می‌توانند کثیر کرسی‌های مجلس دهم را از آن خود کنند، چندان میل و رغبتی به همگامی با طیف متبوعین علی لاریجانی نشان نداده و لیست شورای ائتلافی را بدون دخل و تصرف هواداران رئیس مجالس هشتم و نهم، منعقد کردند.
با نگاه به کارنامه سیاست‌ورزی لاریجانی در قبال دولت اعتدال، چندان بعید هم به نظر نمی‌رسید که صندلی وی حول میز وحدت اصولگرایان خالی بماند. اما اکنون که راست‌ها، حضورشان در مجلس آینده را به قوت و قدرت دو دوره اخیر نمی‌بینند، به صرافت افتادند تا به لاریجانی رجعت کرده و هدف خود یعنی فراکسیون واحد اصولگرایان را به حقیقت، محقق سازند. آن‌ها حتی آهنگ دیدار با لاریجانی را کردند اما برگزاری آن به دلیل آنچه "عدم قرار ملاقات با دفتر رئیس مجلس" عنوان شد، به زمان دیگری موکول گردید.
***اما سوالی که پیش می‌آید این است که لاریجانی برای آینده خود در مجلس چه در سر دارد؟ آیا او دستِ یاریِ بلندشده از سوی اصولگرایان برای هم‌خوان‌شدن سیاسی را به گرمی می‌فشارد یا به سردی پس می‌زند؟
علی لاریجانی در میان رنگین‌کمان طیف‌های سیاسی، قطعا در گَعده اصولگرایی می‌گنجد. این موضوع آن قدر عیان است که نیازی به بیانش نیست. اما چه کسی است که نداند، لاریجانی در مجلس هشتم و با دوز شدیدتری در مجلس نهم، در مقابل برخی رفتارهای قِسمی از اصولگرایان و نیز تحول‌خواهانِ(جمعیت ایثارگران و رهپویان) ممزوج‌شده با این رفتارها، صف یاران خود را در قالب فراکسیون رهروان ولایت چیدمان کرد؟
با این شرایط، پاسخ مثبت و بدون پیش شرط لاریجانی به درخواست این بخش از اصولگرایان برای همراهی و همگامی در مجلس آینده، در همان مرتبه اول، دور از ذهن به نظر می‌رسد. اما این پیش‌شرط چیست؟ آن‌طور که از اظهارات حمیدرضا فولادگر برمی‌آید، لاریجانی در جلسات خود با اصولگرایان مجلس دهم که حمیدرضا حاجی‌بابایی نیز در مقام نمایندگی کمیته 7 نفره در آن حضور دارد، با تشکیل فراکسیون واحد اصولگرایی به شرط "فراگیری" آن موافقت کرده است.
در حقیقت لاریجانی با این اظهارات، توپ را در زمین اصولگرایان منتقد خود که حالا راهی جز همراهی با وی را نمی‌بینند، انداخته است؛همان‌هایی که برجام را یک فاجعه پنداشتند. حالا تصمیم با اصولگرایان است که آیا مایل خواهند بود، با رهروانی‌ها در زیر یک چتر، قیام و قعود کنند یا اینکه کمافی‌سابق با جبهه‌گیری در برابر رئیس مجلس و طرفداران او، روزگار بگذرانند.
لاریجانی گزینه محتمل‌تری نسبت به محمدرضا عارفِ اصلاح‌طلب، برای اخذ مجدد کرسی سبزرنگ ریاست مجلس است. همین موضوع، دست لاریجانی را بالقوه برای مانور سیاست‌ورزی باز گذاشته است. او می‌تواند برای تلطیف فضای مجلس و پشت گرمی دولت اعتدال در سال جدید، با راست‌های مخالف خود که با دولت تدبیر و امید نیز چندان سر سازگاری ندارند، مصالحه و اقدام به تشکیل فراکسیون واحد کند.
او می‌تواند یاران خود نظیر کاظم جلالی و بهروز نعمتی را برای قرار گرفتن در راس ائتلاف امید مأمور کند(این گزاره با حضور محمدرضا عارف، چندان قریب به یقین نیست). لاریجانی همچنین قادر است تا مسیر فراکسیون رهروان ولایت که در مجلس نهم ریل‌گذاری شده بود را برای مدیریت طرح‌های حساس پارلمان و همچنین ایجاد بالانس میان دو قطبی اصولگرایی – اصلاح‌طلبی، این بار در مجلس دهم با یارگیری از برخی چهره‌های اعتدالی حامی دولت و چپ‌های حاضر در لیست امید، ادامه دهد.
با وجود این انگاره‌های تحلیلی به نظر می‌رسد، اسب هواداران رئیس مجلس برای لاریجانیزه‌کردن اتمسفر رأس هرم پارلمان آینده علاوه بر قاعده آن، زین شده است. این را می‌شود از اظهارات بهروز نعمتی فهمید. وی از اعلام آمادگی کاظم جلالی برای نامزدی نایب رئیسی مجلس سخن به میان آورده است.
الغرض؛ در دست‌گرفتن رأس ساختمان هرمی‌شکل مجلس همانند کف آن، از پروژه هایی است که لاریجانی به طور موازی دنبال می‌کند. لاریجانی در پی آن است که قدرت نفوذ خود از سر تا ذیل مجلس را بالا ببرد. اما این هدف در صورت پیروزی قاطبه اصلاح‌طلبان در دور دوم انتخابات، با چالش مواجه خواهد شد. اصلاح‌طلبان به نظر می رسد برای هیئت‌رئیسه مجلس خواب‌های زیادی دیده‌اند.
