تصادم فاجعه بار یک کشتی چینی با نفتکش ایرانی «سانچی» سرانجام باعث غرق شدن نفتکش در سواحل چین شد.
عظمت مصیبت به قدری است که دولت جمهوری اسلامی امروز را عزای عمومی اعلام کرد.
حادثه اصلی یک هفته پیش باعث انفجار و آتش سوزی در نفتکش سانچی گردید. اگرچه کشتی‌های آتش خوار برای مهار آتش در کشتی وارد صحنه شدند ولی به علت شدت و دامنه آتش سوزی و وقوع انفجارهای متعدد در مخازن کشتی نتوانستند چندان به نفتکش سانچی نزدیک شوند و ناچار شدند از فاصله‌ای دورتر درصدد مهار آتش برآیند. این فاجعه پس از یک هفته آتش سوزی بر روی عرشه نفتکش ایرانی، در پایان باعث غرق شدن کامل کشتی شد و عملاً تمامی تلاش‌ها برای مهار آتش و نجات سرنشینان و خدمه نفتکش ایرانی بی‌نتیجه ماند.
یک هفته، قلب آحاد ملت ایران و کسانی که در جریان جزئیات این حادثه جانسوز قرار داشتند، برای سرنوشت دریانوردان حادثه دیده به شدت می‌تپید ولی سرانجام خبر رسید که متاسفانه به علت شدت و دامنه آتش سوزی و انتشار گازهای سمی و دود ناشی از احتراق و انفجار کشتی، هیچگونه خبر و اثری از دریادلان حادثه دیده نیست. غم و اندوه ناشی از این حادثه دلخراش برای یک هفته فضای عمومی کشور را در بر گرفت ولی در این دوره همگان امیدوار بودند بلکه خبری درباره نجات دریانوردان در کشتی سانچی برسد. اطلاعات متفاوتی به گوش می‌رسید که هر کدام آن لحظات بیم و امید را برای میلیون‌ها ایرانی به ویژه خانواده‌ها و نزدیکان دریانوردان حادثه دیده رقم می‌زد. همگان در انتظار دریافت خبرهای خوش و امیدبخشی بودند که از نجات جان دریانوردان حکایت کند ولی دریغ از حتی یک خبر دلگرم‌کننده که از صحنه حادثه به گوش برسد. زمانی خبر رسید که یکی از قایق‌های نفتکش سانچی در جای خود نیست و همین خبر، امیدها برای زنده ماندن حداقل چندین نفر از حادثه دیدگان را دامن زد.
متاسفانه حتی پیشرفت‌های اولیه در مهار آتش در نفتکش ایرانی هم به خاطر شدت و دامنه آتش و مهم تر از همه، وقوع انفجارهای بعدی و غیرمنتظره در کشتی هم کارساز نبود و عملاً تمامی عملیات مهار آتش را یکبار دیگر به نقطه صفر باز می‌گرداند. دولت جمهوری اسلامی از طریق مجاری ذیربط نفتی، دریائی و سیاسی از نزدیک پیگیر ماجرا بود و نهایت سعی و تلاش خود را برای تسریع در عملیات مهار آتش و پیگیری سرنوشت دریانوردان حادثه دیده به کار بست ولی علیرغم گسترش ابعاد مهار آتش باز هم نتیجه ای به دست نیامد و تلاش آتش خوارهای ژاپنی و چینی هم کارساز نبود.
با تشدید عملیات فنی برای اطفاء حریق، آتش خوارها با تزریق حجم زیادی از «فوم» و مواد دیگر سعی کردند از رسیدن اکسیژن برای مهار آتش و سرد کردن کانون آتش بهره گیری کنند که تاثیر محسوسی در فرآیند مهار آتش نداشت. در مقاطعی از عملیات، سعی شد بلکه با امدادرسانی مستقیم بتوان کسانی را به عرشه کشتی نزدیک ساخت ولی دمای بسیار بالا حتی در نزدیکی عرشه و بیم انفجارهای غیرمنتظره مانع از تحقق این هدف شد و عملاً تمامی محاسبات و پیش‌بینی ها را به کلی بی‌نتیجه ساخت.
یک هیئت بلندپایه کارشناسی به ریاست وزیر رفاه عازم محل حادثه شد تا بلکه از نزدیک در این زمینه پیگیری‌های موثرتری را ساماندهی کند ولی علیرغم تشدید تلاش‌ها نیز عملاً پیگیری‌ها به نقطه مطلوب نرسید و حادثه به کلی از اراده خارج شد. اکنون ملت ایران در سوگ و غم تازه‌ای با جمع بازماندگان این حادثه جانسوز همدردی می‌کند و به جمع عزیرانی که نزدیک‌ترین اعضای خانواده خود را از دست داده اند، تسلیت می‌گوید.
آحاد ملت خود را در این غم بزرگ و غیرقابل باور شریک می‌دانند و از صمیم قلب آرزو دارند که صبر بازماندگان در این حادثه غمبار، این مصیت بزرگ را تا حدودی قابل تحمل سازد.
از یکطرف باید به خانواده بازماندگان عزیز همدردی کرد و به آنها نشان داد که آحاد ملت در کنار آنها هستند و غم آنها را غم خود نیز می‌دانند و از طرف دیگر لازم است تمامی مسئولین مرتبط برای کاستن از غم و اندوه آنها پیگیر مسئله باشند تا حقوق ناشی از جان باختن این عزیزان تامین شود و در رسیدگی سریع به وضعیت خانواده‌های داغدیده نهایت دقت و تمرکز لازم صورت گیرد.
ایکاش چنین حادثه و سانحه‌ای هرگز رخ نمی‌داد و ملتی از این بابت داغدار نمی‌شد. ولی از این لحظه به بعد دلجوئی از بازماندگان و تلاش برای احقاق حقوق آنها می‌تواند گره گشا باشد. بازماندگان نباید احساس تنهائی کنند و با پیگیری دقیق مسئولان باید کاملاً احساس کنند که ملتی بزرگ در کنار آنهاست و دلسوزانه با آنها در تمامی لحظه‌ها و صحنه‌ها همراهی و همدردی می‌کند. تحمل و هضم این لحظه‌های دردناک، هنر ملتی است که عقبه‌های سخت و سرنوشت ساز انقلاب، جنگ تحمیلی، حوادث طبیعی و چنین حوادث جانسوزی را پشت سر گذاشته و با توانی مضاعف، اراده‌ای خلل ناپذیر و امیدی افزونتر از گذشته، آینده روشنی را در پیش چشم بازماندگان ترسیم و تعریف کرده و می‌کنند که تا سرحد امکان، آلام بازماندگان را تخفیف دهد و صبر و استقامت مثال زدنی آنها را باعث گردد. اکنون با آرزوی علو درجات عزیزانی که در میان ما نیستند، به بازماندگان و نزدیکان آنها اعلام می‌کنیم که این مردم غیور و قدرشناس برای همیشه یار و یاور شما عزیزان خواهند بود.
حادثه اصلی یک هفته پیش باعث انفجار و آتش سوزی در نفتکش سانچی گردید. اگرچه کشتی‌های آتش خوار برای مهار آتش در کشتی وارد صحنه شدند ولی به علت شدت و دامنه آتش سوزی و وقوع انفجارهای متعدد در مخازن کشتی نتوانستند چندان به نفتکش سانچی نزدیک شوند و ناچار شدند از فاصله‌ای دورتر درصدد مهار آتش برآیند. این فاجعه پس از یک هفته آتش سوزی بر روی عرشه نفتکش ایرانی، در پایان باعث غرق شدن کامل کشتی شد و عملاً تمامی تلاش‌ها برای مهار آتش و نجات سرنشینان و خدمه نفتکش ایرانی بی‌نتیجه ماند.
یک هفته، قلب آحاد ملت ایران و کسانی که در جریان جزئیات این حادثه جانسوز قرار داشتند، برای سرنوشت دریانوردان حادثه دیده به شدت می‌تپید ولی سرانجام خبر رسید که متاسفانه به علت شدت و دامنه آتش سوزی و انتشار گازهای سمی و دود ناشی از احتراق و انفجار کشتی، هیچگونه خبر و اثری از دریادلان حادثه دیده نیست. غم و اندوه ناشی از این حادثه دلخراش برای یک هفته فضای عمومی کشور را در بر گرفت ولی در این دوره همگان امیدوار بودند بلکه خبری درباره نجات دریانوردان در کشتی سانچی برسد. اطلاعات متفاوتی به گوش می‌رسید که هر کدام آن لحظات بیم و امید را برای میلیون‌ها ایرانی به ویژه خانواده‌ها و نزدیکان دریانوردان حادثه دیده رقم می‌زد. همگان در انتظار دریافت خبرهای خوش و امیدبخشی بودند که از نجات جان دریانوردان حکایت کند ولی دریغ از حتی یک خبر دلگرم‌کننده که از صحنه حادثه به گوش برسد. زمانی خبر رسید که یکی از قایق‌های نفتکش سانچی در جای خود نیست و همین خبر، امیدها برای زنده ماندن حداقل چندین نفر از حادثه دیدگان را دامن زد.
متاسفانه حتی پیشرفت‌های اولیه در مهار آتش در نفتکش ایرانی هم به خاطر شدت و دامنه آتش و مهم تر از همه، وقوع انفجارهای بعدی و غیرمنتظره در کشتی هم کارساز نبود و عملاً تمامی عملیات مهار آتش را یکبار دیگر به نقطه صفر باز می‌گرداند. دولت جمهوری اسلامی از طریق مجاری ذیربط نفتی، دریائی و سیاسی از نزدیک پیگیر ماجرا بود و نهایت سعی و تلاش خود را برای تسریع در عملیات مهار آتش و پیگیری سرنوشت دریانوردان حادثه دیده به کار بست ولی علیرغم گسترش ابعاد مهار آتش باز هم نتیجه ای به دست نیامد و تلاش آتش خوارهای ژاپنی و چینی هم کارساز نبود.
با تشدید عملیات فنی برای اطفاء حریق، آتش خوارها با تزریق حجم زیادی از «فوم» و مواد دیگر سعی کردند از رسیدن اکسیژن برای مهار آتش و سرد کردن کانون آتش بهره گیری کنند که تاثیر محسوسی در فرآیند مهار آتش نداشت. در مقاطعی از عملیات، سعی شد بلکه با امدادرسانی مستقیم بتوان کسانی را به عرشه کشتی نزدیک ساخت ولی دمای بسیار بالا حتی در نزدیکی عرشه و بیم انفجارهای غیرمنتظره مانع از تحقق این هدف شد و عملاً تمامی محاسبات و پیش‌بینی ها را به کلی بی‌نتیجه ساخت.
یک هیئت بلندپایه کارشناسی به ریاست وزیر رفاه عازم محل حادثه شد تا بلکه از نزدیک در این زمینه پیگیری‌های موثرتری را ساماندهی کند ولی علیرغم تشدید تلاش‌ها نیز عملاً پیگیری‌ها به نقطه مطلوب نرسید و حادثه به کلی از اراده خارج شد. اکنون ملت ایران در سوگ و غم تازه‌ای با جمع بازماندگان این حادثه جانسوز همدردی می‌کند و به جمع عزیرانی که نزدیک‌ترین اعضای خانواده خود را از دست داده اند، تسلیت می‌گوید.
آحاد ملت خود را در این غم بزرگ و غیرقابل باور شریک می‌دانند و از صمیم قلب آرزو دارند که صبر بازماندگان در این حادثه غمبار، این مصیت بزرگ را تا حدودی قابل تحمل سازد.
از یکطرف باید به خانواده بازماندگان عزیز همدردی کرد و به آنها نشان داد که آحاد ملت در کنار آنها هستند و غم آنها را غم خود نیز می‌دانند و از طرف دیگر لازم است تمامی مسئولین مرتبط برای کاستن از غم و اندوه آنها پیگیر مسئله باشند تا حقوق ناشی از جان باختن این عزیزان تامین شود و در رسیدگی سریع به وضعیت خانواده‌های داغدیده نهایت دقت و تمرکز لازم صورت گیرد.
ایکاش چنین حادثه و سانحه‌ای هرگز رخ نمی‌داد و ملتی از این بابت داغدار نمی‌شد. ولی از این لحظه به بعد دلجوئی از بازماندگان و تلاش برای احقاق حقوق آنها می‌تواند گره گشا باشد. بازماندگان نباید احساس تنهائی کنند و با پیگیری دقیق مسئولان باید کاملاً احساس کنند که ملتی بزرگ در کنار آنهاست و دلسوزانه با آنها در تمامی لحظه‌ها و صحنه‌ها همراهی و همدردی می‌کند. تحمل و هضم این لحظه‌های دردناک، هنر ملتی است که عقبه‌های سخت و سرنوشت ساز انقلاب، جنگ تحمیلی، حوادث طبیعی و چنین حوادث جانسوزی را پشت سر گذاشته و با توانی مضاعف، اراده‌ای خلل ناپذیر و امیدی افزونتر از گذشته، آینده روشنی را در پیش چشم بازماندگان ترسیم و تعریف کرده و می‌کنند که تا سرحد امکان، آلام بازماندگان را تخفیف دهد و صبر و استقامت مثال زدنی آنها را باعث گردد. اکنون با آرزوی علو درجات عزیزانی که در میان ما نیستند، به بازماندگان و نزدیکان آنها اعلام می‌کنیم که این مردم غیور و قدرشناس برای همیشه یار و یاور شما عزیزان خواهند بود.
