1. برخی جملات که به صورت خبری بیان می شود لزوما خبر از واقع شدن مطلب نمی دهد؛ گاهی خبر از بایستگی وقوع آن است. مثلا "مجلس، عصاره فضائل ملت است"، این روزها به همه ما اثبات می کند که این جمله، یعنی شایسته و بایسته است که مجلس شورای اسلامی عصاره فضائل ملت باشد.
2. مجلسی که در آن عطش برای تصویب طرح هایی مثل سند ٢٠٣٠، برجام، FATF و... وجود دارد و توجه زیادی به وضعیت مردم و عملکرد ضعیف دولت ندارند و انتقادهای به حق عده ای نماینده انگشت شمار، توسط هیأت رئیسه مجلس پیگیری نمی شود نمی تواند عصاره فضائل ملت باشد.
3. دولت و مجلس در هر چه اختلاف سلیقه و عقیده داشته باشد گویا هماهنگی بسیار نزدیکی در فراموش کردن ملت و مشکلات معیشتی آنها و ترویج نارضایتی نسبت به نظام دارند.
4. فاصله زیادی با انتخابات مجلس در اسفند سال جاری نمانده است. لازم است برای یادآوری و احیای حافظه تاریخی مردم، مواردی از قبیل تصویب تاسف بار برجامی که به قول خود دولتی ها عایدی اش تقریبا هیچ بوده، استیضاح های مفتضحانه و نمایشی وزرا، سؤال از رئیس جمهور و کارت های زرد بی ثمر به وزرا و البته فاجعه سلفی با سرکار خانم موگرینی عنوان شود تا اسفند 98 با تکرار کسی، جماعتی بر کرسی های بهارستان تکیه نزنند که حق اوقات فراغت را برای خود مسلم می دانند یا لکسوس سوارانی که با مردم از بالا صحبت می کنند یا کسی که موزه لوور را به ده تلفظ مختلف می نامد و دست آخر هم برایش اشتباه نوشته اند!
باشد که با حضور جوانان مؤمن و انقلابی مجلسی تازه نفس، پاک، متعهد و متخصص شکل گیرد تا مسیر برای برداشتن قاطعانه گام دوم هموارتر شود.
زینب آزادی
