قسمت دوم مجموعه « قورباغه » دوشنبه‌شب به نمایش خانگی آمد. همزمان با ورود جدی‌تر نوید محمدزاده به قصه، در این قسمت مشخص می‌شود که راز چرخش ناگهانی یک کاراکتر در انتهای قسمت نخست چیست و پرده از توانایی خاص «نوری» برداشته می‌شود.
به نظر می‌رسد نخستین سریال هومن سیدی واجد مایه‌های علمی - تخیلی نیز هست که افزودن آن به ماجرایی گنگستری با جدیت و تلخی «قورباغه»، یک ریسک محسوب می‌شود. مشخص نیست نتیجه این ریسک چه خواهد بود و آیا تلاش‌ها برای مخاطب قابل باور خواهد بود یا خیر.
محور قسمت دوم «قورباغه»، ماجرای پیوستن دو جوان به گروه «نوری» است و دو چهره تازه که گویا از شاگردان هومن سیدی هستند، در مرکز ماجرا قرار گرفته‌اند. روشن شدن بخش دیگری از پازل اتفاقات قصه سریال، نشان می‌دهد هومن سیدی در نخستین سریال خود هنوز قصه فراوانی برای تعریف کردن دارد. بنابراین با توجه به ضرباهنگ مناسب و یکدست روایت «قورباغه» در دو قسمت اول، به نظر می‌رسد امیدهای پیشین به این سریال، بی‌مورد نبوده است.
به علاوه موقعیت‌های جرم و جنایتی که هومن سیدی در «قورباغه» به نمایش گذاشته است، شبیه به آثار قبلی‌اش، نسبت به استاندارد معمول سینما و تلویزیون ایران جذابیت و تازگی بیشتری دارد که سرچشمه بخشی از گیرایی آثار وی برای مخاطب نیز همین نکته است.
از آن چه در قسمت دوم سریال دیده شد، اگرچه هنوز شخصیت نوید محمدزاده محور قصه قرار نگرفته است،اما می‌توان گفت او در «قورباغه» نیز نقش‌آفرینی استانداردی از خود به جا گذاشته و یک بار دیگر برای خروج از پوسته جوان عصیان‌گر، عصبی و تنگدست آثار موفق اش تلاش کرده است. تلاشی که در فیلم سینمایی «سرخپوست» نیز موفق بود.
