ریچارد فالک پروفسور بازنشسته حقوق بین الملل در دانشگاه پرینستون آمریکا و کمیسر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر فلسطین است که گزارش او درباره نژادپرستی اسرائیل با مخالفت‌های شدید آمریکا و اسرائیل همراه شد و نهایتاً گزارش «فالک» از روی سایت سازمان ملل حذف شد.
وی صاحب بیش از ۲۰ جلد کتاب است. فالک در زمان انقلاب اسلامی ایران به همراه گروهی از آمریکا به نوفل لوشاتو سفر کرد و دیداری با امام (ره) داشت. او همچنین سفری به ایران داشت و این سفر با شاپور بختیار (آخرین نخست وزیر دوره پهلوی دوم)، ویلیام سالیوان (سفیر آمریکا در ایران) و… دیدار‌هایی داشت.
در خصوص دیدار با امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو خود چنین روایت می‌کند: «من یک ملاقات طولانی مدت را با امام خمینی، در نوفل لوشاتوی پاریس تجربه کردم. این ملاقات درست، یک روز پیش از بازگشت موفقیت آمیزش به ایران، پس از ۱۴ سال تبعید شکل گرفت. داشتم بعد از دو هفته حضور در ایران که روز‌های پایانی انقلاب را می‌گذراند، به آمریکا باز می‌گشتم. حضورم در ایران، به دعوت مهدی بازرگان محقق شده بود؛ مردی که مدتی پس از آن، به ریاست دولت موقت جمهوری اسلامی ایران گماشته شد.»
در گفت‌وگویی با ریچارد فالک درباره میزان آشنایی‌اش با صنعت نشر ایران پرسیدیم. وی گفت: من خیلی کم کتاب‌های منتشر شده توسط ناشران ایرانی را دیده‌ام و این امر بدان دلیل است که فارسی نمی‌دانم و نمی‌توانم کتاب‌های فارسی را بخوانم. متاسفانه هیچ تبلیغی از صنعت نشر ایران و اضلاعش در خارج از کشور وجود ندارد و کتاب‌ها نیز در دسترس نیستند.
وی افزود: این در تضاد با فیلم‌های ایرانی است که طرفداران عمده‌ای در غرب دارند و اغلب برای تماشا از طریق پلتفرم‌های فیلم تلویزیونی یا در سالن‌های سینما در دسترس هستند. همه این‌ها در صورتی است که کتاب برای زندگی فرهنگی، به‌ویژه در میان روشنفکران، حیاتی است و می‌تواند تأثیر زیادی بر روشنگری عموم مردم بگذارد. هم کتاب‌های داستانی و هم غیرداستانی دیدگاه‌های جایگزینی درباره مسائل اجتماعی ارائه می‌کنند، به‌ویژه در مورد کشوری مانند ایران که از زمانی که تجربه انقلابی‌اش در سال ۱۹۷۹ به پایان رسید، از نظر سیاسی با دیدی خصمانه نگریسته می‌شود.
این استاد دانشگاه پرینستون آمریکا و کمیسر ویژه سابق سازمان ملل درباره چرایی مطرح بودن نام نمایشگاه کتاب فرانکفورت گفت: نمایشگاه کتاب فرانکفورت به دوره‌های قبل از پیدایش کتاب‌های چاپی و حتی قبل از آن بازمی‌گردد که کتاب‌های دست‌نویس معامله و فروخته می‌شد. من داستان کاملی را که پشت سر این برجستگی نمایشگاه کتاب فرانکفورت است، در تضاد با سایر نمایشگاه‌های کتاب در سراسر جهان که در شهر‌ها و کشور‌ها رایج است، نمی‌دانم. ارتباطی با آلمان به‌عنوان کشوری که به‌خاطر کتاب‌خوانی‌اش و تا حدودی به‌عنوان تبلیغ مؤثر نمایشگاه کتاب فرانکفورت به‌عنوان پیشتاز جهانی که شامل کتاب و انتشار در طول سال‌های متمادی است، دارد. نمایشگاه سالانه دو روزه در ماه اکتبر بیشترین تعداد ناشران را گرد هم می‌آورد و مکانی است که در آن معاملات بین المللی نشر برای ترجمه، فروش حقوق خارجی و ترتیبات مختلف انتشار انجام می‌شود. آن‌ها هم تبلیغات خوبی برای نمایشگاه انجام می‌دهند و هم ناشران برجسته‌ای را برای حضور در این نمایشگاه دعوت می‌کنند.
