برنامه‌ریزی "روز بورکینی" برای حضور در استخری سرباز در جنوب فرانسه جنجال‌برانگیز شد.
یک انجمن وابسته به زنان مسلمان موسوم به «اسمایل 13» سازماندهنده این رویداد در یک پارک آبی در شهر مارسی در جنوب فرانسه است. فراخوان این انجمن در کشور سکولار فرانسه با واکنش افراد و گروه های تند و افراطی به جنجال کشیده شده است.
در مارسی فرانسه 200 هزار مسلمان زندگی می کنند.
بر پایه گزارش دویچه وله، انجمن یادشده اعضای خود را فراخوانده تا در یکی از روزهای سپتامبر با بورکینی به استخری تفریحی بیایند.
امری که بنابر ادعای سایت دولتی دویچه وله، در فرانسه در اصل ممنوع است.
اما «پاتریک منوسی»، که سیاستمداری فرانسوی است در فیسبوک خود ممنوعیت چنین امری را نادرست خوانده و نوشت: " شنا کردن با بدن پوشیده- آیا خلاف قانون است؟ نه. اختصاصی کردن یک مکان، مجاز است. این فقط یک جنجال ضدمسلمانان است."
حمله چشم بسته مخالفان تندرو
میشل آمیئل، شهردار منطقه پن− میربو در نزدیکی مارسی نیز در گفت‌وگویی با نشریه فرانسوی پاریسین این اقدام را "تحریک‌آمیز" خواند و اعلام کرد که دست به لغو این برنامه خواهد زد.
«فلورین فلیپو»، مشاور سابق رهبر حزب راست افراطی جبهه ملی، ماری لو پن، در این رابطه گفت: " این نوع رویدادها باید ممنوع شود، چرا که می تواند باعث ناهنجاری اجتماعی شود!"
«استفان راویه»، شهردار دو ناحیه از مارسی که خود یک راست گرای افراطی است، می گوید: " این رویداد ثابت می کند که برخلاف گفته های اطمینان بخش سران جامعه مسلمان، شمار معینی از مسلمان ها تصمیم دارند خود را از مدل جمهوری ما جدا کنند و در بیرون از جامعه ما قرار بگیرند."
سناتور «میشل آمیل»، شهردار حومه شمالی شهر مارسی، که این پارک آبی در آن واقع است، اعلام کرده که با جدیت دنبال ممنوع کردن این رویداد است.
بنابر نقل دویچه وله؛ سیاستمداران احزاب گوناگون در این منطقه این فراخوان را نشانه‌ای از انزواگرایی مسلمانان خواندند.
با این حال این گروه ها و سایت دویچه وله، توضیح نداده اند، فراخوانی که نشانه "انزوای جامعه مسلمانان" بوده و آرزوی دیرینه این سیاست مداران و رسانه های آنها را برآورده می کند چرا با وحشت آنها همراه شده تا جایی که نمی توانند عصبانیت خود را مخفی کنند؟
والری بویر، یکی از نمایندگان محافظه‌کار در این منطقه گفته است: «فراخواندن زنان به پوشاندن بدنشان به این شکل خلاف حرمت انسان است».
در برابر بورکینی(نوعی لباس شنا برای زنان که تمام بدن غیر از صورت و کف دست و پاها را می‌پوشاند) بیکینی قرار دارد که تنها دارای دو تکه پارچه به اندازه دستمال است و با نمایش برهنگی بدن، وظیفه اش را به خوبی در حفظ حرمت انسانی زن به نمایش گذاشته [!] تا جایی که با "س ک س ی" نمایاندن بدن، اندام های زنانه را راحت و با بخشندگی و سخاوت بیشتری در معرض نگاه های حریص مردان قرار داده است.
والری بویر که خود یک نماینده مجلس است در حالی از برهنگی زنان دفاع کرده که چندی پیش 7 زن سیاستمدار عالی رتبه فرانسوی از آزار جنسی سیستماتیک در دوایر دولتی فرانسه پرده برداشتند.
عصبانیت مدعیان
آنچه غیرقابل باور می نماید، شنیدن سخنان از افراد در یک جامعه باز است. جامعه فرانسه در حالی مدعی آزادی پوشش، رواداری، تسامح و تساهل، تحمل عقیده مخالف و ایجاد زندگی مسالمت آمیز برای افراد جامعه با تکثر فرهنگی است که نمی تواند حضور تعدادی زن در یک استخر را با پوشش کامل تحمل کند.
بحث درباره پوشش مذهبی در فرانسه همواره داغ بوده است. در مدارس فرانسه به خاطر جدایی مطلق دین و حکومت، استفاده از روسری و دیگر پوشش‌های نمادین مذهبی که چشمگیر هستند، ممنوع است.
موافقان این برنامه
اما این اقدام سازمان «اسمایل 13» مدافعانی هم در بین مقامات فرانسوی دارد. برای مثال، سناتور «سامیه غالی»، از حزب سوسیالیست، که خود تبار الجزایری دارد، معتقد است: " این یک مجادله نالازم است و تنها موجب انحراف ما از نبرد اصلی(مبارزه با افراط گرایی) می شود....نباید عدم رواداری وارد عرصه های دیگر شود."
سامیه غالی
«پاتریک منوسی»، دیگر سیاستمدار فرانسوی هم در فیسبوک خود چنین نظر داد: " شنا کردن با بدن پوشیده- آیا خلاف قانون است؟ نه. اختصاصی کردن یک مکان، مجاز است. این فقط یک جنجال ضدمسلمانان است."
البته لازم به ذکر است که حجاب اسلامی در دانشگاه ها و مدارس فرانسوی، طبق قانون ممنوعیت حمل نمادهای مذهبی در مدارس، ممنوع است. مضاف بر این که، با تشدید جو اسلام هراسی در جامعه لائیک فرانسه، یافتن شغل و فعالیت های اجتماعی برای زنان محجبه روز به روز دشوارتر می شود.
سیر برهنه کردن زنان به نام حرمت انسان
در سال ۱۹۰۰ میلادی والنتین لهر، اهل فرایبورگ در آلمان لباس شنای دو تکه را طراحی و تولید کرد. این لباس شنا اما فقط از سوی شماری معدود که طرفدار "فرهنگ برهنگی" بودند و آن‌هم در مکان‌های محدود استفاده شد.
ثبت رسمی بیکینی
در سال ۱۹۴۶ لویی رآر (Louis Réard) فرانسوی که مکانیک اتومبیل بود و بعدها طراح مد شد، بیکینی را که از چهار پارچه سه‌گوش تشکیل شده بود، طراحی کرد و در ۱۸ ژوئیه سال ۱۹۴۶ رسما به ثبت رساند. با این حال هیچ مانکنی به دلیل "غیراخلاقی بودن" حاضر به نمایش این لباس شنا نشد و او مجبور شد از یک رقاص بنام "میکلینا برناردینی" برای ارائه بیکینی استفاده کند.
او در شعار تبلیغاتی‌اش "le bikini, la première bombe an-atomique" با بازی با کلمات، بیکینی را "اولین بمب آناتومیک" خواند.
روزگاری در همین نزدیکی ها یک "رسوایی شرم‌آور" در اروپا
در سال‌های نخست در بسیاری از کشورهای اروپایی، بیکینی یک "رسوایی شرم‌آور" خوانده می‌شد و استفاده از آن در سواحل ایتالیا، اسپانیا و پرتغال رسما ممنوع بود. جالب اینکه استفاده از بیکنی در سواحل اقیانوس اطلس فرانسه ممنوع ولی در چند بخش دیگر این کشور مجاز بود.
بیکینی در آمریکا
در آمریکا هم استفاده از بیکنی در سواحل ممنوع بود. در فیلم‌های هالیوود بر اساس قوانین نانوشته اخلاقی حاکم بر سینمای آن زمان که به قوانین "Hays" معروف بودند، زنان با بیکینی نمایش داده نمی‌شدند.
شکستن جو اخلاقی با استفاده از بازیگران زنی که عاشق برهنگی بودند
جنجال آفرینی مرلین مونرو
با وجود همه ممنوعیت‌ها، ظاهر شدن مرلین مونرو نماد جنسی سینمای آن دوران با لباس بیکینی درسال ۱۹۵۳ جنجال‌آفرین شد.
برژیت باردو به لیست اضافه شد
دیگر بازیگر زنی که تن به این رسوایی داد، بازیگر سینمای فرانسه بریژیت باردو از دیگر نمادها و جاذبه های "س ک س" در سینما بود، که در سال ۱۹۵۳ در فستیوال فیلم کن با بیکینی ظاهر شد.
او که اکنون مدافع حقوق حیوانات است ابتدا با رقص به شهرت رسید. سیمون دوبوار به عنوان یک فمینیست دوآتشه فرانسوی و اسیر شخصیت ژان پل سارتر، در مورد وی نوشته است: «طرز راه رفتن او شهوانی است و یک مرد مقدس حاضر است روح خود را به شیطان بفروشد تا او را در حال رقصیدن ببیند.»
این بازیگر زن بر اساس کتاب خودش، با مردان متعددی رابطهٔ خارج از ازدواج داشته است. در ۱۹۷۴، باردو به صورت برهنه در تصاویر مجله پلی‌بوی ظاهر شد که ۴۰ سالگیش را جشن می‌گرفت. او در پرونده اش توهین به مسلمانان را نیز دارد.
بیکینی آندرس و رکورد حراج
تحولات فرهنگی و اجتماعی دهه ۶۰ میلادی و انقلاب جنسی باعث شد تا بالاخره استفاده از بیکینی راه خود را به سواحل باز کند.
بیکینی و حکم دادگاه مونیخ
هرچند دیگر استفاده از بیکینی در اواسط دهه ۶۰ آنچنان "حساسیت برانگیز" نبود، با این حال یک دختر ۱۷ ساله که به‌خاطر اعتراض به ممنوع بودن بیکینی در بازار مونیخ ظاهر شده بود از سوی دادگاه به تمیز کردن زمین بیمارستان و خانه سالمندان به مدت سه هفته محکوم شد.
متاسفانه اخیرا برای رواج برهنگی بیشتر زنان"میکروکینی" در آمریکا و برزیل " تبلیغ می شود. در این مدل از میزان پارچه باز هم کاسته شده است.
عادی شدن بیکینی
و این گونه بیکینی عادی شد گرچه زمان زیادی از دوره محدودیت برای استفاده از بیکینی و زندانی شدن زنان به‌خاطر استفاده از آن نمی‌گذرد. هنوز هم بسیاری از تاریخ نشیب و فراز آن اصلا خبر ندارند.
عوض شدن 180 درجه ای حرمت انسانی زن
تا دیروز اگر زنی برای شنا بیکینی می پوشید حرمت انسانی را لکه دار می کرد اما امروز برعکس بی حرمتی زن در نپوشیدن آن است. راستی چطور می شود یک جامعه ارزش هایش چرخشی غیرقابل تصور می یابند.
