«کدو بدو» انیمیشنی نصیحت‌گو

کارگردانی سریال کدو بدو را مرتضی نانیجی و هاجر مهرانی بر عهده دارند و محمد ابوالحسنی آن را تهیه کرده که با مجموعه دیرین دیرین و فعالیت‌های صنفی، هم در میان علاقه‌مندان و هم فعالان حوزه انیمیشن شناخته شده است. این گروه باتجربه، در ساخت و اجرای کدو بدو به شیوه‌ای رسیده‌اند که براساس توضیحاتی که در ادامه ارائه می‌شود، بسیار ارزان و بصرفه است.

تعدادی از میوه‌ها‌ و سبزیجات ازجمله گیلاس، توت‌فرنگی و ذرت، درگیر ماجراهایی می‌شوند که معمولا کدو با انتخاب‌ها و اشتباهاتش به وجود می‌آورد. این کاراکتر دست به کارهای اشتباه می‌زند، انتخاب‌های نادرست می‌کند و به نتایجی می‌رسد که به طور طبیعی غلط و البته طنزآمیز است. گاهی در طول قصه هم کمی طنازی و شوخ‌طبعی دیده می‌شود که معمولا برای مخاطب بزرگسال ملموس‌تر است. در نهایت، بعد از یک قصه تقریبا دو دقیقه‌ای، وقت آن می‌رسد که کدو درس عبرتی بشود برای بچه‌ها و پیام بهداشتی یا اخلاقی هر قسمت به صورت مکتوب به اطلاع‌ تماشاگر برسد. با توجه به این که گروه تولید این مجموعه انیمیشنی، دیرین دیرین را در کارنامه دارد، می‌توان ادعا کرد در قصه‌گویی، شوخی‌سازی و جذب و جلب مخاطب قدمی به جلو برداشته نشده و مخاطب کودک و حتی خردسال برای فهمیدن روند اتفاقات نه به تلاش و تمرکز نیاز دارد و نه درگیر شوخی‌ها و بازی‌های لذتبخشی می‌شود که نمونه‌اش را در دیرین دیرین دیده بودیم.

کدو بدو به لحاظ بصری نیز انیمیشن ساده‌ای است. شاید مهم‌ترین جلوه در ساختار بصری آن، دهان شخصیت‌ها باشد یا تصاویر اشیا که به تبع قصه، در برخی نماها کلاژ شده‌اند. این مجموعه انیمیشنی فضایی کاملا مینیمال دارد؛ در پس زمینه‌اش خبری نیست مگر گاهی به ضرورت، طرح یا کلاژی از یک شیء گنجانده شود و کاراکترها هم ساده هستند یا حتی می‌شود گفت، زیادی ساده هستند چراکه نه پایی برای رفتن دارند و نه دستی برای انجام کارها. همه کاراکترها بجز کدو که قد رعنا‌تری دارد، مربع هستند و یادآور آیکون انواع نرم‌افزارها و گیم‌ها.

در شرح انیمیشن کدو بدو ذکر شده که به صورت سه‌بعدی کامپیوتری تولید می‌شود، اما از سه‌بعدی بودن این مجموعه، اتفاق بصری خاصی شکل نمی‌گیرد؛ همه کاراکترها یک وجه دارند، از بعد و عمق در این اثر خبر چندانی نیست و تصوری از حرکت دوربین القا نمی‌شود یا حتی نمایی متفاوت از زاویه‌ای جدید، پیش چشمان مخاطب شکل نمی‌گیرد.

براساس این ساختار بصری و شیوه کارگردانی می‌توان ادعا کرد، کدو بدو مرحله طراحی شخصیت، فضاسازی و حتی متحرک‌سازی را بسیار آسان طی می‌کند و در نتیجه، یک محصول سریع و ارزان محسوب می‌شود. کدو بدو به قدری زحمت سازندگانش را کم کرده که احتمالا حذف دیالوگ و محدودیت‌های حرکتی کاراکترها، مهم‌ترین و اصلی‌ترین چالش سازندگان این مجموعه به حساب بیاید و بس.