به گزارش افکار نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز, فیلمها به موقع و سر وقت پخش میشد، تغييرات ناگهاني در برنامه وجود نداشت و تکلیف جلسات مطبوعاتی تا حدي روشن بود.

از همه مهم‌تر و بهتر این که بخش فیلم‌های ویدئویی که چند سالی بود در کنار فیلم‌های سینمایی و همزمان با آنها نمایش داده و به مسابقه گذاشته می‌شد حذف شد. اتفاقی که سال‌های پیش خیلی از مخاطبان را سر درگم می‌کرد و به وضوح به بخش شوخی جشنواره در سالن میلاد تبدیل شده بود.

چون شاید به جز عوامل فیلم بعید بود کسی دیدن این تله‌فیلم‌ها را - فارغ از کیفیتش - به فیلم سینمایی ترجیح دهد. ضمن این که عده زیادی از مردم در سینماهای مردمی که از ماجرا مطلع نبودند و به صورت سری بلیت می‌خریدند وسط فیلم تازه متوجه می‌شدند چه بر سرشان رفته. اما جدای از این همه خوبی که جشنواره داشت و انکار هم نمی‌شود کرد، یک سوال به صورت جدی همچنان مطرح است. این همه جمعیت از کجا در سالن میلاد جمع می‌شدند؟

کسانی که به صورت خانوادگی از مادربزرگ تا کودک شش ساله‌شان همراهشان بود کجای جامعه مطبوعاتی قرار می‌گرفتند؟ تنها توجیهی که در این‌باره وجود دارد این است که عوامل دست اندرکار جشنواره برای هر چه با شکوه‌تر جلوه دادن آن و مورد استقبال شدید! قرار گرفتنش، چنین تمهیدی اندیشیده بودند و البته معلوم نبود که این ظاهرسازی به چه منظور و برای اثرگذاری بر چه جماعتی بود.

چرا که انعکاس خبری این استقبال از طریق همین دوستان حاضر در مجموعه اتفاق می‌افتاد که به جز اهالی تلویزیون که هر از گاهی و به انعکاس جهت‌دار اخبار می‌پرداختند بعید بود کسی از کنار این مسئله با همان نیت دوستان دست اندرکار عبور کند.

این که سالن کیپ تا کیپ آدم‌هایی ایستاده باشند که معلوم نیست کی هستند و به دلیل استقبال همین‌ها رسانه‌ای‌ها مجبور شوند پشت در بالکن منتظر بمانند تا یکی پیدا شود و در ورودی بالکن را با یک ربع تاخیر باز کند مسئله قابل گذشتی نبود.

آن هم وقتی بعد از باز شدن در، بعید نبود یکی از کارکنان سالن را ببینند که محکم و استوار جلوی یک ردیف ایستاده و زنبیل گذاشته برای دوستان و خانواده‌اش(و البته خود نگارنده عینا این صحنه را دیده است!). بهترین راه برای رد کردن این معضل برخورد دوست منتقدی است که جا گیر نیاورده بود.

همینطور که پی صندلی خالی برای نشستن بود و از حرص دلش، سمت بچه‌هایی را که در سالن می‌دید بلند اعلام می‌کرد: کودک ۶ ساله منتقد، دوازده ساله خبرنگار، و …. شاید هم خانوادگی بودن این دوره جشنواره یکی از مزایای آن بوده باشد!