دیگر از مقدمه چینی گذشته ایم و باید کمی شفاف تر به اصل قضیه فکر کنیم .
بگذارید واضح بگویم که حال فرهنگمان خوب نیست . عن قریب است که به کما رود و با چند شوک هم به این زودی ها حالش جا نیاید .
سالها پیش بود که رهبر عزیزمان سخن از شبیخون فرهنگی گفت و خیلی ها از یک گوش شنیدند و از گوش دیگر بیرون راندند .خیلی ها گفتند همه چیز را در جنگ و حمله و هجمه میبینید و همه را دشمن. خیلی ها اقتصاد را بهانه کردند که الان وقت فرهنگ نیست باید اقتصاد را آباد کنیم، فرهنگ هم خودش درست میشود که نتیجه سیاستهای این عده در اقتصاد را هم داریم میبینیم.
روزگار گذشت و سالها طی شد و روز به روز خط قرمزهایمان کمرنگ شد و از رویش عبور کردند و دم نزدیم و گفتیم این یکی اشتباه بوده، آن یکی سهوی، دیگری عامل نفوذی بوده و ...
این شد که حالا به مقدساتمان توهین میکنند و اعتراض هم که میکنیم چند ساعت و نهایت چند روزی طرف آب خنک میخورد و جگرش که حال آمد رهایش میکنیم تا توانی دوباره بیابد برای توهینی دیگر .
وضعیت سینما و تئاترمان یکجور ، وضعیت چاپ و نشر کتب ضاله جور دیگر، لباس و پوشش هم که در جای خود محل بحثی جداگانه است. هر روز هرکسی که آمد یک کیلومتر خط قرمز را جابجا کرد و رفت و جای خود را به دیگری داد.
حالا هم که اجرای چراغ خاموش سند 2030 در آموزش و پرورشمان غوغا میکند. روزی نیست که اسناد و شواهد و فیلم و عکسهایی از مهدکودک گرفته تا دبستان و دبیرستان و دانشگاه نبینیم و نشنویم که چه خبر است و چه میکنند و چه افتضاحاتی که نمیشود!
ماجرای کلیپهای منتشره از مدارس را که در جریان هستید؟! کاری ندارم که آهنگ سخیف بود یا خواننده مجوز نداشت یا محتوا مبتذل و مستهجن بود یا حتی چگونه است که همه یکصدا آن را بلدند و تکرار میکنند و یکی هم دارد فیلمبرداری میکند و قطعا تشویق که ایول دارید و عالی اجرا میکنید!
ولی تحلیلهایی در این فقره دیدم خواندنی: اصلاحاتیان داد زدند که بله نتیجه لغو کنسرتها و حذف شجریان ها و مخالفت با موسیقی، میشود همین که بچه هایمان دلشان با آهنگ فلانی خوش باشد.
عده ای از آن طرف بوم افتادند که حقتان است وقتی سرگرمی و موسیقی مورد پسندتان حامد زمانی باشد باید هم بچه ها به سمت چنین آهنگهای سخیفی بروند!
برخی فکر میکنند که مشکل فرد است که میگویند اگر تتلو بود مشکلی نبود حتما!
وزیر محترممان هم که فعلا اندر خم کوچه اند تا ببینند اساسا این فیلمها صحت داشته است یا نه؟ و اگر داشته چه کسی بوده که دمش را قیچی کنند. این فی الواقع کم اهمیت ترین مورد است در این فقره.
کجای کارید آقایان! همین چند روز قبل رهبر بیدار و هوشمندمان تذکر دادند که دشمن آرایش جنگی گرفته و باز هم عده ای خود را به نشنیدن زده اید! تازه توییت میکنید که "فریب است یا نفوذ"!
سن بلوغ با این رویه جامعه روز به روز دارد پایین تر میرود، توهم آگاهی افراد از طریق فضای اجتماعی و مجازی روز به روز گسترش می یابد . افراد تاثیر گذار چون استاد رحیم پور ازغدی از شورای عالی انقلاب فرهنگی دک میشوند ، سازمان تبلیغات اسلامی نهایت در هر راهپیمایی چهار تا پوستر بیرون میدهد ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، در جهت حفظ فرهنگ اصیل غرب تمام هم و غم خود را در فیلمها و تئاترها و کتب منتشره به کار میگمارد ، نظارت وزارت ارتباطات بر محتوای فضای مجازی به حداقل ممکن میرسد ، نفوذی ها در تلویزیون می کوشند صحنه را به دست مطرب ها بسپارند و در نهایت جامعه به حد مطلوبی از شادی و هیجان میرسد که سر از پا نشناسند و پایین و بالا بپرند تا خالی شوند.
آزادی مد نظر اینان که برایش گریبان چاک میدهند تا کجاست و آیا حد یقفی دارد؟ قرار است تا کجا وا دهیم و عقب بنشینیم و فقط نگاه کنیم ؟
چه کسانی قرار است پاسخگوی این وضعیت وانفسای فرهنگ کشور باشند ؟ چه کسانی باید کاری میکرده اند و نکرده اند و هنوز هم نمی کنند ؟ مراجع ؟ اساتید دانشگاه ؟ روانشناسان؟ جامعه شناسان ؟ متولیان فرهنگ ؟ خانواده ها ؟
قطعا همه ! ولی تا وقتی خطر را با اعماق وجود حس نکنیم اقدامی جدی هم انجام نمیدهیم . مصوبات بسیاری داریم که بر زمین مانده و قوانین بسیاری که اجرایی نشده اند . چشم انداز و بیانیه گام دوم انقلاب راهنمای عملی و کاربردی خوبی است برای استفاده .
فقط دلسوزانی میخواهیم که فارغ از افراد و جناح ها و باندها راهکارها را اجرایی کنند و چینی بند زده فرهنگمان را صفایی دیگر دهند . وقت قربانی کردن فرهنگ اصیل اسلامی به پای احزاب و وابستگی های حزبی نیست ؛ بجنبید تا وقت تمام نشده است .
صفورا ترقی
