- ابوعلی خیزرانی کنیزی داشت که او را به امام حسن عسکری(ع) اهدا کرد و چون جعفر کذاب(پس از شهادت آن حضرت) خانه امام(ع) را غارت کرد، وی از دست جعفر گریخت و با ابوعلی ازدواج نمود و ابوعلی از قول او می گوید:
در ولادت سید(امام زمان)(ع) حاضر بودم و مادر حضرت، صیقل(نرجس) نام داشت و امام عسکری(ع) صیقل را از آن چه بر سر خاندانشان آمد، آگاه نمودند و آن بانو از امام درخواست کرد که از خدای تعالی بخواهند تا مرگ وی را پیش از آن برساند و در حیات امام حسن عسکری(ع) در گذشت، و برقبر آن بانو لوحی است که برآن نوشته اند:
این قبر امّ محمد(مادر امام مان)(ع) است.
ابوعلی می گوید: از همین کنیز شنیدم که می گفت:
چون سید(ع) متولد شدند، نور درخشانی را دیدم که از ایشان ظاهر گردید و به افق آسمان ها رسید و پرندگان سفید رنگی را دیدم که از آسمان فرود آمدند و پرهای خود را به سر و صورت حضرت(ع) کشیدند و سپس پرواز کردند، این مطلب را به امام عسکری(ع) خبر دادیم، تبسمی نمودند و فرمودند:
آن ها ملائکه ای هستند که برای تبرک جستن به این مولود فرود آمده اند و چون قیام نماید، یاوران وی خواهند بود.
منبع:معجزات امام مهدی(ع)،ص۴۶.
