اسلام، از ادرار در حال ایستاده نهى کرده، و علم نشان مى دهد که ایستاده بول کردن سبب مىشود تمام بول، به راحتى خارج نشود. یا آنچه که درباره غسل است، براى زدودن آثار فعالیت اعصاب سمپاتیک و فشار خون در حال جنابت مى باشد و نیز توجه به خدا (قصد قربت) براى زدودن حال غفلت از خداوند است.
اگر اسلام، از خلال کردن با چوب درخت انار نهى کرده، براى آنست که لثه ها در مقابل آن حساسیّت خاصى دارد. به همین صورت، دستورهاى اسلام در مورد واجبات و محرّمات و حتى مستحبّات و مکروهات، در زمینه هاى رفتارى، خوراکى، پوشاکى، وسائل و مسائل زندگى، همه و همه حکمت هاى بلند و دقیقى دارد که درباره آنها کتاب هاى بسیارى هم توسّط دانشمندان اسلامى و محققّان نوشته شده است.
(از جمله مى توان به مجلدات کتاب «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» نوشته شهید دکتر پاک نژاد مراجعه کرد.) که بحث آن در این محدوده نمى گنجد. ولى در مجموع، یک نکته مهّم را ثابت مى کند و آن اینکه احکام اسلامى همه بر مبناى حکمت ها و فلسفه هاى حساب شده اى استوار است، چه ما به کمک عقل و علم، آنها را بدانیم، یا هنوز به اسرار نهفته آن پى نبرده باشیم به هر حال، روحیه تعبّد ایجاب مى کند وقتى دانستیم چیزى از «احکام اللّه» است، آنرا پذیرفته و عمل کنیم.
