ازدواج حضرت فاطمه (س) و امیرمؤمنان حضرت علی (ع) از مهم ترین اتفاقات تاریخ شیعه است که ثمره این پیوند مبارک و سراسر مملو از عشق و محبت، درخت گهربار امامت است.
در تقویم اول ذی‌الحجه به مناسبت سال روز ازدواج امام علی(ع) و حضرت زهرا (س) روز ازدواج نامگذاری شده است.
یکی از ثمره های ازدواج مطلوب فرزندان صالح است ، به همین مناسبت تفسیر آیاتی از قرآن که ازدواج درست را برای ما ترسیم می‌کند را بیان می‌کنم.
این آیات نشان‌دهنده ازدواجی سالم و پرثمر است که یکی از مهم‌ترین ثمره های آن فرزندانی تاریخ ساز می باشد.
قرآن مجید در سوره ی الرحمان می فرماید:
«مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿١٩﴾ بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿٢٠﴾ فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢١﴾ یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٢٢﴾»
دو دریاى [شیرین و شور] را روان ساخت در حالى که همواره باهم تلاقى و برخورد دارند ؛«19» [ولى] میان آن دو حایلى است که به هم تجاوز نمىکنند [درنتیجه باهم مخلوط نمی‌شوند ! ] «20» پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید ؟«21» از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون میآید .«22»
فرات در کتاب تفسیر خود از ابوذر و ابن عباس و از امام صادق (ع) و حضرت رضا (ع) در ذیل آیۀ شریفۀ (مَرَجَ البَحرَین یَلتَقیان) « دو دریا را در هم آمیخت تا به هم پیوستند و دریک جا جمع شدند» ، فرموده اند:
مراد از این دو دریا حضرت علی و فاطمه علیهما السلام است و مراد از برزج – که به معنی فاصلۀ بین دو چیز است – در آیۀ ( بَینَهما بَرزَخ) رسول خدا صلی الله علیه و آله است.
و مقصود از لؤلؤ و مرجان ( که به معنای مروارید است و از آن دو دریا خارج می شود ) در آیۀ شریفۀ (یَخرُجُ مِنهُمَا اللُؤلُؤُ وَ المَرجان) امام حسن و امام حسین علیهما السلام هستند ( که دو گوهر گرانبهای عالم وجودند و ثمرۀ پیوند نبوّت با امامت می باشند ).
