کوچه به کوچه عشق تو را جار میزنیم/ سلام بر پرچم و عَلَم سلام بر شعر محتشم سلام بر محرّم

اخبار مذهبی- نمردیم و امسال هم به محرمت رسیدیم حسین جان. نمردیم و باز هم لباسهای مشکی را درآوردیم، خانه های‌مان را سیاه پوش عزایت کردیم و پرچم عزایت را بر درب خانه هایمان آویختیم تا همه بدانند که سینه سوخته توییم و هرچه داریم از برکت و کرَم شما خاندان اهل بیت علیهم السلام است.

امسال محرّمان، مثل رجب و شعبان و رمضان، شبهای قدر، روز عرفه، عید قربان و غدیر، رنگ و بوی غربت دارد. ویروسی آمده که رفتنی نیست و هر روز دارد نعمات و برکات بیشتری را از ما می‌گیرد و داغی بر دلمان می‌گذارد. برای هیات‌های‌مان محدودیت زمانی و مکانی گذاشته اند که در فضای بسته نباشد و بیشتر از دوساعت نه! نذورات را خشکه بدهید و فاصله را حفظ کنید، ماسک و پروتکل های بهداشتی را رعایت کنید، طبل و سنج و دسته و پیاده روی هم تعطیل، رهبرمان هم فرمودند هرچه ستاد کرونا گفت گوش دهید، ما هم سمعاً و طاعتاً. همه چیز را رعایت می‌کنیم هرچند می‌دانیم باز هم فردا روزی، آنها که به هر بهانه، تفریح و گردش و سفر و سینما و پارک و رستوران‌شان را می‌رفتند، از بین ده‌ها تصویر، دوتا هیاتی را که رعایت نکرده را پیدا می‌کنند و بر سر دست خواهند گرفت که همین شماها رعایت نمی‌کنید و ویروس را منتشر می‌سازید و ... چه باک از طعنه های بهانه جویان؟!

سلام بر محرم

امسال کوچه به کوچه عشق تو را جار می‌زنیم، شده از پنجره های خانه‌مان، از محلات‌مان، از خانه های‌مان، حسینیه ای به وسعت ایران می‌سازیم تا فریاد زنیم ما تا پای جان پای حسین علیه السلام و یارانش خواهیم ایستاد؛ ما ملت امام حسینیم و باید تمام زندگی‌‌مان مثل او شود.

در و دیوار و هیات و مسجد و مصلّی و ... هم که بسته باشد، دلهای ما با تمام عشق فریاد می‌زنند که صلّی الله علیک یا اباعبدالله.

آقاجان روزی ما را بفرستید، ما غم مهر شما را با شیر از مادرانمان گرفته ایم و وسط روضه های شما قد کشیده ایم؛ شاید امسال از اربعین هم خبری نباشد و نذوراتمان هم نذر خون و نذر ماسک و ... شود یا مثل آن عراقی مخلصی که نذر سایه کرده بود برای زائرانت، نوکری خود را جور دیگری مهندسی کردیم. اگر شور به پا نمی‌کنیم و آرام سر بر زانوی غم ساییده ایم و هق هق خود را در گوشه ای غریبانه فروخورده ایم، تنها به خاطر این است که مطیع ولی زمانمان هستیم و اطاعت از او را اطاعت از شما می‌دانیم. قبول‌مان کن و نام‌مان را در لیست زائرانت بنویس، تا آن روز که سرمان را روی خاک می‌گذارند و تربت تو را داخل دهان‌مان، به جواب سلامت دل‌خوش کنیم.

صفورا ترقی