با علی پروین که صحبت می‌کردیم بحث به کاظم سیدعلیخانی کشیده شد. مدافع پرسپولیس در دهه 60 که این روزها حال و روز خوشی ندارد و به دلیل مشکل چشمانش همراه پسرش و به زحمت خودش را به مراسم تشییع پیکر مرحوم همایون بهزادی رساند و...
چشمان شما دچار چه مشکلی شده است؟
قبل از هر چیز درگذشت همایون بهزادی بزرگمرد فوتبال ایران و پرسپولیس را به خانواده آن مرحوم و جامعه فوتبال تسلیت عرض می‌کنم. در مورد چشم خودم هم باید بگویم درد پیری است دیگر، چیزی نیست. (می‌خندد)
می‌دانیم شما عزت نفس دارید ولی جداً مشکل چشمان شما چیست؟
چشمان من سکته کرده است. آب سیاه هم آورده و باید عمل جراحی کنم. مشکلی نیست و ان‌شاءا... درست می‌شود.
شما چند سال در پرسپولیس بازی کردید؟
حدود 10 سال، از سال 1359 به پرسپولیس آمدم و تا سال 1369 در این تیم توپ زدم.
این مدت چند عنوان قهرمانی به دست آوردید؟
در همه عناوین قهرمانی پرسپولیس طی این 10 سال شریک بودم. فکر می‌کنم 7 یا 8 قهرمانی کسب کردیم.
چه شد که پرسپولیسی شدید؟
راستش سال 59 آقا رضا وطنخواه به من زنگ زد. آن زمان سرمربی تیم عمو محراب شاهرخی بود. بلافاصله اطاعت امر کردم و با افتخار پیراهن پرسپولیس را پوشیدم.
قبل از آن در کدام تیم توپ می‌زدید؟
قبل از انقلاب توی تیم سرباز بودم، من حتی جزو 40 نفر بازیکن اردوی آخر قبل از جام جهانی 1978 آرژانتین بودم و بعد خط خوردم و عضو تیم ب ایران شدم که انقلاب شد و...
شغل شما در حال حاضر چیست؟
شغل خاصی ندارم. یک تاکسی دارم که خراب است و گوشه خیابان افتاده است. خودم را بازنشسته شخصی کردم.
صندوق حمایت از پیشکسوتان کمکی به شما نمی‌کند؟
خیلی اصرار کردند بروم. اتفاقاً مدیرعامل آن خیلی محبت دارد ولی نرفتم.
چرا پیشکسوتان ما مثل همایون بهزادی، رضا احدی و خود شما به مشکل برمی‌خورید؟
زمانه عوض شده است. ما آن زمان عاشق فوتبال بودیم. به نظرم این کم‌لطفی‌ها به فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها برمی‌گردد. منتظرند تا ما بمیریم و بعد بیایند زیر تابوت ما را بگیرند. رضا احدی را خوب می‌شناختم گرچه از من کوچک‌تر بود اما بچه بسیار باشخصیتی بود، احدی بله‌قربان‌گو نبود و آن‌قدر حجب و حیا داشت که نگو و نپرس.
اغلب پیشکسوتان ما همین ویژگی‌ها را دارند. درست است؟
بله، البته یکسری‌ها راهش را بلدند و با زرنگی به مکنت مالی، پول و رفاه هم رسیدند اما اکثر پیشکسوتان دهه 50 و 60 می‌لنگند.
چه توقعی از مسئولان دارید؟
توقعی از هیچ‌کس ندارم. کمتر می‌خورم، راحت‌تر می‌خوابم و به هر کس و ناکسی رو نمی‌اندازم، البته دوستان خوبی دارم که همیشه محبت‌شان شامل حال من می‌شود ولی همان طور که گفتم از کسی توقع ندارم.
