این بار با فرهاد کاظمی در مورد زندگی شخصی و علایق‌اش به او صحبت کردیم. این سرمربی در گفت‌وگو با فارس به موارد جالبی اشاره کرد؛ از عدم حضورش در محل زندگی‌اش یعنی نیاوران تا برگزاری هیأت‌های مذهبی در جوادیه. متن کامل این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانید:

 سال 94 برای فرهاد کاظمی چگونه گذشت؟

از لحاظ ورزشی سال بسیار خوبی بود چرا که توانستیم به لطف خدا راه‌آهن را در لیگ برتر حفظ کنیم. واقعاً معجزه‌ای را دیدم و در پایان توانستیم این تیم را حفظ کنیم. در خصوص شرایط معنوی هم سال خوبی داشتیم. همچنین موفقیت برجام هم باعث شد که مردم به آینده امیدوار شوند؛ شاید بعضی‌ فکر کنند موفقیتی رخ نداده اما در واقع موفقیت بزرگی بود چون هم با تحریم‌ها مبارزه کردیم و هم ما بیشتر از دشمن سود بردیم و حرف‌مان به کرسی نشست. کمی مشکلات مردم مرا نگران کرد و امیدوارم که این مسائل حل شود. نسبت به طبقه سوم جامعه نگران بودم و تلاش می‌کنیم تا این مسئله برطرف شود.

شما در کار خیر هم زیاد شرکت می‌کنید اما خیلی رسانه‌ای نمی‌شود.

بحث انفاق در قرآن هم مطرح شده است نیازی نیست که کسی متوجه شود. اگر فرهاد کاظمی برای آزادی یک زندانی قدم می‌گذارد یا به بیماران کلیوی کمک می‌کند، بحث خودش نیست بلکه بحث جامعه ورزش است. این کارها توشه‌ای برای آن دنیای خود برمی‌داریم و اگر این کارها انجام شود همه چیز به شکل خوب خود درست می‌شود.

در مسائل سیاسی هم وارد می‌شوید؟

زیاد به مسائل سیاسی وارد نیستم، بیشتر مباحث ورزشی را دنبال می‌کنم. پیرو نظام و جامعه هستم اما از اول اصلاً دوست نداشتم وارد سیاست شوم چرا که مسئولیت بیشتری را باید بپذیرم. لغزش‌هایی در مسائل سیاسی است و دوست دارم در همین ورزش فعالیت کنم و برای موفقیت ورزش هم تمام تلاش خود را می‌کنم.

شما در جوادیه به دنیا آمدید اما هم‌اکنون ساکن نیاوران هستید. چه تفاوتی بین این دو قشر جامعه وجود دارد؟

هم‌اکنون همسایه‌ام مرا نمی‌شناسند چرا که اصلاً در نیاوران حاضر نمی‌شوم. دائم در همان محله قدیمی‌مان و هیأت‌هایی که وجود دارد شرکت می‌کنم. دوستان قدیمی خود را در هیأت می‌بینم و با حضور در این مراسم آرامش می‌گیرم.

فارس: به قول معروف شما بچه‌ هیأتی هستید و حتی مداحی هم می‌کنید.

درست است. در دهه محرم برخی مواقع سبک‌های جدید را ابداع می‌کنم. بعضی مواقع هم خودم مداحی می‌کنم تا نخواهم التماس کسی را کرده باشم تا مداح بیاورم. به همین دلیل تمریناتی دارم.

چه توصیه‌ای برای جوانان در این زمینه دارید؟

برخی روشنفکران در این رابطه می‌گویند چرا زنجیر می‌زنید و زنجیر باز نمی‌کنید یا مباحث دیگری را مطرح می‌کنند که البته هر دوی این موارد خوب است اما بحث اعتقادی باعث می‌شود که جوانان ما حفظ شوند. ما در مملکتی زندگی می‌کنیم که دینداری اهمیت دارد و الگویمان باید حضرت علی (ع) باشد. در کتاب‌هایی چون حلیة‌المتقین و سراج‌الشیعه در مورد سنت‌های دینی ما توضیح داده شده است و در آیات قرآنی هم در مورد زندگی معصومین صحبت شده است. باید این موارد را الگوی خود قرار بدهیم تا در آینده بتوانیم موفق باشیم.

فرهاد کاظمی اهل سینما، تئاتر و یا موسیقی هم هست؟

کمتر وقت می‌کنم به تئاتر و سینما بروم اما اگر فرصت کنم موسیقی گوش می‌دهم. صدای استاد شجریان، شهرام ناظری، سالار عقیلی و از این قبیل خواننده‌ها را دوست دارم. البته موسیقی پاپ هم گوش می‌دهم و خواننده‌هایی چون محمد اصفهانی، احسان خواجه‌‌امیری و محسن یگانه را دوست دارم. هر آهنگی خوشم بیاید گوش می‌دهم.

اهل کنسرت رفتن هم هستید.

تاکنون وقت نکرده‌ام کنسرت بروم اما دوست دارم این اتفاق رخ بدهد.

فچند فرزند دارید و دوست دارید که در آینده ورزشکار بشوند یا خیر؟

دو دختر دارم که دانشجوی دکترا هستند. دوست ندارم که به ورزش حرفه‌ای بیایند البته برای تندرستی بدن‌شان ورزش می‌کنند. دوست دارند درسشان را ادامه بدهند.

تعریف‌تان از عید نوروز چیست؟

به هر حال عید نوروز سنتی است که از قدیم پابرجا بوده البته می‌توان هر روز را عید خود قرار دهیم. بیشترین دل‌خوشی نوروز برای کسانی است که در شرایط مالی ایده‌آل زندگی می‌کنند. یک نفر عید را مسافرت به خارج کشور و آرامش تلقی می‌کند و یک نفر هم در فقر دائم اضطراب دارد و به خاطر مسائل مالی که دارد نمی‌تواند عید خوبی را بگذراند.

فتلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطره‌ای که در زندگی‌تان تجربه‌ کردید چه بوده است؟

قطعاً از دست دادن عزیزانم چون پدر و مادر و دوستان‌ نزدیکم سخت‌ترین روزهای زندگی‌ام بوده است. بدتر از همه نامردی‌ای بود که در فوتبال ایران با من کردند. خیلی راحت حقم را خوردند. هیچ گاه رسانه‌ها هم نخواستند مناظره‌ای کنیم و این موضوع برطرف شود. حتی صدا و سیما هم با آنها بود زیرا مصلحتشان در این بود. آن روزها سخت‌ترین روزهای زندگی من بود و تا آخر عمر هم خواهد بود. واقعاً ‌7 سال سخت‌ترین روزها را سپری کردم اما ایستادم و مبارزه کردم وگرنه به خاطر این نامردی‌ها از این فوتبال متنفر هستم.

 یعنی پشیمان هستید؟

خیر. من ایستادم و مبارزه کردم تا حقم را بگیرم. 7 سال از بهترین زمان مربی‌گری‌ام هدر رفت. هیچ‌کس هم نبود جلوی افراد «ع - چ» را بگیرد. آقای «ع - چ» رئیس اتحادیه فوتبال می‌شود و حالا چگونه می‌خواهد آن دنیا جواب خدا را بدهد. از خدا ممنونم که مرا نگه داشت تا با وجود فشارهای زیاد آنها بهترین نتایج را به دست آوردم. فشارهای زیادی را در این مدت متحمل شده‌ام. هر مدیرعاملی که خواست با من صحبت کند گفتند مشکل دارم. خدا از آن مدیران عاملی هم که سکوت کردند و مسائل را بیان نکردند نمی‌گذرد. من هم از این افراد («ع-ع» و «ع-چ») نخواهم گذشت. دستشان هم رو شده است و مجلس هم با صراحت اعلام کرد که حقی نداشتند به این مسائل ورود کنند. خدا را شکر پرونده‌های آنها رو شده است. پرونده‌های زیادی دارند که خدا باید به آنها رسیدگی کند.

فکر می‌کنم شیرین‌ترین خاطره ورزشی‌تان مربوط به قهرمانی با سپاهان باشد.

آن قهرمانی لطف خداوند و امام رضا (ع) بود اما صعود ما به لیگ برتر با پیکان برایم بسیار شیرین بود. با تمام پاپوش‌هایی که وجود داشت توانستیم صعود کنیم و خدا بار دیگر نشان داد که واقعاً عزت و ذلت دست اوست.

هفت‌سین شما چیست؟

مانند هفت‌سین همه است اما معتقدم که سیب را نباید در هفت‌سین گذاشت زیرا این میوه آدم را از بهشت بیرون کرد و معتقدم که شیطان آنجاست. به جای سیب سکه می‌گذارم که وضعم خوب شود. (باخنده)

شرایط سیاه‌جامگان چگونه است.

چون علاقه خاصی به ابومسلم و مردم مشهد داشتم دوست داشتم این تیم موفق باشد. با وجود تلاش‌هایی که انجام می‌دهیم اما برخی مسائل باعث می‌شود که تیم نتیجه نگیرد. چندین پنالتی ما را نگرفتند و هم‌اکنون هم امتیاز ما مقابل راه‌آهن را نمی‌دهند. یعنی حق ما را علنی می‌خورند. به علت اینکه تیم شخصی اداره می‌شود تیم را دوست دارم. هر چند در این مدت یک ریال هم نگرفتیم.

آیا فکر می‌کنید این تیم در لیگ بماند؟

100 درصد تیم در لیگ می‌ماند. لطف خدا که همیشه شامل حال ماست و اگر تلاشمان را بیشتر کنیم قطعا این اتفاق خواهد افتاد.

چند کلمه می‌گویم نظرتان را کوتاه در مورد این کلمات بگوئید.

فوتبال ایران: گمشده

پرسپولیس: تیم دوست‌داشتنی

منشور در فوتبال: منشوری‌ها حافظ منشور شدند!

راه‌آهن: تیم ریشه‌دار و دوست‌داشتنی

محله جوادیه: باصفاترین محله جنوب شهر

نیاوران: زمین گران!