تیم فوتبال رئال مادرید با پیروزی های تامل برانگیز و نسبتا قاطعانه برابر نماینده اول فوتبال فرانسه راهی دور بعدی لیگ قهرمانان اروپا شد و پاری‌سن‌ژرمن بار دیگر از راهیابی به مراحل مهم و معتبر این لیگ بازماند و ناکام در خانه تماشاگر جشن رقیب خود بود. رقیبی که یکصد و شانزدهمین سالروز تاسیس باشگاه خود را در پاریس جشن گرفت و به مادریدی بودن خود افتخار می کند. رقیبی که هر چند در مقایسه با باشگاه های بزرگی چون بارسلونا، بایرن مونیخ، میلان و غیره الزاما در صدر جدول محبوبیت و ثروت و حرفه ای گری نیست اما همیشه جزو بهترین ها بوده و ریشه دارد.
موضوع از همین ریشه داشتن، آغاز می شود، به چلسی نگاه کنید، تیم بدی نیست اما هرگز آن تیمی نشد که مالک فراری روس انتظارش را داشت، والنسیای مردم را خریدند و مثل تزریق خون یا دارو در آن پول تزریق کردند، نتیجه چه شد؟ نابودی والنسیا.
به پاری‌سن‌ژرمن نگاه کنید، تیمی که مالک قطری آن، در 7 سال گذشته حداقل 1115 میلیون یورو هزینه کرده و این رقم تنها به مبالغ ثبت شده برای خرید بازیکنان مربوط است نه ولخرجی های شیخ اماراتی که می تواند به تنهایی از این مبلغ هم بیشتر باشد.
وقتی خاویر پاستوره به مبلغ 42 میلیون یورو راهی پاریس شد بسیاری از کارشناسان از ان خرید شگفت زده شدند و حق هم داشتند از خرید 42 میلیونی بازیکنی که به صورت رسمی از سوی فیفا تا مرز 20 میلیون یورو قیمت داشت تعجب کنند.
ابراهیموویچ، لوکاس، لاوتزی و البته نیمار، ابرستاره ای که با حذف پاری‌سن‌ژرمن رویاهایش نیز از پرده نمایش عنابی رنگش حذف شد.پاری‌سن‌ژرمن البته تیم بی ریشه ای نیست اما دلارهای امیرزاده قطری تیشه بر این ریشه زده است، پاری سن ژرمن در مقاطع مختلف ستارگان زیادی در ترکیب خود داشته‌است. در بین بازیکنان نامدار تاریخ این تیم ژرژ وه آ و یوری ژورکائف از پرافتخارترین ستارگان محسوب می‌شوند. وه آ ستاره لیبریایی پی اس وی در آغاز دهه۹۰ به پاریس آمد. حضور این بازیکن در کنار ستارگانی همچون دیوید ژینولا و ژورکائف، پی.اس. جی را به یک قدرت مثال زدنی تبدیل کرده بود. نیکلاس آنلکا نیز پیش از پیوستن به لیورپول درعضویت این باشگاه فرانسوی بسر می‌برد.
به راستی فوتبال هنوز هم خریدنی نیست و در میان انبوهی از مشکلات و فسادها و کژی‌ها، هنوز هم باید فوتبال باشد تا بماند و به راه خودش ادامه دهد.
