حسین بهرامی معاون آبخیزداری منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: براساس تعریف سازمان ملل بیابان‌زایی عبارت است از کاهش توان تولید اراضی که در اثر تغییر اقلیم و یا فعالیت‌های انسانی ایجاد می‌شود بنابراین باید توجه داشت که بیابان و بیابان‌زایی دو مقوله متفاوت هستند.
وی با اشاره به تعریف بیابان تصریح کرد: بیابان به مناطق خشک و بسیار کم‌بارش مانند مناطق مرکزی گفته می‌شود.
معاون آبخیزداری منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری با اشاره به تعریف بیابان‌زایی بیان کرد: بیابان‌زایی در اقلیم‌های خشک، نیمه‌خشک و حتی نیمه‌مرطوب نیز اتفاق می‌افتد.
بهرامی بیابان‌زایی را به معنای کاهش توان تولید زمین دانست و تاکید کرد: فرسایش خاک، شور شدن خاک، کاهش مواد آلی خاک، اُفت کمی و کیفی آب‌های سطحی و زیرزمینی و تخریب پوشش گیاهی هر کدام می‌تواند سبب بیابان‌زایی شود.
وی با اشاره به اینکه بیابان‌زایی در حالت کلی سبب تخریب خاک، تخریب آب و تخریب پوشش گیاهی می‌شود ادامه داد: نتیجه نهایی بیابان‌زایی از بین رفتن توان تولید، کاهش درآمد جوامع و صدمه دیدن توسعه و تمدن است.
بهرامی یادآور شد: چهارمحال و بختیاری از نظر اقلیمی فاقد مناطق بیابانی است و اقلیم استان از نیمه‌خشک تا مرطوب و سرد متغیر است اما متأسفانه باید گفت علی‌رغم آنکه استان فاقد اقلیم خشک و بیابان است اما فرآیند بیابان‌زایی در استان وجود دارد.
معاون آبخیزداری منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: بیابان‌زایی روندی تدریجی و کُند است که در صورت تداوم، روند بیابان‌زایی فعلی به طور واضح قابل پیش‌بینی است و در چند دهه آینده شاهد نشانه‌های بیابان و رخساره‌های خاص بیابان در استان به ویژه نیمه شرقی هستیم.
بهرامی با اشاره به دلایل بیابان‌زایی تاکید کرد: فرسایش بیش از ۲۰ تن خاک در حوزه آبخیز کارون، از بین رفتن تنوع زیستی و گونه‌های گیاهی بومی استان، تخریب جنگل‌ها و مراتع و تغییر کاربری اراضی و کشاورزی‌های غیراصولی و بهره‌برداری بیش از حد از منابع آب که سبب اُفت شدید سطح آب‌های زیرزمینی شده و همچنین خشکسالی و تغییر اقلیم که از چند سال اخیر شاهد آن هستیم روند بیابان‌زایی را تشدید می‌کند.
وی با بیان اینکه چهارمحال و بختیاری فاقد بیابان خشک است، افزود: به همین دلیل از محل اعتبارات دفتر مقابله با بیابان اعتباری به استان اختصاص نمی‌یابد اما تمام فعالیت‌های آبخیزداری در این استان در راستای مقابله با تخریب سرزمین و بیابان‌زایی انجام می‌شود.
معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی استان با بیان اینکه اُفت سطح آب‌های زیرزمینی به ویژه در استان از بارزترین علائم بیابان‌زایی است، تصریح کرد: دشت‌های مسطح در نقاطی تبدیل به کانون‌های گرد و غبار شده و این در حالی است که این دشت‌ها در گذشته مرغزار و تالاب بوده‌اند.
بهرامی با بیان اینکه مَرغ شهرکرد که به عنوان کانون گرد و غبار سلامت ساکنان شهر را به خطر می‌اندازد، تأکید کرد: چنین حالتی در سفید دشت و خانمیرزا نیز مشاهده می‌شود که در صورت تداوم برداشت‌های بی‌رویه از سطح آب‌های زیرزمینی و تداوم خشکسالی باید گفت این مناطق تبدیل به بیابان خواهند شد.
