فاجعه‌ی «مرگ یک زن باردار» باید رخ دهد تا مسئولین کاری کنند؟

هر روز خبرهای بدتری از بیمارستان رسالت ماسال به گوش می رسد. نارضایتی مردمی از بیمارستان افزایش یافته و علی رغم رسانه ای شدن کاستی های اساسی این مرکز، مسئولین  جز یک مصاحبه ناقص و غیرمرتبط، اقدام مهمی نکرده اند.

یکی از مراجعین دائمی بیمارستان رسالت در گفتگو با خبرنگار ماسال نیوز با اشاره به آمار ارائه شده از سوی مسئولین در خصوص حضور پزشکان متخصص زنان و زایمان در بیمارستان گفت: بله در حال حاضر سه پزشک زنان در بیمارستان حضور دارند اما این پزشکان تنها سه روز از هفته و آن هم صبح ها و صرفا جهت ویزیت بیمارانشان در بیمارستان حضور می یابند و هیچگونه مسئولیتی در خصوص زایمان ندارند.

وی افزود: قبلا یک پزشک زنان به صورت مقیم در شهرستان حضور داشت و در صورت نیاز وی را فراخوانی می کردند اما اخیرا با رفتن این پزشک، عملا کار بیمارستان خوابیده است.

یکی از شاهدان عینی ارجاع زنان باردار از بیمارستان ماسال به بیمارستان صومعه سرا به خبرنگار ماسال نیوز گفت: در بیمارستان صومعه سرا برخورد پرستاران بسیار بد بود و دائما می گفتند شما مگر خودتان بیمارستان ندارید؟ ما برای خدمات دهی به شهروندان خودمان با کمبود نیرو و امکانات مواجهیم حالا باید بیماران شما را هم پذیرش کنیم؟ چرا باید ماسالی ها تا به این حد تحقیر شوند؟ با وجود این همه هزینه برای راه اندازی و افتتاح بیمارستان، تخصیص چند متخصص و نیروی انسانی کار سختی است؟

یک منبع آگاه در خصوص بیمارستان ماسال ، گفت: بیمارستان بدهی های سنگینی دارد. از جمله داروخانه بیمارستان به یکی از پزشکان که داروی مورد نیاز را تامین می کرد بدهکاری بسیار بالایی دارد. علاوه بر اینها بیمارستان به اداراتی همچون آب و برق و امثالهم هم بدهکار است.

بنا بر اطلاعات رسیده به خبرنگار ماسال نیوز، کارشناس بیهوشی بیمارستان رسالت ماسال پیش از این چیزی در حدود 15 روز از ماه را در بیمارستان حضور داشت که بسیاری از مواقع به علت عدم حضور کارشناش بیهوشی و یا عدم همزمانی حضور متخصص بیهوشی و متخصص زنان، موارد اورژانسی بیمارستان به تاخیر می افتاد. در مواقع اورژانسی که نیاز به بیهوشی وجود داشت و کارشناس حضور نداشت، وی را از رشت فراخوانی می کردند.

در حال حاضر همان حضور موقتی کارشناس بیهوشی هم وجود نداشته و عملا تمامی بخش های بیمارستان که نیاز به بیهوشی دارند، تحت شعاع قرار گرفته اند.

با چنین شرایطی حتی اگر مشکل عدم حضور یک متخصص زنان به صورت دائم در بیمارستان حل شود، به علت نبود کارشناس بیهوشی امکان انجام بسیاری از خدمات درمانی از جمله زایمان وجود ندارد.

اینجاست که باید پرسید بیمارستانی که از یک بیهوشی ساده عاجز است، اساسا برای چه کاری ساخته شده است؟

آیا وزارت بهداشت، مسئولین دانشگاه علوم پزشکی گیلان، نماینده مردم ماسال در مجلس شورای اسلامی، فرماندار ماسال و سایر مسئولین دخیل در امر، برای بیمارستان ماسال کاری خواهند کرد؟ یا سکوت و مماشات با وضعیت موجود، گلایه های مردمی را به فراموشی خواهد سپرد؟

آیا برای حل مشکلات این بیمارستان ناقص، حتما باید شاهد وقایع تلخی همچون «مرگ مادری باردار در مسیر اعزام به صومعه سرا» و یا «مرگ یک بیمار اورژانسی نیازمند به عمل جراحی» باشیم تا فشار افکار عمومی مسئولین مربوطه را به فکر بیندازد؟