بارسا با تساوی خانگی برابر اینتر تقریبا بالای ۹۵ درصد ار لیگ‌قهرمانان حذف شد؛ شب بارسا برابر اینتر تیره و تار بود و در نهایت ترسناک هم شد اما یک روز بعد هنوز این ناکامی(تساوی ۳-۳) دردناک جلوه می کند. پس از شکست ۲-۰ برابر بایرن و ۱-۰ در سن سیرو مقابل اینتر، بارسای ژاوی بازهم ثابت کرد که آماده رقابت با بزرگان در لیگ قهرمانان نیست. یک تساوی ۳-۳ خانگی ناامیدکننده کافی بود تا مشخص شود بارسلونا هنوز از سطح اول فوتبال اروپا فاصله دارد و اروپا همچنان برای آبی و اناری ها بزرگ است.
پس از هزینه ۱۵۳ میلیون یورویی در تابستان که بارسا را به ششمین باشگاه ولخرج در انتقالات تبدیل کرد، انتظارات از این تیم بسیار زیاد بود ولی بارسا با تنها کسب چهار امتیاز در گروه خود سوم است و شانس بسیار اندکی برای صعود به دور یک هشتم نهایی دارد. ناکامی ای که باشگاه را کاملا تحت تاثیر قرار داده و تردیدها در مورد ژاوی و پروژه اش را بیشتر کرده است. مربی‌ای که مشخص شده سطح و کیفیت لازم برای هدایت بارسا را ندارد.
برنامه مربی کاتالان برای بازی با اینتر از همان ابتدا به خودکشی شبیه بود. ژاوی در نشست خبری پس از بازی برای توصیف نمایش نیمه اول بارسا از کلمه عالی استفاده کرد. او بار دیگر ترجیح داد انتقاد از خود را کنار بگذارد و از عملکرد ضعیف بازیکنانی مثل جرارد پیکه برای پوشش ضعف خودش استفاده کرد.
از نظ سرمربی جدی برنامه بارسا برای این بازی خوب بود و حذف احتمالی تیمش را به بی رحمی لیگ قهرمانان نسبت داد:«در مقاطعی از بازی کاملا از عملکرد تیم راضی بودم و تنها اشتباهات فردی باعث شد برنده نشویم. تا قبل از گل تساوی اینتر تیم برتر بودیم و سپس همه چیز تغییر کرد.»
به آمار او در لیگ قهرمانان نگاه کنید: ۶ بازی، تنها یک برد، سه شکست و دو تساوی. بارسا تنها ویکتوریا پلژن را با ژاوی در نوکمپ ۵-۱ برده است. در فصل گذشته بارسا با هدایت او برابر بایرن در آلیانز آرنا ۳-۰ مغلوب شد و در نوکمپ مقابل بنفیکا متوقف شد تا راهی لیگ اروپا شود. در فصل جاری نیز بارسا بازهم در زمین بایرن بازنده شد و در دو مصاف با اینتر نیز یک بازی را ۱-۰ باخت و چهارشنبه شب نیز به تساوی ۳-۳ رسید. این اصلا تصادفی نیست و نمی توان ناکامی های بارسا با ژاوی در لیگ قهرمانان را بی رحمانه و غیرمنصفانه تعبیر کرد. این نتیجه ضعف توانایی و تجربه مربی ای است که خوان لاپورتا به او اعتماد کرده و به خاطر او حاضر شد در تابستان بخشی از دارایی های باشگاه را بفروشد. لاپورتا هر بازیکنی که ژاوی می خواست را در اختیار او قرار داد و آینده باشگاه را با خطر مواجه کرد اما حالا با یک ناامیدی بزرگ روبه‌رو شده است.
ژاوی قرار بود عذر چند بازیکن قدیمی تیم را بخواهد. بازیکنانی که با دستمزدی بسیار بالا، کیفیت لازم را در زمین نشان نمی دهند. او قرار بود شور و اشتیاق را به بارسلونا برگرداند و یاد و خاطره یک دهه پیش را برای هواداران زنده کند اما در عوض او برابر اینتر تیمش را با سیستم و استراتژی ای روانه زمین کرد که چیزی جز ناکامی به همراه نداشت. بارسا به گونه ای بازی می کرد که فضا برای ضدحملات اینتر کاملا فراهم بود. انگار که بارسلونا فقط یک برنامه هجومی داشت و چیزی از دفاع کردن نمی دانست. حملات بارسا نیز در بسیاری از دقایق شتابزده بود و به نظر می رسید بازیکنان با استرس و هیجان بالا وارد زمین شده بودند. استرسی که از مربی شروع شد و به بازیکنان نیز انتقال یافت. بارسا فصل گذشته نیز در لیگ قهرمانان ناکام ماند اما رونالد کومان برعکس ژاوی، روبرت لواندوفسکی، رافینیا، مارکوس آلونسو، ژول کُنده، بیرین، کریستنسن و کسیه را نداشت. واقعیت ها آنقدر مشخص هستند که دیگر نمی توان چشم ها را به روی‌شان بست. در روزی که بارسا بیشتر از همیشه به ژاوی نیاز داشت، او همه را ناامید کرد.
در ترکیب بارسا برابر اینتر سه بازیکن قدیمی تیم حضور داشتند. جرارد پیکه، سرخیو بوسکتس و سرجی روبرتو در میدان بودند ولی جوردی آلبا روی نیمکت بود مربی به بازیکنی مثل پیکه اعتماد کرد که در شرایط بازی نبود و فرم لازم برای حضور در چنین بازی های بزرگی را از دست داده است.
بازیکنی با خصوصیات تهاجمی خوب و ضعیف در دفاع. در صحنه گل اول، اشتباه جرارد پیکه مشهود بود. روی گل های دوم و سوم نیز رد پای بوسکتس و سرجی دیده می شد. سرجی در گل سوم در منطقه خود نبود و گوسنس بی دردسر توانست گلزنی کند. عملکرد این سه بازیکن در سال های اخیر مثل همیشه بوده و در مواقع بحرانی دچار خلا عاطفی و ورزشی می شوند. آنها همواره در شکست های تحقیرآمیز چند سال اخیر بارسا در لیگ قهرمانان حاضر بوده اند. بازیکنانی که با دریافتی بالا و مقاومت در مقابل جدایی و کاهش دستمزد، از دلایل مشکلات اقتصادی باشگاه نیز هستند.
ژاوی در نشست خبری پس از بازی اصرار داشت که فوتبال بازی اشتباهات است و باید اشتباهات را به حداقل رساند. در عوض کاپیتان های بارسا با اشتباهاتشان روی هر سه گل، اشتباه‌های تیم را به حداکثر رساندند. ژاوی می توانست مارکوس آلونسو را به جای پیکه در دفاع میانی بگذارد و فرانکی دی‌یونگ را نیز جانشین بوسکتس کند اما ترجیح داد در چنین دیدار مهمی، روی هم تیمی های سابق خود حساب کند.
با این حال غیرمنصفانه است اگر بخواهیم دلیل تساوی بارسلونا را تنها به عملکرد بازیکنان مربوط بدانیم. ژاوی در نشست خبری خود انگار یک بازی متفاوت را تماشا کرده بود. از نظر او ناکامی بارسا غیرمنصفانه بود. او پس از شکست از بایرن گفته بود که ضعف در تمام‌کنندگی علت ناکامی بود. در شکست هفته قبل برابر اینتر همه چیز را به داوری نسبت داد و شب گذشته هم گفت که اشتباهات فردی بلای جان تیمش شد. ژاوی اما توضیح نداد که چرا به هنگام نفوذهای دمبله و ماجراجویی ها بی پروای او، هیچکس او را پوشش نمی دهد. او نگفت که چرا زوج پدری و گاوی در میانه زمین برابر هافبک های اینتر حرفی برای گفتن نداشت. ژاوی توضیح نداد که چرا تیمش وقتی ۱-۰ پیش بود، قادر به آرام کردن جریان بازی نبود و چرا پس از گل تساوی اینتر به هم ریخت و نتوانست مانع ضدحملات سریع حریف شود.
استراتژی ژاوی در شبی که اجازه اشتباه نداشت، غلط بود. در بازی رفت نیز هرچند ژاوی اشتباهات داوری را دلیل شکست عنوان کرد اما واقعیت چیز دیگری بود. دیروز برخی نشریات کاتالونیا بازی دفاعی اینتر را زیر سوال بردند اما در زمین مسابقه این بارسا بود که تحت تاثیر اینتر قرار داشت و با خوش شانسی از یک شکست پر گل فرار کرد. در واقع اینتر تیمی بود که تا ثانیه پایانی به دنبال گلزنی بود. اینتر بر خلاف بارسا در ماه اکتبر تیمی است که شانس قهرمانی در همه جام ها را دارد و مدیرانش با نگاهی واقع گرایانه، رسیدن به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان و فتح اسکودتو را هدف گذاری کرده اند.
ژاوی در نشست خبری معارفه خود در بارسلونا گفته بود که می خواهد از بارسا تیمی بسازد که برای همه جام ها بجنگد و تاکید داشت که این در ذات بارسلوناست. او بازی زیبا و پیروزی را به هواداران وعده داد و اینکه هر کاری خواهند کرد توپ همیشه در اختیار بارسا باشد. ژاوی ادعای پایبندی به فلسفه یوهان کرویف و پپ گواردیولا را دارد اما یک سال پس از قبول هدایت بارسا، تیم او در یک قدمی لیگ اروپاست، نه خوب بازی می کند و نه نتیجه می گیرد. کاپیتان‌های بی‌کیفیتش نیز همچنان در ترکیب حضور دارند. مقصر این شرایط علاوه بر بازیکنان، خود ژاوی است. اسطوره‌ای که بر خلاف دوران فوتبالش نتوانسته مربی‌ای در حد و اندازه‌های بارسا نشان دهد.
