حقوق کارگران در سال ۱۴۰۴ با هدف بهبود وضعیت معیشتی و هم‌راستا با نرخ تورم، دستخوش افزایش‌هایی شده که شامل حقوق پایه، بن خواربار، پایه سنوات و سایر مزایای قانونی است. این تغییرات در پی مذاکرات فشرده بین نمایندگان کارگری، کارفرمایی و دولت به تصویب رسیده و تلاش شده است تا حداقل دریافتی ماهانه کارگران، بخشی از هزینه‌های زندگی را پوشش دهد. با این حال، بسیاری از فعالان کارگری معتقدند که فاصله بین حداقل دستمزد و خط فقر همچنان محسوس است و باید در طول سال بازنگری‌هایی با توجه به شرایط اقتصادی صورت گیرد تا قدرت خرید کارگران حفظ شود.
جدول حقوق کارگران با سابقه کار
در سال ۱۴۰۴، حقوق کارگران بر اساس سابقه خدمت و وضعیت تأهل به‌طور نظام‌مند تعیین شده و همراه با مزایایی مثل بن، حق مسکن، حق اولاد و سنوات تنظیم می‌گردد. جدول‌هایی منتشر شده نشان می‌دهد کارگرانی که سابقه یک تا سه‌ساله دارند، به‌تفکیک وضعیت مجرد یا متأهل (با یا بدون فرزند) حقوق ناخالص، کسر بیمه و خالص متفاوتی دریافت می‌کنند. علاوه بر حقوق پایه، اقلام حمایتی چون بن خواربار و حق مسکن نیز به‌صورت ماهانه منظور شده تا سبد دستمزدی برای جبران هزینه‌های زندگی کامل باشد. این ساختار پرداخت نشان‌دهنده تلاش شورای عالی کار برای افزایش واقعی قدرت خرید و تأمین عدالت در دستمزد نیروی کار است
جدول افزایش مجدد حقوق کارگران
شورای عالی کار در اسفندماه ۱۴۰۳ افزایش قابل‌توجهی را در حقوق کارگران برای سال ۱۴۰۴ تصویب کرد؛ بر این اساس، حداقل دستمزد ماهانه با رشد حدود ۴۵٪ نسبت به سال گذشته تعیین شد و سایر سطوح مزدی نیز افزایش معنادار یافت. کمک‌هزینه‌هایی همچون حق خواربار بیش از ۵۰٪ رشد داشتند و پایه سنوات نیز بهبود قابل‌توجهی را تجربه کرد. علاوه بر این، ترکیب جدید حقوق شامل افزایش مزد روزانه، اضافه‌کاری، حق تأهل، مسکن و اولاد به گونه‌ای طراحی شده تا در مجموع قدرت خرید کارگران تا حدی به هزینه‌های زندگی نزدیک‌تر شود، هرچند هنوز با سطح واقعی معیشت فاصله وجود دارد.
حقوق کارگران 1404 چند درصد افزایش می یابد
بر اساس مصوبه شورای عالی کار، حقوق کارگران و کارمندان در سال ۱۴۰۴ با افزایش ۴۵ درصدی همراه بوده است. پایه حقوق ۱۴۰۴ از ۷,۱۶۶,۱۸۴ تومان به ۱۰,۳۹۰,۹۶۸ تومان و دستمزد روزانه از ۲۳۸,۸۷۲ تومان به ۳۴۶,۳۶۵ تومان افزایش یافته است.
جدول حقوق کارگران 1404
شورای عالی کار در پایان سال ۱۴۰۳ افزایش قابل‌توجهی را برای حقوق کارگران در سال ۱۴۰۴ تصویب کرد؛ بر این اساس، حقوق پایه و مزد روزانه بیش از چهل درصد ارتقا یافت و مزایای دیگری مانند بن خواربار و پایه سنوات نیز رشد قابل‌توجهی داشتند. با این تصمیم، مبلغ حداقل دریافتی برای کارگران مجرد و متأهل با سابقه مشخص ارتقا یافت، درحالی‌که حق مسکن بدون تغییر باقی ماند. این ترکیب جدید حقوق و مزایا با هدف کاهش فاصله معیشتی و ارتقای قدرت خرید نیروی کار طراحی شده است، اگرچه با توجه به تورم، هنوز چالش‌هایی بر سر راه تأمین کامل هزینه‌های خانوار وجود دارد
تکلیف حقوق کارگران در کارگاه‌های تعطیل به‌دلیل جنگ
در حالی که کشور درگیر جنگ 12روزه با رژیم صهیونیستی بود اقشار مختلف جامعه، به‌ویژه کارگران و زحمت‌کشان، با تمام توان در پشت جبهه‌های اقتصادی مشغول خدمت بودند، گزارش‌هایی نگران‌کننده از اخراج برخی کارگران در برخی کارگاه‌ها و واحدهای تولیدی به گوش می‌رسد.
براساس اطلاعات دریافتی از منابع محلی و انجمن‌های کارگری، برخی از صاحبان صنایع و کارگاه‌های خصوصی، با استفاده از شرایط بحرانی و نبود نظارت کافی، اقدام به اخراج دسته‌جمعی کارگران خود کرده‌اند. این در حالی است که بسیاری از این کارگران سال‌ها در خطوط تولید کشور فعالیت داشته‌اند و اکنون در شرایط دشوار جنگ، با از دست دادن شغل خود مواجه‌اند.
برخی فعالان حوزه کارگری معتقدند که نبود سیاست‌های حمایتی مشخص از کارگران در شرایط جنگ، سبب شده تا کارفرمایان فشارهای اقتصادی را بر دوش کارگران بیندازند. به گفته آنان، نبود بیمه بیکاری مؤثر، نظارت ضعیف بر قراردادها و رکود بازار از دلایل اصلی این وضعیت است.
کارشناسان اقتصادی هشدار می‌دهند که تداوم روند اخراج کارگران، می‌تواند بحران معیشتی را در جامعه تعمیق کند و اعتماد عمومی را نسبت به نهادهای مسئول کاهش دهد. پیشنهادهایی همچون ارائه بسته‌های حمایتی به کارگاه‌ها، کنترل دقیق بر اخراج‌ها و گسترش بیمه بیکاری مطرح شده است.در حالی که کشور درگیر یک جنگ نابرابر است، انتظار می‌رود که حمایت از قشر کارگر، به‌عنوان ستون فقرات تولید ملی، به یک اولویت جدی در برنامه‌ریزی‌های دولت بدل شود.
به گزارش تسنیم, اما سوالی که مطرح است این است که کارفرمایی که در 12روز جنگ، کارگاه را تعطیل کرده باشد، حقوق کارگر در این ایام باید پرداخت شود؟
اگر نظر کارفرما تعطیلی کارگاه با پرداخت حقوق است، باید این کار مورد تایید فرد – فرد کارکنان باشد و کارفرما نمی تواند اجبارا کارگران را وادار به استفاده از مرخصی استحقاقی کند.
اگر تعطیلی از سوی کارفرما بوده است، بله بایستی پرداخت شود. اما اگر کارگاه دایر بوده و یکی از کارکنان خودش در محل کار حاضر نشده باشد، غیبت محسوب می شود.
مطابق ماده 69قانون کار ، تاریخ استفاده از مرخصی باید با توافق کارگر و کارفرما تعیین شود و همانطورکه اگر کارگر بدون اخذ موافقت کارفرما از حضور در محل کار خودداری کند غیبت کرده است، متقابلا اگر کارفرما هم بطور یکجانبه و به اجبار کارکنان را به مرخصی اعزام کند، این کار از مصادیق تعلیق بوده و نباید آن روز را از مرخصی استحقاقی کارکنان کسر نمود.
یعنی اگر نظر کارفرما تعطیلی کارگاه با پرداخت حقوق است، باید این کار مورد تایید فرد – فرد کارکنان باشد و کارفرما نمی تواند اجبارا کارگران را وادار به استفاده از مرخصی استحقاقی کند و البته بازهم در صورت بروز اختلاف، نظر و رای مراجع حل اختلاف محل تعیین کننده است.
