با بررسی نوع مقابله سال‌های اخیر براندازان و رسانه‌های آنان با دستاوردهای ایران در حوزه‌های مختلف، یک رویکرد 4 مرحله به دست می‌آید که واکاوی آن، نشان‌دهنده پیروی ضدانقلاب از یک الگوی تقریبا ثابت در مواجهه با موفقیت‌های ایران و ایرانی است و تناقض‌های بزرگی را آشکار می‌کند.
مطالعه رویکردهای براندازان دراین زمینه نشان می‌دهد آنان ابتدا در مواجهه با دستاوردهای ایران، می‌کوشند آن را نادیده بگیرند و «سکوت رسانه‌ای» اختیار کنند؛ راهبردی که معمولا با شکست مواجه شده و آنها را مجبور به موضع‌گیری می‌کند.
براندازان در مرحله دوم، پس از ناگزیر شدن از واکنش سیاست «تحقیر» و «کوچک شمردن موفقیت‌ها» را در پیش می‌گیرند؛ رویکردی که در ماه‌های اخیر بارها شاهد نمونه‌های مختلفی از آن بوده‌ایم، اما نکته اینجاست که اتخاذ چنین رویکردی بیشتر مواقع در نهایت براندازان را با انتقادهای گسترده جامعه مواجه می‌کند.
روایت جایگزین براندازان
پس از شکست در دو مرحله پیش‌گفته، ضدانقلاب در گام سوم، می‌کوشند در شرایط عدم توانایی در انکار موفقیت به‌دست آمده، آن را «حکومتی» جلوه دهند و برای مردم «بی‌اهمیت» جلوه دهند. در چنین شرایطی براندازان و رسانه‌های‌شان، بی‌ارزش‌سازی موفقیت‌ها در دیده مردم را در دستورکار قرار می‌دهند که در روزهای اخیر و در مواجهه با قهرمانی کشتی‌گیران ایران در رقابت‌های جهانی، شاهد نمودهایی از آن بودیم.
گام چهارم اما، نقطه اوج تناقض‌ها و استیصال راهبردی براندازان است؛ جایی که پس از شکست در القای تفسیر موردنظرشان در 3 مرحله گذشته، این بار حربه ارائه «روایت جایگزین» را به‌کار می‌گیرند و تلاش می‌کنند دستاوردهای محقق شده را صرفا «مردمی» و بی‌ارتباط با حاکمیت و مدیریت موجود نشان دهند؛ رویکردی که در روزهای اخیر بازتاب گسترده‌ای داشت.
تازه ترین رسوایی ضدانقلاب
براندازان و رسانه‌های آنان در مواجهه با قهرمانی کم‌نظیر تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی ایران در مسابقات جهانی و ادعای احترام پربازتاب قهرمانان به پرچم ایران، ابتدا کوشیدند این افتخار بزرگ برای ایران را «حکومتی» جلوه دهند، اما در ادامه با شکست این سیاست و بازتاب گسترده قهرمانی‌ها در افکارعمومی ایرانیان، این سیاست به سمت «بی‌ارتباط جلوه دادن با حاکمیت» تغییر جهت داد.
رسوایی اخیر براندازان اما رویکرد تازه‌ای نیست و پس از جنگ تحمیلی 12 روزه رژیم‌صهیونیستی علیه ایران، شاهد نمودهای مختلفی از آن بوده‌ایم؛ راهبردی که کوشیده موفقیت‌ها و دستاوردهای جوانان ایرانی را نادیده گرفته و تحقیر کند؛ موفقیت‌هایی که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود.
