مجله تایم نوشت: ترامپ در نشست روز سه شنبه مجمع عمومی سازمان ملل ، تصمیم چندین کشور در به رسمیت شناختن فلسطین را هدف قرار داد و چنین استدلال کرد که این تصمیم به مثابه «جایزه» دادن به حماس است.
ترامپ گفت: «انگار برای تشویق به ادامه درگیری، برخی در این نهاد به دنبال به رسمیت شناختن یکجانبه کشور فلسطین هستند. پاداش این کار برای تروریست‌های حماس به خاطر جنایات شان بسیار زیاد خواهد بود. این پاداشی برای این جنایات وحشتناک، از جمله واقعه ۷ اکتبر، خواهد بود.»
ترامپ مدعی شد «عمیقا درگیر» تلاش برای دستیابی به آتش‌بس در جنگ (رژیم) اسرائیل و حماس بوده است و می‌خواهد همه اسرا آزاد شوند.
تایم نوشت: دیدگاه های ترامپ درباره تشکیل کشور مستقل فلسطینی در تضاد کامل با سران اروپایی شرکت کننده در نشست سازمان ملل است.
فرانسه ریاست مشترک با عربستان را در بحث ها درباره کشور مستقل فلسطینی در حاشیه اجلاس مجمع عمومی برعهده داشت و امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه رسما اعلام کرد که کشورش کشور مستقل فلسطینی را به رسمیت می شناسد.
انگلیس، کانادا، استرالیا، پرتغال یکشنبه این هفته اعلام کردند که کشور مستقل فلسطین را به رسمیت می شناسند. کی یر استارمر نخست وزیر انگلیس گفت به رسمیت شناختن فلسطین «گامی در جهت احیای امید به صلح و راه حل دو کشور» است و به مردم فلسطین و اسرائیل برای برخورداری از آینده ای بهتر کمک خواهد کرد.
ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی که در جریان سفر رسمی‌اش به انگلیس در هفته گذشته برگزار شد، در پاسخ به سوالی درباره اقدام بریتانیا در کنار استارمر، گفت: «من در این مورد با نخست وزیر اختلاف نظر دارم. در واقع، یکی از معدود اختلافات ما همین است.»
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی افزایش شمار کشورهایی را که فلسطین را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت می شناسند، محکوم کرده و آن را «جایزه بزرگ» برای حماس توصیف کرده است.
سران اروپا با هشدار به رژیم اسرائیل به مقامات این رژیم نسبت به هر گونه اقدامی در الحاق کرانبه باختری هشدار داده اند.
اوت (مرداد) گذشته رژیم صهیونیستی طرح بزالل اسموتریچ وزیر دارایی این رژیم را برای ساخت بیش از ۳ هزار واحد مسکونی جدید به عنوان بخشی از پروژه شهرک سازی در کرانه باختری تصویب کرد.
ترامپ روز سه شنبه از فرصت سخنرانی در هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، استفاده کرد و به جای ارائه راهبردی جهانی، به تشریح کارنامه اقتصادی و امنیتی خود پرداخت به طوری که این سخنرانی بیش از آن که حاوی پیامی برای جهان باشد یادآور گردهمایی های انتخاباتی بود.
