مهدی طارمی برخلاف مسابقه با کیپورد که پنجمین و آخرین پنالتی را تبدیل به گل کرد و منجر به برتری شد، امشب در جمع پنج پنالتیزن منتخب ایران نبود و اتفاق غیرمنتظرهای در ورزشگاه هزاع بن زاید رقم خورد که این ستاره ملیپوش درباره آن به صحبت پرداخت.
طارمی پس از شکست ایران مقابل ازبکستان در ضربات پنالتی، در میکسدزون و در جمع خبرنگاران حاضر شد و در پاسخ به اولین پرسش درباره کیفیت تورنمنت العین عنوان کرد: نسبت به دیگر مسابقات بهتر بود، اما انتهای آن دوباره به اهداف و برنامه خودمان که میخواستیم مید بلاک بازی کنیم و چشم به ضدحملات داشته باشیم، رسیدیم و به خوبی این کار را انجام دادیم و اگر هم میتوانستیم، موقعیت ایجاد میکردیم. از این نظر شرایط خوب بود ولی از لحاظ اینکه وقتی صاحب توپ هستیم و باید نمایش بهتری ارائه میدادیم، نه!
او درباره اینکه دوست داشتند در فینال با مصر مسابقه بدهند، گفت: قطعا دوست داشتیم آن مسابقه را برگزار کنیم، اما این اتفاق نیفتاد. اگر در آینده بتوانیم با تیمهای بزرگ مسابقه بدهیم- حتی اگر ببازیم- باید رقابت کنیم تا بازیکنان ما تجربه بیشتری به دست بیاورند.
مهاجم تیم ملی ایران به زنندههای پنالتی در این مسابقه هم اشاره کرد و افزود: بازیکنی که نخواهد در دیدار با ازبکستان پنالتی بزند، در جام جهانی یا مقابل تیمهای بزرگتر میتواند به ما کمک کند؟! وقتی 10 نفر ایستادهاند و همه میگویند پنالتی نمیزنیم، چه اتفاقی میافتد؟ منِ نوعی پنالتیهایم را زدهام و بازیهاام برای من فرقی ندارند.
طارمی تاکید کرد: وقتی ذهنیت بازیکن ما این است که مقابل ازبکستان در این شرایط پنالتی نزند ...؛ نمیدانم چرا چنین تفکری دارند. متاسفانه فرهنگ فوتبالی ما به سمتی رفته که فشار زیادی روی تیمها هست.
ستاره تیم ملی ایران اضافه کرد: من درباره کلیات حرف میزنم. من (پنالتی) زدم، گل هم زدم و بازی را بُردیم، اما یک روزی در جام جهانی اتفاق افتاد و من نبودم، چه میشود؟
طارمی تاکید کرد: ما باید در بازی (90 دقیقه) مقابل ازبکستان برنده میشدیم. خوب بازی کردن یعنی اینکه گل بزنید و به پیروزی برسید. باید در جریان مسابقه به برد دست پیدا میکردیم، اما پنالتیها 50-50 است و یک روز میبرید و یک روز میبازید.
او ادامه داد: بازیکنان ما باید انقدر اعتماد به نفس داشته باشند که خیلی راحت در زمین بازی کنند. همیشه با ترس از اینکه بگوییم چه میشود و در رسانهها و فضای مجازی چه حرفی میزنند، کار سخت میشود. خیلی از آن حرفهایی که میزنید را من هم قبول دارم، اما اینطور فایدهای ندارد.
کاپیتان تیم ملی ایران در واکنش به اینکه برخی بازیکنان در دربی هم پنالتی از دست دادند و فوتبالشان تمام شده، گفت: من اصلا راجع به پنالتی صحبت نمیکنم! درباره فشار روی فوتبال حرف میزنم؛ حتی روی باشگاهها. مگر ما چه چیزی داریم؟
مهدی طارمی عنوان کرد: بگذارید من رُک صحبت کنم. میخواهم یک چیزی بگویم. اصلا در این دو، سه سال و از همان بالا و هر جایی که فکر کنید، فوتبال را در ذهن مردم خراب کردهاند. مگر میشود دربی سپاهان و ذوبآهن با 2 هزار تماشاگر برگزار شود؟ ورزشگاه آزادی را چهار سال درست نکنند و استقلال و پرسپولیس به شهرقدس بروند؛ چرا؟ چون 60-50 هزار یا 100 هزار تماشاگر یک جا جمع نشوند. اگر ایده این است که دنبال چه چیزی هستید؟ فوتبال را خراب کنید؟ اوکی!
او با اشاره به وضعیت نامناسب ورزشگاههای ایران اظهار کرد: نمیشود هِی بگویم چمن ورزشگاه تراکتور خراب است و خراب است و خراب است! بگوییم چمن 5-4 تیم بزرگ ایران خراب است که چی؟! (تماشاگران) یک جا جمع نشوند؟! نه. اگر کشور تنش یا هر چیزی دارد که نباید روی سر فوتبال خراب کنید. حالا بگویید فلان جا او خوب کار کرده یا فلان جا یک نفر دیگر خوب کار کرده است. یک چیزی بدهید و یک چیزی هم بگیرید. در زمین خراب مگر میشود فوتبال بازی کرد؟
این لژیونر فوتبال ایران یادآور شد: لیگ ما را ببینید. چند زمین خوب در کل لیگ داریم؟ صفر! چند بازیکن داریم که بتوانند در این زمینها بازی کنند؟ صفر! یارو میآید و از خدایش است که فقط در جام باشگاهها (آسیا) بازی کند! لیگ دو یا یک آسیا هم فرقی نمیکند! برود بیرون هم بازی کند، نه در ایران؛ چون چمن خوبی دارد.
طارمی که نسبت به اتفاقات فوتبال در ایران به شدت عصبانی بود، حرفهایش را اینطور ادامه داد: اینکه بخواهند فوتبال را خراب کنند که اصلا به من ارتباطی ندارد. خراب کنید! اما فوتبال در دنیا خراب نمیشود؛ حالا اگر میخواهید فوتبال را در ایران خراب کنید، یک بحث دیگر خواهد بود ولی فوتبال یک چیزی است که تا 100 سال دیگر هم هیچ اتفاقی برای آن نمیافتد. حالا در کشور ما خراب شود، نشود یا با هر اتفاقی که بخواهند رقم بزنند، مهم نیست ولی اگر اینور چیزی نمیدهید، از آن طرف چیزی نخواهید.
او تاکید کرد: کار به این بازی (با ازبکستان) ندارم چون باید میبردیم. باید در جام جهانی هم خوب کار کنیم، اما اینطور...؛ وقتی از ریشه خراب است، خراب است؛ چه کاری کنیم؟!