سرویس مذهبی افکار نیوز- در احوال امام رضا (ع) نوشته اند: ابراهیم بن عباس می گوید:
کسی را ندیدم که از علی بن موسی الرضا(ع) برتر باشد. هرگز به کسی جفا نمی نمود، سخن کسی را قطع نمی کرد، خواسته ی دیگران را بی جواب نمی گذاشت و هیچ گاه پاهایش را مقابل کسی دراز نمی کرد و در حضور کسی تکیه نمی داد.
در خنده هایش قهقهه نبود و کنار سفره غلامان خویش می نشست. در شب کم می خوابید و اکثر شبها تا سحرگاه بیدار بود. کار نیک و صدقه پنهانی را بسیار دوست می داشت و نوعاً چنین کارهایی را که در شب تاریک انجام می داد.
همیشه با وضو بود و شبها به عبادت می پرداخت. وضو می گرفت و نماز می خواند و مقداری استراحت می کرد. در پی این استراحت کوتاه، دیگر بار برمی خاست و وضو می گرفت و به نماز می ایستاد و باز هم اندک استراحتی می کرد، سپس بر می خاست و تا صبح همین گونه بود.
منبع:داستانها و حکایتهای نماز چهارده معصوم(ع)،ص۱۴۵.
