باتیستوتا از دوران بازنشستگی می گوید

در سن 47 سالگی دوست دارد گلف بازی کند و می گوید: هرگز نمی خواستم فرزندانم فوتبال بازی کنند. در خانه ام هیچ عکس، جام و یا مدالی وجود ندارد. اگر کسی که من را نمی شناسد به خانه ام بیاید، متوجه شهرت من نخواهد شد.

چرا هرگز فرزندان خود را در حال فوتبال بازی کردن نمی بینی؟

نمی خواهم به آنها فشار وارد کنم.

آیا آنها دوست دارند مانند تو یک حرفه ای باشند؟

در ابتدا کمی، اما پس از اینکه فهمیدند در این کار چه از خود گذشتگی هایی وجود دارد، آن را رها کردند. من نیز سعی می کردم به آنها روحیه بدهم. هرگز نگفتم شما باید یک بازیکن، دکتر و یا وکیل باشید. می خواهم آنها خود راه درست را پیدا کنند.

آیا در خانه شما در باره فوتبال صحبت می شود؟

نه. فقط من، زیرا فوتبال شغل من بوده است. در دوران حرفه ای خود مشکلات زیادی داشتم. فشار، مصدومیت، درد. نمی خواهم این مسائل داخل خانه بیاید.

خداحافظی شما از فوتبال ناگهانی و زود نبود؟

استرس و دردی که از آسیب دیدگی پاشنه داشتم مرا مجبور به این کار کرد. در اواخر دوران بازی ام قطر را انتخاب کردم، زیرا آنجا لیگی بود که فشار در آن خیلی کم بود.

درد پاشنه ات اکنون چطور است؟

چندین بار روی آنها عمل جراحی انجام شده و وضعیت بهتری دارم. من وزن زیادی دارم و این درد پاشنه ام را بیشتر کرده است.

آیا دوست داری مربیگری باشگاه آرژانتینی را بر عهده بگیری؟

با وضعیت کنونی، خیر. فوتبال تغییرات خیلی زیادی داشته است. همه چیز بهم ریخته است و من نمی توانم در این شرایط کار کنم.

آیا از دیدن مسی، آگوئرو، دی ماریا و ماسچرانو در تیم ملی هیجان زده هستی؟

من از تمامی بازیکنان آرژانتین خوشم می آید، آنها تیم خیلی خوبی هستند و لیاقت پیروزی در هر رقابتی را دارند.

چرا تاکنون موفق به کسب قهرمانی نشده اند؟

آنها تلاش زیادی می کنند، اما خوش شانس نیستند. میلیون ها دلار در حساب هایشان دارند و این برای زندگی آنها، فرزندانشان و حتی نسل بعد نیز کافی است. فرزندان آنها هرگز نخواهند فهمید، اما آنها برای کسب افتخار در تیم ملی بازی می کنند.

دوست داری از مسی انتقاد کنی؟

به عنوان یک هوادار نمی توانم از او انتقاد کنم. اشتیاق او همیشه مرا متعجب می کند. مسی همیشه دوست دارد پیروز باشد. برای همین است که او بهترین بازیکن تاریخ است.