سیر صعودی سل در جنوب شرق

خشکسالی، طوفان های گرد و خاک سال های اخیر و همسایگی با کشورهای پر خطر دستاورد هایی چون بیکاری، مهاجرت، بیماری و نا امنی را برای سیستان به ارمغان آورده است با این وجود یکی از دستاورد های بزرگی که سبب شده تا در سال های اخیر در هر دقیقه 3 سیستانی و بلوچ فوت کنند شیوع بیماری سل در استان بوده است.

بنا بر اظهارات جواد اکبری زاده معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهرستان زابل به دلیل هم مرزی با کشورهای بیماری خیز افغانستان و پاکستان، از هر 100 هزار نفر سیستانی و بلوچ، 78 نفر مبتلا به سل می باشند.

 

از هر 100 هزار نفر، 78 نفر به سل مبتلا  می شوند
به گفته وی: سل و سوتغذیه 2 معضل اساسی در سیستان و بلوچستان به شمار می رود که در راستای مبارزه با آن در طی سال های اخیر تلاش های وافری انجام گرفته است.
اکبری زاده افزود: در 10 سال گذشته به طور میانگین از هر 100 هزار نفر، حدود 120 نفر در سیستان و بلوچستان به بیماری سل مبتلا بوده که متاسفانه با آمار بالایی مواجه بوده است.
وی ادامه داد: با تلاش های انجام شده در طی سال های اخیر آمار ابتلا به سل در استان به 78 نفر در هر صد هزار نفر رسیده است که با این وجود نسبت به سایر نقاط کشور از آمار بالایی برخوردار است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زابل تصریح کرد: به دلیل هم مرزی با 2 کشور افغانستان و پاکستان که دارای بدترین وضعیت بهداشتی هستند و همچنین به خاطر خشکسالی های اخیر و ریزگردها که عامل مستعد کننده در بحث سل می باشد با وجود اقدامات ارزنده آمار سل در استان بالاست.

 

سیستان رکوردار وضعیت بد تغذیه ای
وی با بیان اینکه، هرچه وضعیت تغذیه ای پایین تر باشد سل گسترش بیشتری دارد افزود: عدم همکاری و عدم مراجعه برخی از شهروندان با توجه به اینکه بیشتر خدمات آزمایشگاهی رایگان می باشد افزایش سل را در برداشته است.
وی با اشاره به اینکه، مشکل راه اندازی بخش رادیولوژی در سیستان برطرف شده است، عنوان کرد: مراکز شبانه روزی موجود در مراکز بهداشتی روستایی پنج شهرستان سیستان به بیماران سرپایی، خدمات ارایه می کنند.
اکبری زاده افزود: کشور به هفت منطقه سوءتغذیه ای تقسیم شده است که در این راستا سیستان و بلوچستان با خشکسالی های اخیر و عدم توان مالی مردم با فاصله بسیار در بدترین وضعیت تغذیه ای قرار دارد.

 

عوارض سل مقاوم به درمان
علی اکبر ولایتی رئیس هفتمین کنگره بین‌المللی بیماری های ریوی، در نشست خبری هفتمین کنگره بین‌المللی بیماری‌های ریوی، مراقبت‌های ویژه و سل  با بیان اینکه همه کشورها کمابیش گرفتار بیماری سل هستند، گفت: البته در این زمینه پیشرفت‌هایی در کشور صورت گرفته و در حال حاضر میزان بیماری سل کمتر از میزان آن در اوایل انقلاب است؛ بطوریکه در اوایل انقلاب میزان ابتلا به سل به ازای هر ۱۰۰ هزار جمعیت بیش از ۴۰ نفر بود. اما این عدد اکنون به زیر ۲۰ نفر ابتلا در این جمعیت رسیده که البته باید کمتر شود و وزارت بهداشت در این زمینه اقداماتی را انجام می‌دهد. کاهش ابتلا به سل جز با مراقبت‌های بهداشتی محقق نمی‌شود.
وی با اشاره به برنامه‌ای با عنوان DOST که سازمان بهداشت جهانی آنرا دنبال می‌کند، گفت: وزارت بهداشت نیز به دنبال اجرای این برنامه است که عنوان آن درمان سل و مراقبت مستقیم است. به این صورت که بیمار به خانه‌های بهداشت مراجعه کرده و در آنجا دارو را به بیمار می‌دهند تا مطمئن شوند که آنرا مصرف می‌کند. این نوع درمان، درمان موفقی است و از بروز سل مقاوم به درمان جلوگیری می‌کند.

 

هر دقیقه ۳ نفر به علت بیماری سل فوت می کنند
دبیر کل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات گفت: درمان بیماری سل که در گذشته ۲ سال طول می کشید اکنون حداقل ۶ ماه زمان نیاز دارد اما عامل مهم برای درمان، همکاری بیماران برای تداوم معالجه است.
محمدرضا مسجدی افزود: اگرچه بیماری سل در صورت مراجعه به موقع بیمار و تشخیص به موقع در بیش از ۹۰% موارد قابل درمان و علاج قطعی می باشد، اما ضعف برنامه های ملی و عدم تمکین صحیح بیماران به درمان موجب بروز موارد مقاوم این بیماری شده است.
وی افزود: بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۴، از ۴۸۰ هزار مورد سل مقاوم، ۴۰درصد آنها فوت نمودند. به همین جهت سازمان‌های حامی در سطح بین المللی از تحقیقات در زمینه کشف داروهای موثر برای علاج موارد مقاوم این بیماری به طور وسیع پشتیبانی می کنند. پژوهش های انجام شده بر روی بیش از هزار بیمار مبتلا به سل MDR و XDR در کره جنوبی و چین اثربخشی داروی Linezolid را نشان داده است.
دبیر کل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران در ادامه با اینکه بیماری سل قابل پیشگیری و درمان است، گفت: اما هر دقیقه سه نفر در دنیا به علت این بیماری فوت می کنند. در کشورهای در حال توسعه، به علت ضعف سیستم های بهداشتی و درمانی و عدم توجه به برنامه های ملی کنترل سل، بیماری سل بیشتر  مشهود است. با شرایط فعلی که میزان بیماری ۱/۵ درصد در سال کاهش می یابد، پایان بیماری در سال ۲۰۳۰ قابل دسترسی نمی باشد.