رضا رویگری بازیگر عرصه تلویزیون و سینما گفت: این روزها که مردم مرا با حال نامناسب می‌بینند، دچار ناراحتی می‌شوند و برایم آرزوی سلامتی می‌کنند. مخاطبان در برخورد با من از آثاری همچون "مختارنامه"، "اجاره‌نشین‌ها"، "محله بهداشت" و سرود "ایران ایران" که در ابتدای انقلاب خوانده‌ام، صحبت می‌کنند و از این کارها به عنوان خاطره سال‌های گذشته یاد می‌کنند.
وی افزود: منتظر بهتر شدن حال و شرایطم هستم تا بتوانم پس از به دست آوردن سلامتی‌ام، آلبوم جدیدی را منتشر و کنسرتی را برگزار کنم.
رویگری تصریح کرد: این روزها پیشنهادهایی برای بازی در آثار مختلف صورت می‌گیرد اما دلم می‌خواهد زمانی در آثار نمایشی بازی کنم که بهبودی کامل به‌دست آورده باشم البته در این میان شاید یکی از کارهای سینمایی پیشنهاد شده را قبول کنم.
وی ادامه داد: متأسفانه این روزها فیلمنامه‌ها خیلی ضعیف شده‌اند و دلیل آن هم، فروش قابل توجه تعدادی از فیلم‌های بدون کیفیت و استقبال تماشاگران از اینگونه آثار است چرا که به‌دنبال چنین اتفاقی، برخی فیلمسازان الگوبرداری می‌کنند و دوباره چنین فیلم‌هایی می‌ُسازند.
بازیگر سریال تاریخی «سال‌های مشروطه» توضیح داد: کارگردان‌ها در بیشتر موارد به‌دنبال سلایق مردم و آنچه که آنها می‌پسندند، می‌روند ساخت آثار بدون کیفیت نیز به همین دلیل صورت می‌گیرد. مخاطبان همیشه نمی‌توانند آثار درجه یک را در قاب سینما تماشا کنند وبه همین دلیل به‌دنبال تماشای اثری می‌روند که با دیدن آن لبخندی بر لبانشان نقش ببندد.
وی یادآور شد: البته تمامی مخاطبان نیز تنها به‌دلیل خندیدن به سینما نمی‌روند و اینگونه افراد به دنبال تماشای آثار فاخر هستند. ما به‌عنوان هنرمند وظیفه جهت دادن به مردم را داریم از این‌رو اگر هنرمند در انتخاب نقش‌های ایفایی خود دقت کافی داشته باشد تا اندازه زیادی می‌تواند بر سلیقه مخاطب تأثیر بگذارد.
بازیگر سریال «تنهایی لیلا» تصریح کرد: با مقایسه و کنار هم قرار دادن آثار نمایشی که در گذشته ساخته می‌شد با آثاری که این روزها تولید می‌شود، متوجه تفاوت بین آنها از لحاظ ساختار، نوشتار و حتی بازیگران می‌شویم و به همین دلیل این آثار جذاب، خاطره‌های زیادی را برای مردم رقم زده است.
وی خاطرنشان کرد: به‌عنوان نمونه مجموعه «محله برو بیا» درباره قوانین راهنمایی و رانندگی بود و نکات‌آموزشی را به بیننده آموزش می‌داد در این راستا همچنین مجموعه «محله بهداشت» نیز در عین برخورداری از زمینه طنز و مفرح بار آموزشی قابل توجه را با خود حمل می‌کرد در حالی‌که در مجموعه‌های نمایشی کنونی کمتر اثری همراه با مفاهیم آموزشی دیده می‌شود.
