طرح «اعاده اموال نامشروع» مسئولان قرار است - احتمالاً- در اولین جلسه علنی مجلس شورای اسلامی با امضای حداقل 102 نماینده، تقدیم هیئت رئیسه مجلس شورای شود؛ طرحی که اکنون با حمایت چهره‌های شاخص و برخی مسئولان اهمیتی مضاعف پیدا کرده است بعد از تقدیم به هیئت رئیسه به یکی از کمیسیون تخصصی مجلس ارجاع و سپس در صحن علنی به بحث گذاشته خواهد شد.
و اما در این مدتی که طرح «اعاده اموال نامشروع» مسئولان مطرح شده، بسیاری از نمایندگان مجلس، مسئولین فعلی و سابق و علمای برجسته از این طرح حمایت کرده‌اند و به انحا و دلایل مخالف و متعدد، این طرح را گامی بزرگ از سوی مجلس در راستای عدالت و البته مطالبه همیشگی مقام معظم رهبری دانسته‌اند؛ اما در کنار حمایت مسئولینی که به تبع، از حقوق، املاک، مناصب و پست‌های نامشروع بهره‌ی نبرده‌اند و علناً در گفتار و عمل حامی این طرح هستند، احتمال برخی مخالفت‌ها نیز قابل تصور است و اما، چه کسانی و با چه استدلالی میتوانند خود را به عنوان مخالف اعاده اموال نامشروع کنند.
سوال این است که مخالفان این طرح چه کسانی میتوانند باشند؟ طبیعی است افراد و مسئولینی که از اموال نامشروع و غصبی در زندگی‌شان نباشد و چندین شغل دولتی و حاکمیتی به طور همزمان اشغال و از حقوق و مزایایی آن استفاده نکرده باشند، هیچ دلیلی برای مخالفت و عدم استقبال از این طرح نمی‌‌توانند داشته باشند.
کسانی که بعد از انقلاب اسلامی با سندسازی و جعل اسناد املاک حسبی که متعلق به عموم مردم بود و هست را غصب و به ملک شخصی خود تغییر کاربری داده‌اند، زمین‌های منابع طبیعی را به منابع از پدر به ارث رسیده پنداشته‌اند و البته آنها که بر اساس آنچه خودشان شایستگی می‌دانند، همزمان ده‌ها پست حاکمیتی و دولتی را به شغل‌های شخصی خود افزوده و درآمد و هدایای آن را به جیب زده‌اند، چرا باید با طرح مذکور موافقت کنند؟ یا آنها که به صورت خودجودش در عین تصاحب همیشگی کرسی‌های مسئولیت، روز به روز هم میلیاردتر شده‌اند در حالی که تنها یک حقوق- حتی نجومی- داشته‌اند، مخالفتشان با طرح قطعی است.
بنابر این، افکار عمومی منتظر است تا موافقان و مخالفان این طرح خودشان را به مردم معرفی کنند.
