دانمارک با اتهام‌تراشی دنبال چیست؟

روز جمعه و در حالی که فضای بین‌الملل چندان پرخبر نمی‌نمود، ناگهان دنیا با یک بمب خبری مواجه شد. منشاء بمب خبری کشوری کوچک در اروپا بود و هدفش ایران. تنها دقایقی لازم بود تا در شبکه‌های خبری دنیا یک خبر همه‌گیر شود: دانمارک ایران را متهم کرده که قصد داشته یک نفر را که گفته شده از مخالفین مقیم دانمارک این کشور است، از میان بردارد.

اندکی بعد اعلام شد که دانمارک سفیر ایران در کپنهاگ را به وزارت خارجه این کشور احضار کرده است و دقایقی بعد رسانه‌های دنیا باز یک خبر دیگر را مخابره کردند: «دانمارک سفیر خود را برای مشورت از ایران فراخواند.»

در همین اثناء، وزارت امور خارجه ایران هم اقدام به موضع‌گیری کرد. قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه ضمن تکذیب ادعاهای منتشر شده علیه ایران این اقدامات را چنین تعبیر کرد: «اقدامی در ادامه توطئه‌ها و دسیسه‌های دشمنان شناخته شده روابط خوب و رو به گسترش ایران و اروپا در شرایط خاص و خطیر کنونی.»

در این میان اشاره به شرایط خاص و خطیر از سوی وزارت امور خارجه می‌تواند به تلاش‌های مشترک دولت ایران و اتحادیه اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای موسوم به برجام ربط داشته باشد. ادعای دانمارکی‌ها در شرایطی مطرح شد که قرار است به زودی ساز و کار ویژه مالی اتحادیه اروپا برای حفظ مراودات اقتصادی با ایران به صورت نمادین رونمایی شود و پس از مدتی که هنوز معلوم نیست چند وقت است، کاربردی گردد. از سوی دیگر، موعد دور دوم تحریم‌های دولت آمریکا علیه ایران که بانک مرکزی و صادرات نفت ایران را هدف می‌گیرد در حال فرارسیدن است و شیطنت دانمارکی‌ها تنها 5 روز مانده به این موعد مطرح شده است.

واکنش وزارت امور خارجه ایران به اقدامات دانمارکی‌ها به همین موضع‌گیری محدود نماند. صبح شنبه سفیر دانمارک نیز پیش از آن که به کشورش بازگردد به وزارت امور خارجه ایران احضار شد و مراتب اعتراض تهران نسبت به واکنش‌های شتابزده سیاسی و  رسانه‌ای برخی مقامات دانمارکی نسبت به دستگیری یک شهروند نروژی - ایرانی‌تبار به اتهام داشتن برنامه برای ترور فردی در دانمارک به سفیر این کشور در تهران اعلام شد. 

دانمارکی‌ها در ادعاهای خود تاکید کرده‌اند که برای تحریم ایران در چارچوب اتحادیه اروپا تلاش می‌کنند، یعنی همان اتحادیه‌ای که دولت حسن روحانی در تلاش است با کمک آن، در جسم نیمه‌جان برجام، جانی تازه بدمد.

«مایا کوتسیانیچ»، سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز شنبه اعلام کرد: «حمایت این اتحادیه از برجام به قوت خود باقی است اما دیگر مسائل با ایران از جمله اتهام قتل در اتحادیه اروپا به صورت جداگانه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.»

یک سخنگوی اتحادیه اروپا نیز روز جمعه گفته بود که: «در این مرحله، وقایع را رصد می‌کنیم و برای کسب اطلاعات بیشتر با دانمارک در تماس هستیم.»

روز شنبه اما، خبری دیگر منتشر شد که نشان می‌داد پشت بازی دانمارکی‌ها، موساد نشسته است. بنابر گزارش یک شبکه تلویزیونی رژیم صهیونیستی به نقل از یک مقام این رژیم، «موساد اطلاعات مربوط به تلاش ایران برای قتل یکی از سران یک گروه مخالف با ایران را در اختیار سرویس‌های امنیتی دانمارک گذاشته است.»

اما در این شرایط، دانمارکی‌ها یا بهتر بگوییم اروپا به‌دنبال چیست؟ چرا باید پنج روز مانده به تحریم‌های نفتی واشنگتن، یک کشور اروپایی با طرح ادعاهایی از تحریم ایران در چارچوب اتحادیه اروپا سخن بگوید، آن هم اداهایی که مستند به اطلاعات موساد است، اطلاعاتی شاید از جنس سخنان نتانیاهو در خصوص «تورقوزآباد» در مجمع عمومی سازمان ملل متحد.

در اینکه تل‌آویو قصد دارد ساز و کارهای اروپا برای کم‌اثر کردن تحریم‌های ضدایرانی واشنگتن متوقف شود، نمی‌توان تردید کرد اما به نظر نمی‌رسد همه ماجرا همین باشد.

مستمسک‌هایی از جنس این ادعاهای دانمارکی‌ها و همچنین ادعاهایی که پیش‌تر در خصوص یک دیپلمات ایرانی در اتریش مطرح شده بود، می‌تواند فرصت را برای امتیازخواهی‌های بیشتر از ایران به اروپایی‌ها بدهد. اروپا می‌داند که دولت ایران به‌دنبال حفظ برجام است و فکر می‌کند با فشارهای بیشتر دست‌کم می‌تواند تهران را به‌منافعی کمتر از آنچه باید راضی کند.

ادبیاتی که ترامپ و نتانیاهو پدید آورده‌اند، با این‌گونه بهانه‌جویی‌های اروپایی‌ها تشدید می‌شود و تشدید این ادبیات از سوی واشنگتن و تل‌آویو، می‌تواند بروکسل را در جایگاه یک طلبکار قرار دهد که می‌تواند امتیازات بیشتری طلب کند. آن هم برای چه؟ برای حفظ توافقی که در آن زمان که بود هم برخی آن را تقریبا هیچ می‌دانستند.

شاید از همین روست که اروپا از یک‌سو به دانمارک قول بررسی می‌دهد و از سوی دیگر همچنان بر حفظ برجام تاکید می‌کند.