سردر قیصریه از روی نمونه یکی از بنا‌های شهر قیصریه در آسیای صغیر یعنی ترکیه امروزی در قرن ۱۱ هجری قمری (دوره شاه عباس اول) ساخته شده است و به این دلیل به قیصریه معروف شده است.
سردر قیصریه اصفهان در قسمت شمال میدان نقش جهان و بر در بازار قیصریه یا شاهی اصفهان واقع شده است.
این سر در به بازار بزرگ اصفهان باز می‌شود و در گذشته راه اصلی بازار اصفهان بوده است.
سقف داخلی سردر از کاشی‌هایی به رنگ آجری، گل بهی و سرمه‌ای بسیار خوشرنگ با طرح‌های اسلیمی به صورت مقرنس کار شده است که بسیار جلب توجه می‌کند.
پس از سقف، به دیواره‌های این سردر می‌رسیم که دارای نقاشی‌های چشم نوازی است.
دیوار روبه رو جنگ شاه عباس با ازبکان را نشان می‌دهد.
دیواره سمت راست نشان دهنده اروپاییان در حال رقص و آواز و دیواره سمت چپ شکارگاهی را به تصویر کشیده است که با گذشت این همه سال و با وجود از بین رفتن قسمت‌هایی از این نقاشی‌ها هنوز زنده بودن رنگ‌ها و زیبایی خود را حفظ کرده است.
در زمان حکومت قاجار و در روزگاری که مسعود میرزای ظل السلطان حاکم اصفهان بود در جبهه‌های سردر قیصریه تغییراتی صورت گرفت و یک حاشیه کاشیکاری در امتداد سه جانب سردر اضافه شده است.
سردر قیصریه در گذشته نه‌چندان دور دارای سه طبقه بوده است، اما در حال حاضر دو طبقه دارد.
طبقه سوم این بنا که تخریب شده است نقاره خانه را تشکیل می‌داده است که در آن با صدای موسیقی، اوقات روز را اعلام می‌کرده اند.
نقاره زنی و نقاره کوبی از قدیم در ایران متداول بود البته نقاره زنی و نقاره کوبی تنها به دلیل اعلام طلوع و غروب آفتاب نبوده است چرا که نواختن نقاره در میدان‌های جنگ برای آماده باش سربازان و تشجیع آنان به نبرد و به هنگام صلح و آرامش نیز در آئین‌های گوناگون و به مناسبت‌های مختلف متداول بود.
از این بازار بزرگ و مجلل بازار‌های دیگری منشعب می‌شدند که برخی از آن‌ها هنوز هم فعال بوده و به مشاغل مختلف اختصاص دارند.
برخی از این بازار‌ها عبارت‌اند از:
ـ بازار عریان
ـ هارونیه
ـ نیم‌آورد گلشن
ـ مخلص
ـ سماورساز‌ها
ـ مقصودبیک
بازار قیصریه یا شاهی در دوره صفویه مرکز فروش پارچه‌های گرانبها بوده و شرکت‌های تجاری خارجی نیز در آن حجره‌هایی داشته اند. این بازار قسمت اصفهان جدید دوره صفویه را به شهر سلجوقی میدان کهنه آن روزگار (میدان قیام فعلی) متصل می‌کرده است.
