طرح حذف صفر از پول ملی سال ۱۴۰۰ اجرایی می‌شود

 حمید گرمابی عضو کمسیون صنایع مجلس شورای اسلامی با اشاره به طرح "حذف صفر از پول ملی" گفت: این موضوع از دهه ۸۰ مطرح شد، اما جمع بندی مطالعات در این دهه نشان می دهد که داشتن یک واحد پول قدرتمند در ابتدا نیازمند اصلاحات اساسی در نظام پولی کشور به ویژه اقدام در جهت کنترل تورم است.

اخبار اقتصادی-او افزود: این طرح  سال‌هاست که در محافل اقتصادی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد و موافقان و مخالفانی دارد که هر یک بر مزایا و معایب خاص آن تأکید دارند.

گرمابی با اشاره به اینکه سرعت رشد نقدینگی در اقتصاد ایران به نسبت رشد اقتصادی و تولیدی به شدت بالاست، افزود: میانگین رشد نقدینگی حدود ۳۰ درصد است درحالی که متوسط رشد اقتصادی کشور طی چهار دهه گذشته ۴ درصد است.

عضو کمسیون صنایع مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: هم اکنون این طرح را مجلس شورای اسلامی باید مصوب و پس از تائید شورای نگهبان برای اجرای آن به مجلس ارائه کند.

او گفت: در شرایط فعلی با توجه به کاهش ارزش پول ملی، برای سهولت در عملیات حسابداری و انجام مبادلات اقتصادی باید موضوع حذف ۴ صفر از پول ملی لحاظ شود و هم اکنون زمان مناسبی برای حذف ۴ صفر از پول ملی  است.

گرمابی بیان کرد: حذف صفر از پول ملی باعث افزایش جایگاه پول ملی در حوزه بین‌المللی خواهد شد. به طور مثال در این حالت یک دلار آمریکا به جای ۱۰ هزار ریال، ۱۰ ریال معامله می‌شود. این در واقع همان ارزش اسمی پولی ملی است.

او تصریح کرد: در واقع تغییر واحد پول کشور از ریال به تومان نیازمند تصویب مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان است و این طرح نهایتا ۲ سال زمان بر بوده و قرار است در سال ۱۴۰۰ این طرح اجرایی شود.

عضو کمسیون صنایع مجلس شورای اسلامی ادامه داد: با اجرای طرح حذف ۴ صفر از پول ملی ضمن تسهیل و بازیابی نقش ابزار‌های پرداخت نقد در تبادلات پولی داخلی و کاهش هزینه‌های چاپ و نشر اسکناس و مسکوک، کارآمدی نظام پولی جدید طی سال‌های آتی استمرار یافته و نرخ برابری واحد پول ملی با ارز‌های جهان در کوتاه‌مدت آثار روانی مثبتی به‌همراه خواهد داشت.

گرمابی گفت: حذف ۴ صفر از پول ملی تغییری در شرایط اقتصادی همانند شرایط تورمی، رکودی و قدرت خرید مردم نمی‌گذارد و فقط ساده سازی اعداد صورت می‌گیرد و من با این طرح موافقم هستم .

او بیان کرد: این اقدامات پیش شرط بسیاری از اقدامات اصلاحی به شمار می‌روند و تا زمانی که در مورد آن‌ها فکری نشود نمی‌توان به موفقیت هر نوع اصلاحاتی امیدوار بود