سیگنال‌های ابومازن به چپگرایان صهیونیست

ابومازن در کتابی که در مورد توافقنامه اسلو با عنوان «طریق اسلو» نوشته ذکر کرده است که این او در اواخر دهه 1970 میلادی با تأکیدی که بر مذاکره و گفتگو با صهیونیست ها کرد، این رویکرد را در ساف به وجود آورد و با ایجاد پل های ارتباطی با چپگرایانی که در رژیم صهیونیستی به دنبال صلح با فلسطینی ها بودند مقدمات سازش را فراهم آورد.

اخبار بین‌الملل- او مسئول هیئت فلسطینی در مذاکرات سری اسلو بود. مذاکراتی که منجر به امضای توافقنامه ننگین اسلو شد. حال با گذشت 26 سال از آن توافقنامه در حالی که تمام همراهان سازشکار او بر شکست مشی سازش اعتراف کرده اند ابومازن یک بار دیگر با یادآوری خاطراتش به کمک چپگرایان رژیم صهیونیسیتی می شتابد.

تأکید بر مخالفت با مقاومت

ابومازن در حاشیه سفرش به سازمان ملل در دیداری که با فلسطینیان مقیم ایالات متحده در نیویورک داشت عنوان مقاومت را به «مبارزه مسلحانه» تنزل داد و گفت: من موافق مبارزه مسلحانه نبوده ام تسلیم تسلیم بوده ام، بگذارید هرچه می خواهند بگویند. او پای را از این هم فراتر نهاد و تلویحاً مقاومت را تروریسم توصیف کرد و گفت: ما با تلاش های ترامپ در مورد قدس مخالف بودیم، لذا روابطمان را با دولت آمریکا قطع کردیم، اما همچنان به مبارزه با تروریسم ادامه دادیم و معنایش این است که روابطی با آمریکایی ها داریم و بدون خجالت به جهان می گوییم در مبارزه با تروریسم با دستگاه های امنیتی آمریکا روابط خوبی داریم.

طعنه ابومازن به نتانیاهو

ابومازن در خصوص وضعیت سیاسی رژیم صهیونیستی گفت نتانیاهو می خواهد در دولت بماند چرا که تنها راه خلاصی اش از زندان همین راه است، اما این مسئله مربوط به امور داخلی اسرائیل است و به ما ربطی ندارد.

انتقاد از فلسطینی های 1948

ابومازن بابت کاهش آراء فلسطینی های ساکن سرزمین های اشغالی 1948 در انتخابات سپتامبر 2019 انتقاد کرد و گفت: آنها 13 کرسی به دست آوردند و میزان مشارکت شان 58 درصد بود در حالی که میزان مشارکت در کل انتخابات اسرائیل 70 درصد بوده است اگر میزان مشارکت آنها بالا بود می توانستند به 15 یا 16 کرسی دست یابند. چرا میزان مشارکت در انتخابات شهرداری ها 100درصد بود، اما در انتخابات کنست نصف این بود؟

یادآوری انتخابات 1992 اسرائیل و سیگنال به چپگرایان

او با یادآوری انتخابات سال 1992 کنست رژیم صهیونیستی به تعادل کرسی های بین راستگرایان به ریاست اسحاق شامیر و چپگرایان به ریاست اسحاق رابین اشاره کرد و گفت در آن دوره عرب های کنست 5 کرسی در اختیار داشتند. رابین به ما گفت بگذارید عرب ها با من همراهی شوند و هنگامی که اینگونه شد رابین دولت را تشکیل داد و اسلو شکل گرفت. او از توافقنامه اسلو دفاع کرد و گفت با اسلو یک میلیون فلسطینی، هویت فلسطینی پیدا کردند و ما وارد فلسطین شدیم. در حال حاضر همان تعادل بین چپگرایان و راستگرایان دوباره در آوریل و سپتامبر 2019 به وجود آمده است اما عرب ها از کرسی های کافی برای اینکه تعیین کننده باشند برخوردار نیستند.

پیام های ابومازن

ابومازن در سخنانی که در جمع فلسطینیان مقیم ایالات متحده ایراد کرد به سه گروه پیام ارسال کرده است:

1. ملت فلسطین؛ او وقتی اعلام می کند روابطش را با دولت آمریکا قطع کرده اما در مقابله با مقاومت (یا به قول او تروریسم) هنوز روابط خوبی با دستگاه های امنیتی آمریکا دارد خطابش به ملت فلسطین است که او مهره آمریکایی ها بوده و هنوز هم هست. لذا مقاومت را تروریسم می داند و هیچ گاه اجازه نخواهد داد با حضور او مقاومت در کرانه باختری شکل بگیرد.

2. چپگرایان رژیم صهیونیستی؛ او وقتی از انتخابات سال 1992 سخن می گوید و اینکه با حمایت عرب های کنست از اسحاق رابین او توانست در میان تعادل آراء دو جناح سیاسی بتواند دولت را تشکیل دهد به چپگرایان پیام می دهد در پیوستن عرب ها به چپگرایان رژیم صهیونیستی با صهیونیست ها همراهی خواهد کرد و آنها می توانند به آن امیدوار باشند. از سوی دیگر به آنها اعلام می کند با این حمایت به دنبال اجرای طرح دو دولت و تشکیل کشور فلسطین در مرزهای 1967 است.

3. فلسطینیان ساکن سرزمین های اشغالی 1948؛ او با این سخنان به فلسطینیان 48 اعلام می کند باید در وضعیت فعلی به سمت چپگرایان رژیم صهیونیستی بروند تا نتانیاهو نتواند به قدرت برسد و با قدرت گرفتن چپگرایان مذاکرات سازش را دوباره از سر بگیرند.

جمع بندی

ابومازن که طی یک سال اخیر ژست مقابله با آمریکا و رژیم صهیونیستی به خود گرفته بود در این سخنان نشان داد همواره در جهت منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی حرکت کرده و تمام آرمان هایش در این مسیر قرار دارد. او دشمن اصلی مقاومت فلسطین است و با تروریسم خواندن مقاومت نشان داد به جای آنکه در کنار ملت فلسطین قرار داشته باشد در کنار آمریکایی ها قرار دارد. با وجود آنکه در 26 سال مذاکره به هیچ دستاوردی نرسیده است، اما هنوز هم به دنبال مذاکره است. این می تواند حاصل یک توهم یا یک امید واهی برای به فرجام رسیدن 26 سال مذاکره باشد. اما او در تمام این 26 سال یک مسئله را به خوبی نشان داده است و آن اینکه حاضر است برای رسیدن به هدف نافرجام خود هر اقدامی حتی از دست رفتن تمام فلسطین تن دهد و از هیچ خوش خدمتی برای اربابان خود دریغ نمی کند.