ژست اخیر برخی از مدعیان عرصه بازیگری و اجرا در قالب خداحافظی با تلویزیون و انصراف از جشنواره فیلم و تئاتر، به بهانه همدردی با جانباختگان سقوط هواپیمایی بوده یا تقلایی برای همراهی با سفارت انگلیس و کمپین‌ها و گروه‌های منتسب به آمریکایی‌ها بوده است؟
اخبار چهره ها - شهادت مظلومانه سپهبد قاسم سلیمانی و همرزمانش آحاد جامعه را تحت تاثیر خود قرار داده است. اما در حالی که مردم غیرتمند ایران اسلامی با بغض و خشم علیه جنایت آمریکا واکنش نشان داده و می‌دهند، گروهی کم‌تعداد گرین‌کارت‌ها و منافع فردی خود را بر منافع عمومی و ملی جامعه ترجیح داده اند.
این درحالی است که نظام سلطه و جریان‌های ضد انقلاب و اپوزیسیون از تجلی دوباره وحدت ملی و وفاداری متعهدانه آحاد مردم در پاسداشت یک عمر تلاش، مجاهدت، ایثارگری‌ها و از خودگذشتگی‌های سپهبد شهید سلیمانی در مراسم تاریخی تشییع پیکر آن شهید و همرزمانش به شدت نگران شده و رسانه‌های آمریکایی و غربی رسما از نگرانی و وحشت ترامپ رئیس‌جمهوری منفور آمریکا خبر داده‌اند.
ازسوی دیگر، سیلی غیرتمندانه نیرو‌های مردمی سپاه پاسداران به مزدوران آمریکایی در عراق واکنش ستایش‌آمیز جامعه را در برداشته است. در این فضای توامان حزن و اندوه از شهادت مظلومانه سپهبد شهید سلیمانی و همرزمانش و سیلی مقتدرانه نیروی هوافضای سپاه پاسداران، خبر بهت برانگیز سقوط هواپیمای اوکراینی جامعه را در حزن و اندوه فرو برده است.
اما گروهی از فرصت‌طلبان و غرب‌باوران همسو با موج‌های تحریک‌آمیز ترامپ و ایادی‌اش به میدان آمده تا دستاورد بزرگ دیگری از جبهه مقاومت یعنی وحدت ملی آحاد جامعه را تحت‌الشعاع قرار دهند! رویایی که عدم همراهی مردم با تجمعات این گروه اندک، مهر باطلی بر آن زده است.
البته ناگفته پیداست که همه مردم ایران و مسئولان و فرماندهان نظامی کشور و از جمله اصحاب رسانه، اهل قلم و فعالان حوزه فرهنگ و هنر نیز با این اتفاق تاسف‌آور ابراز همدردی کرده و می‌کنند و همه خود را در همدردی با خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی سهیم می‌دانند.
آنقدر این اتفاق هولناک و ناراحت‌کننده بود که هیچ‌کس نمی‌داند چطور با این خانواده‌ها همدردی کند؛ خانواده‌هایی که همسر و فرزندان‌شان را در این حادثه تلخ از دست داده‌اند؛ اما همدردی راهش موج‌سازی و انحراف افکار عمومی نیست! باید به مسئولان فرصت داد تا کاملاً ابعاد و زوایای این اتفاق را بررسی کنند تا عاملان واقعی مجازات شوند، اما سوء استفاده از ناراحتی و آزردگی خانواده‌های این جانباختگان و افکار عمومی، راهی است که دشمنان را بیش از همه خوشحال می‌کند. کاری که برخی از سینماگران، تئاتری‌ها و تلویزیونی‌ها در دستور کار خودشان قرار داده‌اند.
ماجرا از این قرار است که چند نفر از اهالی سینما و خصوصاً تئاتر، پیام انصراف خودشان از جشنواره فجر را در فضای مجازی‌شان اعلام کردند؛ برخی از حضورشان در کار‌های تلویزیونی ابراز پشیمانی و برخی هم با صداوسیما خداحافظی کردند؛ افرادی که امروز و دیروزشان را مدیون این رسانه اند. کسی آن خانم بازیگر را نمی‌شناخت تا اینکه به سریالی دعوت شد. چند وقت پیش هم ترجیح داد با همسرش مهاجرت کند. یا مجریان تلویزیونی که با کم و کاستی‌هایشان رسانه‌ملی ساخت و در برنامه‌های روتینش، بهترین زمان را به دیده شدن آن‌ها اختصاص داد و حالا عذرخواهی می‌کنند از بودنشان در تلویزیون و کار کردن با تریبون اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران؛ مهمتر از آن جایی که برای مردم اهمیت دارد و به اخبار و اطلاع‌رسانی‌هایش اعتماد دارند.
برخی هم معلوم نیست چه زمانی کارمند صداوسیما بوده‌اند که حالا می‌گویند بعد از ۳۱ سال خداحافظی می‌کنم؛ جالب است که مدیر شبکه کودک در توئیتر خودش نوشت: "آقای شهرام لاسمی (اگر یادتان باشد قلقلی دهه ۶۰) نه کارمند صداوسیماست، نه برنامه‌ای در شبکه کودک داشته و نه برنامه‌ای در دست تولید دارد. این بزرگوار دقیقاً با کجای صداوسیما خداحافظی کرده؟! "
کسانی که از جشنواره فیلم و تئاتر انصراف می‌دهند روزگاری برای رفتن روی سکوی این جشنواره‌های معتبر و آمدن نام‌شان در میان کاندیدا، هر کاری می‌کردند؛ هنوز هم دست و پا می‌زنند جایزه از این جشنواره‌ها بگیرند، اما تحت تأثیر چه کسانی قرار گرفته‌اند انصراف می‌دهند؛ سفارت انگلیس یا کمپین‌ها و گروه‌هایی منتسب به آمریکایی‌ها!
اینجا هنوز جامعه داغدار حاج قاسم سلیمانی و همدرد با جانباختگان حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی است و به قولِ فرماندهان هنوز جنگ تمام نشده و بلوف‌های آقای ترامپ و ایادی‌اش هم تمام‌شدنی نیست. یادمان نرفته که تا چند روز پیش ما را به حمله سایبری، فرهنگی و ۵۲ نقطه کشور تهدید می‌کردند حالا چه شده که امروز فضای اصلی را به سمت دیگری می‌برند؛ ما در مقابل جنایت‌های آمریکا ایستادیم و هیچ‌کس تاکنون نتوانسته اینطور آمریکایی‌ها را تحقیر کند؛ این داغ هم داغ سنگینی است، اما فراتر از تأثر و تأسف و به قولِ مسئولین جبران برای عدم تکرار چنین فجایعی، در خیابان ریختن و تنور دشمنان را داغ‌کردن به چه معناست؟
فقیهه سلطانی در واکنش به اتفاقات اخیر، شهادت سردار سلیمانی، سقوط هواپیمای اوکراینی و خداحافظی برخی از سینماگران، تئاتری‌ها و تلویزیونی‌ها گفت: ما همه تحت فشاریم و به لحاظ روحی، درگیریم و نیاز به التیام داریم. من از شهادت سردار قاسم سلیمانی شوکه و ناراحت شدم و بار‌ها پیام گذاشتم و اینستاگرام مدعی آزادی‌خواهی، صفحه‌ام را حذف کرد؛ به این نتیجه رسیدم که برای آزادی بیان ارزش قائل نیستند! من خودم را همدرد جانباختگان در این حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی می‌دانم و ما را ناراحت و آزرده کرده است؛ امیدوارم خداوند متعال به ما و خانواده معظم و محترم این جانباختگان، صبر عنایت فرماید.
وی افزود: برای من فالوور و تبلیغ و خودنمایی اهمیتی ندارد و فقط صفحه دیگری باز کردم که در جریان اخبار باشم، البته که برخی از سینماگران اعلام انصراف می‌کنند و می‌گویند به جشنواره فیلم فجر نمی‌آیند یا در تئاتر و تلویزیون به گونه‌های دیگری پیام می‌گذارند، در قامت شخصیت حقیقی خود مختارند، اما در این شرایط باعث می‌شوند ترامپ شاد شود!
بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون تأکید کرد: بار‌ها ثابت شده که رئیس‌جمهور آمریکا دشمن اصلی و واقعی همه ماست و مسئله‌ای که به همه در طول زمان ثابت شده که ترامپ خصومت و دشمنی با مردم ایران دارد. وقتی می‌گوید مراکز فرهنگی را هدف قرار می‌دهم این خودش گواه بر این خصومت‌ها است؛ ریشه این دشمنی با مردم از کجا نشأت می‌گیرد؟ این تحریم‌های ناجوانمردانه‌شان برای کشور ما جز مردم به چه کسی ضربه می‌زند؛ من اعتقاد دارم هرکاری می‌کنیم در جهت این اتفاق نباشد که دشمن شاد شویم!
وی در پاسخ به این سؤال که شنیده‌ایم از تئاتر دلخورید و نتوانستید نمایشی که خودتان کارگردانش بودید را روی صحنه بیاورید، خاطرنشان کرد: بله من دلخوری دارم از تئاتر کشور، چون امسال می‌خواستم نمایشی را به روی صحنه ببرم و تحت رفتار مافیایی سالن‌ها قرار گرفتم؛ ۵ ماه زمانم را صرف کارگردانی کردم، بچه‌های حرفه‌ای هم کنارم بودند، اما امروز پول نداشته باشی و اسپانسر و سرمایه، نمی‌توانی کار کنی و بالعکس اسپانسر و پول باشد هرکاری انگار روی پرده می‌رود و هر تئاتری روی صحنه!
وی در پایان افزود: در فیلم سینمایی "جاودانگی" بازیگری کردم و روی پرده رفت و سال گذشته "یلدا" را کار کردم و بازی در یک تئاتر، تلویزیون هم پیشنهاد‌هایی به من داشتند که نپذیرفتم؛ چون زمان طولانی را طلب می‌کرد و به من دلیل مسئولیت مادری‌ام و دخترم که هنوز زیر سه سال بود، خواستم بیشتر کنارش باشم؛ اما حالا خوشبختانه به این سن و سال رسیده می‌توانم در سریال‌های تلویزیونی هم باشم و ان‌شاءالله با یک کار خوب در خدمت شما عزیزان هستم.
