دانم که ندانم، پارادوکس حال این روز های فوتبال کشور

لیگ برتر فوتبال ایران از روز چهارشنبه با برگزاری دیداری بین تیم‌های فولاد خوزستان و استقلال (معوقه از هفته هفدهم) در اهواز از سرگرفته می‌‌شود. آغاز دوباره حرفه‌ای‌ترین سطح مسابقات فوتبال کشور در حالی رقم می‌خورد که ویروس کرونا هنوز در ایران شایع است و بازی‌ها باید با رعایت پروتکل‌های خاصی برگزار شود.

اخبار ورزشیاز جمله پروتکل‌هایی که از سوی فیفا , فدراسیون و سازمان لیگ اعلام شده, انجام آزمایش PCR در فاصله پنج روز یک بار, محدودیت حضور بازیکنان در رختکن, خلوت شدن نیمکت ذخیره‌ها, محدودیت در تردد و تمرینات و ... به حساب می‌آید. قوانین سفت و سختی که نشان از اهمیت موضوع می‌دهد و اجرای آن برای تمامی تیم‌ها الزامی عنوان شده است.

بعد از تعطیلی مسابقات, بین تیم‌های لیگ برتر اختلاف‌نظر شدیدی شکل گرفت و عده‌‌ای موافق تعطیلی کامل لیگ و عده‌ای موافق ادامه پیدا کردنش بودند. هرچند که تعداد تیم‌‌های گروه اول خیلی بیشتر بود، اما با رفع مرحله‌ای محدودیت‌های اجتماعی, ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام کرد انجام تمرینات و برگزاری مسابقات فوتبال بلامانع است. صدور این دستور‌العمل باعث شد تا فدراسیون و سازمان لیگ مثل خیلی از کشور‌های دیگرِ درگیر کرونا, تصمیم بر ادامه پیدا کردن لیگ بگیرند.

بعد از نامه چهار باشگاه لیگ برتری به وزارت ورزش برای برگزار نشدن مسابقات و بی‌نتیجه ماندن آن, اخیراً عوامل و بازیکنان هفت باشگاه لیگ برتری با امضای طوماری بلند بالا دوباره خواهان عدم برگزاری مسابقات در شرایط موجود شده‌اند. باشگاه‌های تراکتور, ماشین‌سازی, شهر خودرو, نساجی, پیکان, نفت مسجدسلیمان و پارس جنوبی هفت باشگاهی هستند که حتی تهدید به ارسال این درخواست به فیفا کرده‌اند.

حال جدا از فضای پرالتهاب و ضد و نقیض این‌روز‌های فوتبال ایران , جالب است که برخی تیم‌های یادشده که کرونا را دلیلی برای مخالفت‌شان با برگزار نشدن مسابقات می‌دانند, خود در رفتارشان توجهی به مبارزه با شیوع این ویروس ندارند. ویدئو و تصاویری از اردوی برخی باشگاه‌ها منتشر شده است که بازیکنان یا عوامل داخلی یا حتی خارجی تیم‌ها به راحتی و بدون در نظر گرفتن سهولت انتقال بیماری و رعایت فاصله اجتماعی, به‌هم نزدیک شده, با یکدیگر دست داده و حتی اقدام به در آغوش کشیدن و روبوسی می‌کنند!

اینکه شما مخالف برگزاری مسابقات به بهانه کرونا باشید و از سویی دیگر این ویروس همه‌گیر و خطرناک را جدی نگیرید و خود و دیگران را به راحتی هر چه تمام‌تر در خطر ابتلا به آن قرار دهید, دچار یک پارادوکس شدید هستید. «نمایش دروغین» بهترین معنا و برداشت ساده از این بیماری است, اتفاقی که الان شاهد رخ دادنش در فوتبال ایران هستیم؛ با تشویش و ترس از کرونا مخالف انجام بازی‌، اما با سهل‌انگاری و ندانم‌کاری در آغوش این ویروس خطرناک!

این رفتار از سوی عده‌ای مصداق همان عبارت «دانم که ندام» است. در این حالت, دانستن‌ شما از ندانستن‌تان یک عبارت غلط و دارای تناقض را به وجود می‌آورد. این مسئله را می‌توان با «نگران‌های بی‌خیال» فوتبال مقایسه کرد, اگر نگرانید طبیعتاً نباید بی‌خیال باشید و اگر بی‌خیال هستید مسجل است که نباید نگران باشید. از این تناقض شدید رفتار در روانشناسی با عنوان «پارادوکس دروغگو» یاد می‌شود.