حال بیماری که وارد داروخانه می‌شود حال عجیبی است، اگر در خوشبینانه‌ترین حالت دارو یافت شود، باید مراقب ایست قلبش باشد، چون این روزها دیدن قبض سفید هزینه‌های دارو سخت‌تر از گذشته شده است، کما اینکه با یک تکذیبیه نیم‌بند گرانی دارو نیست می‌شود. می‌گویند تاریخ همیشه تکرار می‌شود، این روزها نیز می‌توان این مَثل معروف را در بین ده‌ها مشکل بیماران به وضوح مشاهده کرد، همین 2 سال پیش بود که بیماران از گرانی و کمبود دارو رنج‌ها به خود دیدند، حتی به یاد آوردن آن روزها نیز آدمی را می‌رنجاند، آدم‌هایی که قربانی شدند و بیمارانی که با لبخند خداحافظی کردند و زجرهایی که گفتنی نیست، وزیر بهداشت هم اذعان داشت زمانی بود که اگر پول هم داشتی دارو نبود.
روزهایی که کسی نمی‌دانست در کشور چه اتفاقی می‌افتد، روزهایی که در بی‌خبری مردم 400 قلم داور دچار کمبود شده بود، دارو به طرق گوناگون وارد کشور شد، حال می‌خواست از طریق چمدان یا هواپیما باشد یا از کشورهای درجه 3؛ مهم آوردن دارو و رساندن به بیمار بود، کما اینکه بیماران بسیاری نیز جان دادند.
گرانی چراغ خاموش دارو
هنوز چند روزی از فصل زمستان نگذشته که سرمای گرانی دارو بر صورت بیماران سیلی می‌زند، کما اینکه صدایشان نیز به جایی نمی‌رسد، با این حال دُری، عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران از گرانی داروها به صورت چراغ خاموش به دلیل انجام نشدن تعهد بیمه‌ها خبر می‌دهد و می‌گوید: «بیماران که چندی قبل باید 10 درصد فرانشیز دارویی را می‌پرداختند هم‌اکنون باید 30 درصد پول دارو را از جیب بپردازند.» همین خبر کافی بود تا گفت‌وگوی ویژه تلویزیونی برای گرانی دارو تشکیل شود کما اینکه در وانفسای مطالبات صنفی داروسازان بار دیگر مشکلات بیماران کمرنگ شد و مطالبه گرانی دارو به دلیل نبود حمایت بیمه‌ها به سمت موضوعات دیگر سوق پیدا کرد. اما در دومین هفته دی‌ماه ناله بیماران به آسمان بر می‌خیزد کما اینکه هوا نیز صورت خوش نشان نمی‌دهد و رنگی سیاه به خود گرفته است؛ باز هم گرانی اما این بار متفاوت‌تر از گرانی‌های دیگر.
مشکلات بیمه‌ای در سازمان تأمین اجتماعی
نبود پوشش‌های تامین اجتماعی نیز حکایت خود را دارد، کمتر مواقعی است که مدیری از این سازمان به خود زحمت دهد و درباره مشکلات بیمه‌ای بیماران و کاهش پوشش‌های بیمه‌ای صحبتی کند اما پای مباحث سیاسی که به میان می‌آید همه پا به کار می‌شوند، از پایگاه اطلاع رسانی‌شان گرفته تا نشریه تامین اجتماعی البته برخی مواقع تکذیبیه‌هایی نیز صادر می‌کنند مانند قطع نشدن بیمه تاکسیرانان اما در نهایت وقتی مطالبه مردمی را پیش روی خود می‌بینند به ماده و قانون متوسل می‌شوند که ای داد پول نداریم و قانون به ما اجازه نمی‌دهد.
با این وجود بار دیگر به سراغ رسول دیناروند، معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو می‌رویم تا علت این گرانی‌های عجیب و چراغ خاموش دارو را از وی جویا شویم که وی نیز در پاسخ به این مشکلات دست به دامن قسم و آیه می‌شود و می‌گوید: «باور کنید ما یک ریال افزایش قیمت نداشته‌ایم، باز هم کاهش حمایت بیمه‌هاست!» و وقتی از دیناروند درباره اینکه چرا سازمان غذا و دارو که یکی از وظایفش تعیین و رصد قیمت دارو است به بیمه‌ها اعتراض نمی‌کند؟ جویا شدیم، می‌گوید: «این همه اعتراض رسانه‌ای داریم، مطمئن باشید 100 برابر آن در جلسه‌ها این موضوع را پیگیری می‌کنیم.» در نهایت رئیس سازمان غذا و دارو به این نکته نیز اشاره می‌کند که «نمی‌خواهیم کارهایی که سودی ندارد و موجب تضعیف دستگاه‌های اجرایی دیگر می‌شود انجام دهیم، ما هم مشکلات بیمه‌ها را درک می‌کنیم»! حکایت عجیبی است، بار دیگر بیماران باید به جز رنج بیماری، دغدغه و رنج بی‌پولی و کاهش حمایت بیمه‌ها را نیز به جان بخرند، و ای کاش بیمه‌ها به جمله و کلام رهبر انقلاب که «بیمار جز رنج بیماری، دغدغه و رنج دیگری نداشته باشد» توجه بیشتری داشته باشند.
