محققان سازمان حفاظت از محیط‌زیست و سازمان بهداشت جهانی در مطالعات خود هشدار داده‌اند که آلودگی هوا محیط یکی از عوامل مؤثر در بروز بیماری دیابت در دنیا محسوب می‌شود. این مساله تا جایی حائز اهمیت است که حتی زمانی که آلودگی هوا در شرایط بی‌خطر هم قرار داشته باشد، باز هم ممکن است خطرساز باشد.
تحقیقات صورت گرفته، ارتباط تنگاتنگی را بین آلودگی هوا و دیابت در سطح جهانی نشان می‌دهد. به عبارتی، حتی کوچک‌ترین میزان آلودگی هوا نیز می‌تواند در بالا رفتن آمار مبتلایان به دیابت تأثیرگذار باشد. طبق مطالعات پیشین، ذرات معلقی، ذرات ریزگرد و غبار، آلودگی‌ها، دود، دوده و قطرات مایع وارد بدن شده و از طریق جریان خون و ریه‌ها در بدن پخش می‌شوند. زمانی که غلظت این مواد در بدن بالا رود، روی عملکرد اندام‌هایی چون قلب و مغز اثر می‌گذارد.
دانشمندان سال‌ها پیش دریافته بودند که آلودگی هوا ممکن است باعث بروز بیماری‌هایی چون ذات‌الریه، آسم و پرونشیت شود. در واقع، آلودگی هوا یکی از علل مهم بروز بیماری‌های قلبی، سکته قلبی و بیماری مزمن ریه، سرطان ریه و بیماری مزمن کلیوی می‌شود.
آلودگی هوا، مقاومت انسولینی را کاهش می‌دهد و باعث بروز التهاب در بدن می‌شود. این امر موجب تبدیل گلوکز خون به انرژی می‌شود که در نهایت، خطر دیابت را بالا می‌برد. طبق جدیدترین آمارهای جهانی، آلودگی هوا عامل حدود 14 درصد کل موارد جدید ابتلا به دیابت را در سال 2016 تشکیل داده است که این میزان، قریب 3.2 میلیون مورد جدید مبتلا به دیابت را شامل می‌شود.
ملت‌های کم‌درآمدی چون هندوستان که منابع کمتری برای ایجاد و حفظ سیاست‌های هوای پاک در اختیار دارند، بیشتر در معرض خطر هستند. در کنار هندوستان، افغانستان، پاپوآگینه نو و گایانا نیز با خطر بالایی مواجه‌اند. در این میان، کشورهای ثروتمندی چون فرانسه، فنلاند و ایسلند با خطر کمتری روبه‌روست. در میان مردم آمریکا، سالانه 150 هزار مورد جدید ابتلا به دیابت بر اثر آلودگی هوا بروز می‌کند.
