لعیا احسانی روان شناس و مشاور کودک اظهار داشت: اختلال لجبازی و نافرمانی حداکثر تا ۱۱ درصد بین کودکان شایع است، این اختلال قبل از نوجوانی در پسران شیوع بیشتری دارد، اما پس از نوجوانی در پسران و دختران به یک میزان برآورد می‌شود.
وی با بیان اینکه کودکان لجباز معمولاً رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که بر محیط پیرامون و افراد دیگر اثر منفی می‌گذارد و اثر آن به خودشان نیز باز می‌گردد، افزود: آن‌ها منفی کاری، مخالفت، سرکشی و رفتارهای خصمانه‌ای نسبت به والدین، معلمان و مراجع قدرت نشان می‌دهند و مهارت‌های شناختی، اجتماعی و عاطفی مورد نیاز برای ارتباط با دیگران را بلد نیستند.
وی عنوان کرد: این کودکان اغلب از کوره در می‌روند. همچنین آن‌ها حساس، زود رنج، عصبانی و اوقات تلخ هستند و با مظاهر قدرت یا بزرگسالان به خاطر کودکان دیگر مشاجره می‌کنند. این کودکان به طور فعال از انجام خواسته‌های دیگران، به ویژه مظاهر قدرت و در مورد رعایت قواعد و قوانین سرپیچی می‌کنند.
این روان شناس و مشاور خانواده با بیان اینکه سه عامل نظیر عوامل محیطی مانند شیوه فرزند پروری خشن، عوامل سرشتی مثل سطوح بالای واکنش پذیری هیجانی یا تحمل پایین ناکامی و عوامل ژنتیکی مثل ضربان قلب پایین در این اختلال موثر هستند، گفت: این اختلال عامل خطرساز بروز اختلالات اضطرابی، افسردگی عمده و مشکلاتی نظیر اختلال سلوک، اختلال شخصیت مرزی، شخصیت ضد اجتماعی، سوء مصرف مواد و الکل، بیش فعالی به عنوان شایع‌ترین اختلال همراه با لجبازی و نافرمانی مقابله‌ای است، همچنین اختلال یادگیری، اختلالات ارتباطی، اختلالات خلقی و غیره می‌تواند از دیگر پیامدهای آن باشد.
احسانی ادامه داد: بهترین راه درمان این اختلال، درمان‌های مبتنی بر خانواده است. به همین دلیل لازم است والدین شیوه‌های صحیح فرزندپروری را بیاموزند. مادران باید فنون رفتاری مناسب را بیاموزند تا با تقویت رفتارهای صحیح رفتارهای نامطلوب را در فرزند خود کاهش دهند. همچنین نیاز است والدین قوانین یکسان و متناسبی را در برخورد با فرزندان خود به کار ببرند.
